Felix Lemmens was op 28 juli 1850 in Maastricht geboren als zoon van een militair. Zelf trad hij als zestienjarige ook in dienst. In 1869 werd hij sergeant en op 2 augustus 1877 werd hij benoemd tot tweede luitenant. Vermoedelijk heeft hij bij die gelegenheid deze sabel gekregen. In 1878 werd hij op eigen verzoek in Suriname gedetacheerd. Daar leerde hij de redemptoristen kennen en dat bracht hem tot de wens ook zelf redemptorist te worden. Daartoe keerde hij naar Nederland terug. Op 8 december 1882 trad hij in het noviciaat te Den Bosch. Op de dag van zijn inkleding, toen hij zijn uniform verruilde voor de redemptoristentoog, legde hij in navolging van de heilige Alfonsus deze sabel op het altaar. Na noviciaat en studies te Wittem werd hij aldaar op 8 oktober 1886 priester gewijd en op 16 maart 1888 vertrok hij opnieuw naar Suriname. Daar werkte hij onder de melaatsen. Hij is zelf aan deze ziekte gestorven op 20 september 1906 te Paramaribo. De sabel betreft een officierssabel M1852, in 1852 ingevoerd voor officieren der infanterie, jagers en schutterij. Hij is afgeleid van de Russische officierssabel M1826 en bleef in gebruik tot 1897. Aangenomen kan worden dat deze sabel is geproduceerd door een van de bekende fabrieken van blanke wapens te Solingen in Duitsland

Het gebedssnoer is bezet met vijf groepen van elk tien kleine kralen, de zogenaamde 'tientjes'. De tientjes worden van elkaar gescheiden door grote kralen, viertien in totaal. Op elke kleine kraal wordt het 'Weesgegroet' gebeden, op elke grote kraal een 'Onze Vader'. Deze volledige rozenkrans heeft een aanhangsel met twee grote kralen, drie kleine kralen en de congregatiepenning van de redemptoristen. Op een zijde is Jezus de Verlosser afgebeeld met de tekst "Copiosa apud eum Redemptio" (bij Hem is overvloedige verlossing, psalm 130). Dit is de wapenspreuk van de congregatie. Op de keerzijde is de stichter Alphonsus de Liguori (1696-1787) afgebeeld. Op de grote kralen van het aanhangsel wordt wederom het 'Onze Vader' gebeden, en de drie kleine kralen het 'Weesgegroet' ter ere van Maria

Door de redemptoristen gedragen aan de singel. Op de medaille aan de ene zijde een afbeelding van de H. Alfonsus op de andere zijde Christus die het kruis draagt

Snoer van negen maal drie kralen met daartussen telkens één kraal. De staart van de snoer bestaat uit één kraal plus vier kralen en een medaille. Aan de ene zijde van de medaille de gevleugelde aartsengel Michaël die op het punt staat zijn lans te gebruiken tegen en wezen dat onder zijn voet ligt (draak of duivel?) met daarboven de tekst "Sanctus Michael archangelus"; aan de andere zijde van de medaille de engelbewaarder met een kind aan zijn zijde en daar omheen de tekst "Angelis suis mandavit de te". Er wordt negen maal drie keer een Wees Gegroet gebeden, voor elk van de negen engelenkoren. Bij de vier kralen in de staart worden vier Onze Vaders gebeden voor de aartsengelen Michaël, Gabriël, Rafaël en de engelbewaarder