Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
 
 
Vestigingsplaats
Vestigingsplaats: Son en Breugel, Nieuwstraat 70
Datering:
1914 - 1958
Orde of congregatie:
Alexianen (Cellebroeders)
Naam van het klooster:
Sanatorium H. Hart van Jezus; Huize Zonhove
Straat:
Nieuwstraat 70
Postcode:
5691 AG
Plaatsnaam:
Son en Breugel
Provincie:
Noord-Brabant
Bisdom:
's-Hertogenbosch
Stichting/eerste vermelding:
1914
Opheffing/laatste vermelding:
1958
Activiteiten:
Sanatorium voor turberculose-patiënten
Geschiedenis:
Om hun novicen en broeders te onttrekken aan de in België in 1913 ingevoerde dienstplicht, besloten de alexianen uit Boechout bij Antwerpen om in Nederland een klooster te stichten. Daartoe werd door de bisschop van ’s-Hertogenbosch in voornoemd jaar toestemming verleend. Aanvankelijk lag het in de bedoeling dit klooster te vestigen in De Weebosch, een tot de gemeente Bergeijk behorend dorp. Door toedoen van de toenmalige pastoor van Son werd echter besloten de vestiging niet daar te realiseren maar in de bosrijke omgeving van Son, waar toen een terrein van 2½ hectare werd aangekocht. In 1914 ging de bouw van wat toen het R.K. Sanatorium voor zenuwlijders ging heten van start. Ten tijde van de bouw vonden de alexianen in een notarishuis aan de markt in Son onderdak. Vanaf 1919 ging het gebouw dienst doen als sanatorium voor tuberculosepatiënten en kreeg toen R.K. Sanatorium het H. Hart van Jezus als naam. Uitbreidingen en aanpassingen van het gebouwencomplex vonden zowel in 1924 als in 1931 plaats. In 1929 verrees naast het hoofdgebouw de kapel. Tijdens de bevrijding van Son in september 1944 werden de patiënten geëvacueerd en werd het sanatorium als militair hospitaal in gebruik genomen. Wegens de terugloop van het aantal tuberculosepatiënten besloten de alexianen het sanatorium te sluiten. De gebouwen werd toen door hen voor de opvang van verwaarloosde jongens als internaat Huize Zonhove in gebruik genomen. Doordat zij voor dat werk noch opgeleid waren, noch ervaring hadden, liep dit echter op niets uit en werd in 1957 besloten dit werk te beëindigen. De alexianen keerden in 1958 terug naar het toenmalige moederhuis in Boechout. De gebouwen werden verkocht aan een stichting die de verzorging van meervoudig gehandicapte jongens op zich nam. In 1987 viel het gebouwencomplex aan de sloophamer ten prooi. Het torentje van de in 1929 gebouwde kapel is het enige wat er nog van overgebleven is
Gebruikte literatuur:
J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant” (Alphen aan de Maas 2010), p.738/739; R. Wols, ‘Broeders Alexianen CFAC’ op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/broeders-alexianen-cfac (19-04-2023); H. Hulten en M. Emmery, Geschiedenis en ontwikkeling van Son en Breugel (Son en Breugel 2022), zie ook: https://scheepswerflekkerkerk.nl/geschiedenis-en-ontwikkeling-van-son-en-breugel (20-04-2023)
Gebruikte websites:
Website Archieven.nl: Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven, https://www.archieven.nl/nl/zoeken?mivast=0&mizig=212&miadt=1212&miaet=14&micode=DOC-MON&minr=735153&miview=ldt (19-04-2023); Website Brabant Erfgoed, https://www.brabantserfgoed.nl/collectie/object/enb-87-beeldmateriaal/882b4660b934d7112f345ced53595aa5528cfb74 (20-04-2023); Website Reliwiki, de Nederlandse database over religieuze gebouwen, https://reliwiki.nl/index.php/Son,_Nieuwstraat_70_-_Kapel_Zonhove (20-04-2023)
ENK Monasticon nummer:
MON-B001-001