Tot de vele broederschappen die in de kruisherenkloosters werden opgericht behoorden die, welke tot doel hadden de door de Turken en Moren gevangengenomen christenen vrij te kopen. De veroveringsdrang door de Turken in Oost-Europa beangstigde de mensen zeer. In 1528 en 1683 belegerden de Ottomanen Wenen, in het derde kwart van de 17e eeuw voerden de Turken oorlog tegen Venetië en Oostenrijk en delen van Oost-Europa kwamen onder Islamitisch bewind. In 1683 maakte de Poolse koning Jan II een eind aan de opmars, maar de schrik bleef nog lang hangen. Deze sfeer in de tweede helft van de zeventiende eeuw was een goede voedingsbodem voor de genoemde broederschappen. Al sinds 1200 bestonden deze broederschappen binnen de Orde der Trinitariërs, reguliere kanunniken die zich vooral op deze bevrijdingen richtten. Nu gebeurde dit ook in andere orden. Aan de Algerijnse en Turkse zeepiraten die de door hen gevangen genomen christenen voor zich lieten werken als slaven, moesten hoge losgelden worden betaald. In 1645 richtten de kruisheren in Venlo een broederschap op van de Vergaderinge ofte Broederschap der alder H. Dryvuldigheyt ende des H. Kruys, waarin de devotie tot het kruis werd verenigd met het doel de christenslaven te bevrijden. De kruisherenkloosters in Maaseik, Hasselt, Roermond, Venlo, St. Agatha en Ehrenstein volgden de voorbeelden van Venlo en Maaseik en werden de broederschappen opgericht. In klooster St. Agatha richtte prior W. Penecamp (1687-1719) in het jaar 1689 de "Aartsbroederschap op van het scapulier van de Allerheiligste Drievuldigheid en van de Heilige maagd Moeder van Remedie tot verlossing van de gevangen Christenslaven". De Aartsbroederschap werd opnieuw opgericht in 1718. . Van prior Penecamp wordt in het klooster een geschilderd portret bewaard uit 1689 (zie VW-P017-Ag0158)

Het hier beschreven paneel is geschilderd naar voorbeelden van werken van de hand van Jan Breughel de Jongere in samenwerking met figuurschilders uit de omgeving van P.P. Rubens. Breughel schilderde de landschappen, de flora en de fauna, de anderen de menselijke figuren. Van dit thema bestaan meerdere, onderling verschillende composities. Het paneel te St. Agatha vertoont sterke overeenkomsten in opzet en uitwerking met een paneel (154 x 93 cm), dat zich in Musée des Arts décoratifs te Parijs bevindt (inv.nr. Ag/0837) en met een paneel (60 x 100 cm) uit de Kunsthalle te Bremen (inv.nr. 736-57/3). Wat betreft de plaatsing van de figuren ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de bomengroep heeft het Parijse paneel gediend tot voorbeeld. Wat betreft de houding en de gebaren het werk te Bremen. Het paneel te St. Agatha is eenvoudiger van uitwerking n de figuren zijn van mindere kwaliteit.
Jan Breughel II (de Jongere), geboren te Antwerpen in 1601 en daar overleden in 1678, zoon van de 'Fluwelen Breughel', werkte aanvankelijk geruime tijd in Italië, onder andere te Genua. Daar kwam hij in contact met Anthonie van Dijck. Van zijn zeven zoons werden er vijf ook schilder. Zijn werk is geheel in de trant van dat van zijn vader. Evenals deze heeft hij met verschillende Antwerpse figuurschilders samengewerkt.
Het paneel werd eind augustus 1956 door magister-generaal W. van Hees overgebracht naar het destijds te Amersfoort gevestigde generalaat; op 5 november 1984 kwam het terug in St. Agatha.
Hermans vermeldt het paneel niet in zijn werk uit 1858