Zoeken in collecties

Uw zoekacties: Kloosterorganisatie: Paters van de HH. Harten

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Paters van de HH. Harten
Orde of congregatie:
Paters van de HH. Harten
Alternatieve namen:
Paters van de HH. Harten van Jezus en Maria en van de Eeuwigdurende Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament des Altaars; Paters van de HH. Harten; Congregatie van Picpus; Picpus-paters
Latijnse naam:
Congregatio Sacrorum Cordium; Congregatio Sacrorum Cordium Jesu et Mariae et Adorationis perpetua Sanctissimi Sacramenti Altaris
Afkorting:
SSCC
Stichter, stichteres:
Marie-Joseph (Pierre) Coudrin; Henriette Aymer de la Chevalerie
Stichtingsjaar:
1800
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
Poitiers
Vestiging Nederland:
1896
Doelstelling:
Missiewerk; pastoraal werk; armenzorg
Geschiedenis:
Als reactie op de afbraak van de evangelische waarden in Frankrijk ten gevolge van de Revolutie, stichtte Marie-Joseph Coudrin (1768-1837) in 1800 in Parijs als voortzetting van een broederschap van de Heilige Harten in Poitiers de congregatie van de Paters van de HH. Harten. In datzelfde jaar stichtte Coudrin, die in 1792 in het geheim tot priester gewijd was, samen met gravin Henriette Aymer de la Chevalerie de congregatie van de Zusters van de HH. Harten. De missie van de congregatie, die in 1817 pauselijke goedkeuring verkreeg, is samen te vatten als het beschouwen, beleven en verkondigen van Gods Liefde die vlees is geworden in Jezus, in het bijzonder door eucharistische aanbidding en dienstbaarheid aan de meest behoeftigen. In praktijk gebracht, leidde deze missie tot het verspreiden van de devotie tot de Heilige Harten van Jezus en Maria en tot diverse vormen van apostolaat, waaronder onderwijs, eeuwigdurende aanbidding van het H. Sacrament, pastoraal werk en missiewerk, volksmissies en intronisatiewerk en inzet voor de armen en randmaatschappelijken. In de 19e eeuw breidde de congregatie zich in Frankrijk uit, maar onder druk van de seculariseringspolitiek aldaar week de congregatie aan het eind van die eeuw uit naar het buitenland. Zo stichtte de congregatie in 1896 in Grave haar eerste huis in Nederland. Nederland viel aanvankelijk nog onder de Belgische provincie, maar in 1923 ging de congregatie over tot het oprichten van een zelfstandige Nederlandse provincie. De Nederlandse provincie missioneerde over de hele wereld met zwaartepunten in Nederlands-Indië (sinds 1923), Brazilië (sinds 1925) en Oceanië. In 2013 werd de Nederlandse provincie opgeheven. Sindsdien vormen de Nederlandse vestigingen en hun leden de direct onder het algemeen bestuur van de congregatie vallende Nederlandse delegatie. De Paters van de HH. Harten worden ook wel picpus-paters genoemd naar de Rue de Picpus in Parijs, waar tot 1903 de hoofdzetel van de congregatie gevestigd was
Missielanden:
Cookeilanden (1826); Hawaii (1829); Chili (1834) Mozambique (1922); Indonesië (1923); Brazilië (1925); Tanzania (1957); Colombia; Singapore; Nieuw-Zeeland; België; Portugal; Peru; Australië
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006), zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (15-04-2022); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (17-04-2022), p. 161; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel II ('s-Gravenhage 1932), p. 175; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant “ (Alphen aan de Maas 2010), p. 140/141; T. Janssen, “Congregatie van de paters der Heilige Harten van Jezus en Maria” op website Bossche Encyclopedie, https://www.bossche-encyclopedie.nl/publicaties/janssen,%20toine/paters%20h.%20harten.pdf (19-04-2022), p. 1/2; R. Wols, ‘De paters van de HH. Harten SSCC op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-paters-van-de-hh-harten-sscc (19-04-2022)
ENK Monasticon nummer:
P036