Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
50  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Missiezusters van O.L. Vrouw van Afrika
Orde of congregatie:
Missiezusters van O.L. Vrouw van Afrika
Alternatieve namen:
Witte Zusters (van Kardinaal Lavigerie); Missiezusters van O.L. Vrouw van Afrika
Afkorting:
MZOLA (voorheen WZ)
Stichter, stichteres:
C.-M. Lavigerie
Stichtingsjaar:
1869
Land van oorsprong:
Algerije
Plaats van oorsprong:
Algiers
Vestiging Nederland:
1887
Doelstelling:
Missiewerk in Afrika
Geschiedenis:
Gesticht door Kardinaal Lavigerie in 1869 te Algiers. Vanaf het begin is het een internationale congregatie geweest. Sinds 2000 zijn de provincies Nederland, Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, België, Spanje en het Verenigd Koninklijk samengevoegd tot één provincie Europa
Rechtspersonen:
Kerkrechtelijke instelling Regio Nederland van het religieus instituut van de Missiezusters van O.L. Vrouw van Afrika (Witte Zusters)
Missielanden:
Algerije (1869); Tunesië (1882); Congo (1894); Tanzania (1894); Uganda (1899); Zambia (1902); Canada (1903); Burundi (1906); Ghana (1906); Kenya (1907); Rwanda (1909); Malawi (1911); Burkina Faso (1923); Verenigde Staten (1929); Mali (1934); Guinee (1938); Liberia; Sudan
Gebruikte bronnen:
PA; Kloosterarchivaris juli 2008
Opmerkingen:
Landen waar de Missiezusters anno 2008 nog aanwezig zijn: België, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Polen, Spanje, Nederland; Canada, Verenigde Staten, Mexico; Algerije, Burkina Fasso, Burundi, Congo, Ghana, Kenia, Malawi, Mali, Mauritanië, Rwanda, Tanzania, Tsjaad, Tunesië, Uganda, Zambia
ENK Monasticon nummer:
Z093
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Medische Missiezusters
Orde of congregatie:
Medische Missiezusters
Alternatieve namen:
Society of Catholic Medical Missionaries; Medical Mission Sisters; Medische Missiezusters
Afkorting:
MMZ; SCMM
Stichter, stichteres:
Anna Dengel
Stichtingsjaar:
1925
Land van oorsprong:
Verenigde Staten
Plaats van oorsprong:
Philadelphia
Vestiging Nederland:
1939
Doelstelling:
Gezondheidszorg; missiewerk
Rechtspersonen:
Rechtspersoon: Stichting Medische Missiezusters
Missielanden:
Pakistan (1927); India (1927); Birma; Indonesië (1947); Zuid-Afrika (1951-1967); Congo (1957); Malawi (1961); Swaziland (1971); Filipijnen; Kenya; Uganda; Brazilië; Frankrijk; Zwitserland; Kameroen; Nigeria
Gebruikte bronnen:
KS, 63; PA 2004; NMM; PA 2006; PA 2010
ENK Monasticon nummer:
Z084
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Magdalenen
Orde of congregatie:
Magdalenen
Alternatieve namen:
Penitenten van Maria Magdalena; boetzusters; magdalenen
Latijnse naam:
Ordo Sanctae Mariae Magdalenae; Sorores poenitentes beatae Mariae Magdalenae; Ordo Magdalenitarum; Albae Dominae de Ordine Penitentium
Afkorting:
OSMM
Stichter, stichteres:
Rudolf van Worms
Stichtingsjaar:
1224
Land van oorsprong:
Duitsland
Plaats van oorsprong:
Worms
Vestiging Nederland:
1230
Vertrek uit Nederland:
1607
Patroonheiligen:
Mara Magdalena
Doelstelling:
Aan boetvaardige straatprostituees en bedreigde vrouwen bieden van een gemeenschappelijk kloosterleven en vanaf circa 1250 ook zorg bieden aan ongehuwde leden van burgerlijke families
Geschiedenis:
