Zoeken in collecties

Serviam (Ik wil dienen) was het devies van alle ursulinenleerlingen. Het vaandel is afkomstig van de mms (middelbare meisjesschool) te Sittard. Over het wapen is in het archief een kleine tekst bewaard, hieruit: ''t Groene kruis der hoop op het zilveren veld, getuigt van onze trouw aan Christus. 't Sterrenbeeld de kleine beer, Ursus, de betekenis van Ursula's naam heeft als laatste ster de Poolster, 't enige vaste punt aan de hemel, een punt waar we ons veilig op kunnen verlaten om op de goede weg te blijven. En ons devies: Serviam! Ik zal dienen! God op de eerste plaats en daarna onze medemensen, elk van onze medemensen, de geringste 't meest en 't best.' (inv.nr. 2518).

In het bordspel doorloopt de zuster op speelse wijze haar leven in het klooster via tien ladders van elk tien sporten. Ze begint in het postulaat, komt vervolgens in het noviciaat, daarna in het juvenaat en later in de probatie. Dit zijn de vier fasen in de vorming van de ursulinen: een half jaar postulaat, twee jaar noviciaat, drie jaar juvenaat en dan na ongeveer tien jaar kloosterleven een half jaar probatie. Tijdens het spel moeten er vragen worden beantwoord over de geschiedenis en de spiritualiteit van de ursulinen uit het bijbehorende boekje 'Ursulinenspel'. Bovendien moeten er op de sporten met een rood nummer een vraag 'kloosterlijke tucht' en op de bovenste sport van elke ladder een vraag 'Canonieke visitatie' worden beantwoord. Er zijn 6 verschillende speelfiguren, vormgegeven als zes verschillende zusters: Modesta, Simplicia, Dolorosa, Perseverata, Hilaria en Cordata. Van alle 6 de speelfiguren zijn drie varianten, gebaseerd op de kleding in de verschillende fasen: postulant, novice en geprofeste zuster. De 4 aanwezig spelborden verschillen van elkaar in de afbeelding bovenaan het bord. Op één bord is een gouden kroon weergegeven (1), omhoog gehouden door twee engelen. Links en rechts van de kroon een banderol met de tekst "Wie overwint, hem zal ik de kroon van het leven geven". Op een tweede bord staat bovenaan een godslamp afgebeeld met twee brandende wierookschalen (2). Op een ander bord zit bovenaan links de H. Ursula op een gouden troon in de wolken (3) terwijl vanuit de bovenzijde van de wolken de hoofden van drie gesluierde zusters met kaarsen en vier gesluierde zusters met palmtakken tevoorschijn komen. Aan de rechterkant staat een lege stoel met het embleem van de orde in de rug: de zitplaats waar de zusters om strijden. Het laatste bord lijkt op de voorgaande met het verschil dat de figuren op iets andere wijze zijn weergegeven en rechts is nog een afbeelding van de H. Ursula weergegeven als koningsdochter met kroon en twee pijlen (4).

Kist van djatihout oftewel teakhout. Gebruikt als kamferkist om dekens, wolgoed etc. tegen motten te beschermen. Afkomstig uit Indonesië, gebruikt door verschillende zusters Ursulinen. Aanvankelijk gebruikt door zuster Aloysia van Berckelaar. Door haar van Indonesië naar Rome meegenomen. Daar later gebruikt door zuster Françoise Boom, en vervolgens door zuster Roseline. Op de voorzijde van de kist is een plastic hoesje geplakt waarin een papieren strookje (met adres) geschoven kan worden. Er zitten enkele reisstickers op de rechterzijde van de kist.

Het complex van klooster en school, gelegen aan de Baroniestraat, werd in 1911 ontworpen door architect J.H.H. van Groenendael. De laatste zusters hebben in 1985 het klooster verlaten, waarna het is verbouwd tot woningen en tot muziekschool. Twee identieke wandtegels met daarop in het zwart een afbeelding van klooster en school. Op één tegel staat met rode pen onder de afbeelding de naam van het klooster geschreven: St. Ursula.