Zoeken in collecties

De basis voor de congregatie van Sint Jan werd gelegd aan de Universiteit van Fribourg in Zwitserland. Vijf studenten, die aan deze universiteit bij de dominicaner pater Marie-Dominique Philippe colleges filosofie volgden, besloten in 1975, gedreven door een groot verlangen hun leven volledig aan Christus toe te wijden, een gemeenschap te vormen, die op hun verzoek door voornoemde pater Philippe spiritueel begeleid werd. Na een verblijf in het begin in de cisterciënzerabdij van Lérins bij Cannes, waar de gemeenschap de gelegenheid kreeg te wortelen in het monastieke leven, werd in 1976 overgegaan tot het stichten van een nieuwe congregatie die, naar de apostel Johannes, de naam Congregatie van Sint Jan kreeg en waarvan de leefregel geschreven werd door pater Philippe die, hoewel hij zelf dominicaan bleef, tot 2001 van deze congregatie het ambt van prior-generaal bekleedde. Toen in 1982 voor pater Philippe zijn ambtstermijn als professor aan de universiteit van Fribourg wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd beëindigde, vestigde de congregatie zich vanuit Zwitserland in Frankrijk in Rimont bij Challon-sur-Saône en werd in 1983 te Saint Jodard bij Roanne een eigen noviciaat opgericht. Steunend op het Johannes-evangelie kenmerkt de spiritualiteit van de broeders van Sint Jan zich door een leven van overgave aan God door gezamenlijk stil gebed en door de Eucharistie in het midden van hun leven te plaatsen, daarbij bijzonder belang hechtend aan het gemeenschapsleven in een intense broederlijke naastenliefde. Toen in 2013 seksueel- en machtsmisbruik door haar stichter, voornoemde pater Philippe, aan het licht kwam, was dit voor de congregatie aanleiding afstand van hem te nemen. Tevens werden er hervormingen doorgevoerd. Zo werd er binnen de congregatie overgegaan tot een verdere decentralisatie met meer spreiding van het gezag binnen de organisatie als gevolg. In Nederland heeft de congregatie thans nog een priorij in Den Haag en een priorij in Utrecht