Toegewijd aan Maria Magdalena, patrones van de verleide en berouwvolle zondaars, was het aanvankelijke doel van de Orde van de Penitenten van Maria Magdalena om aan boetvaardige straatprostituees en bedreigde vrouwen een gemeenschappelijk kloosterleven te bieden. Vanaf circa 1250 waren de kloosters van deze orde evenwel ook plaatsen waar ongehuwde leden van burgerlijke families werden verzorgd. De magdalenen, de leden van onderhavige orde, die naar hun witte habijt doorgaans witte vrouwen genoemd werden, waren quasi-monialen die wel bepaalde ordegebruiken volgden, maar niet rechtstreeks onder kerkelijke voogdij stonden en ook niet de strikte clausuur- en stiltevoorschriften in acht namen. De orde werd in 1224 opgericht door Rudolf van Worms, kanunnik van de Sint Mauritiuskerk in Hildesheim. In 1227 bevestigde paus Gregorius IX de orde door in zijn bul Religiosam vitam eligentibus. Aanvankelijk volgden de magdalenen de Regel van Benedictus en de cisterciënzer statuten, maar in 1232 verplichtten zij zich in de plaats daarvan tot de Regel van Augustinus en de statuten van de dominicanessen van het San Sistoklooster in Rome. Van 1250 tot ongeveer 1280 werd aan elk klooster van de orde een klein mannenklooster toegewezen, dat de geestelijke verzorging van magdalenen en het beheer van het klooster op zich nam. Na 1280 beperkte dit zich echter tot de aanwezigheid per klooster van uitsluitend een prior. Tegen het einde van de 13e eeuw behoorden ongeveer 70 kloosters tot de orde, die alleen in Duitsland wijdverspreid was. In de loop der tijd sloten sommige kloosters zich aan bij andere orden. Van de 40 kloosters, die er aan het einde van 15e eeuw resteerden, werden er tijdens de reformatie veel geseculariseerd of verdwenen als gevolg van de politieke schermutselingen in die tijd. De religieuze hervormingen, die keizer Jozef II in de tachtiger jaren van de 18e eeuw doorvoerde, gaven de genadeslag aan de orde, die toen tot één vestiging in Luban in Silezië werd teruggebracht
Juridische structuur:
Pauselijk recht
Gebruikte bronnen:
W. Schouten, ‘Het Witte Vrouwenklooster’ in “De Maaspost” (7 oktober 2009), zie ook: rhcl.nl/files/3614/1829/9661/Het_Witte_Vrouwenklooster.pdf (24-03-2023), p.46;
ENK Monasticon nummer:
Z205
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Kruisvaarders van Sint Jan
Orde of congregatie:
Kruisvaarders van Sint Jan
Alternatieve namen:
Gezelschap der Kruisvaarders van Sint Jan; Kruisvaarders van Sint Jan
Stichter, stichteres:
Jacques van Ginneken SJ
Stichtingsjaar:
1922
Land van oorsprong:
Nederland
Doelstelling:
Het ontwikkelen van activiteiten die een bijdrage kunnen leveren aan een mentaliteit waarbinnen iedere mens tot optimale ontplooiing kan komen, met als uitgangspunt het Evangelie van Jezus Christus
Gebruikte bronnen:
Erasmusplein 7, 1996, nr. 1: Ad van Huijgevoort, 'De Kruisvaarders van Sint Jan. De geschiedenis van een 20e-eeuw lekenapostolaat'; Archief te Heemstede, in 1995 door KAN geïnventariseerd. [OV: zie ook lit. in KS 2003 voor de Vrouwen van Bethanië; art. "Ginneken, Jacobus Joannes Antonius van'; Winkler Prins Encyclopaedie 9 (5e dr., 1950) k. 542-543 (lit)]; Nolet II, 33-40; Encyclopedie van het Katholicisme II (1955) k. 532-533]
Opmerkingen:
Van Ginneken richtte in 1922 een lekencongregatie op. Qua vorm lijkt deze sterk op een broedercongregatie, maar men legt geen publieke geloften af. Sinds 1948 vormen de Kruisvaarders een seculier instituut. Na de beginjaren met straatprediking legde men zich toe op volwassenapostolaat en de opvang van daklozen. Na de oorlog werd men ook in de missie actief. Men verzorgde (technisch) onderwijs en had eigen internaten en opvanghuizen
ENK Monasticon nummer:
V001
Toon op kaart Toon op kaart