Zoeken in collecties

Gottfridt Rogg, tekenaar, graveur en uitgever, geboren in 1669 en als kunstschilder overleden te Augsburg in 1742. Hij staat in 1694 in de Hochzeitsambtsprotokollen / huwelijksprotocollen vermeld als illustrator. Zeer produktief kunstenaar. Johan Melchior Gutwein, graveur te Augsburg, waar hij in 1733 in het huwelijk trad. Bekend zijn z'n vier grote prenten van sacramentsprocessies (1733) in Landshut, die hij samen met M.V. Hittlinger vervaardigde naar een werk Georg F. Fischer, "De Verlossing van de zielen uit het vagevuur" en het portret van Benedictus XIII. Tekenaar G. Ridel (prent Ud/0116/b) niet in de beschikbare literatuur vermeld

Gottfridt Rogg, tekenaar, graveur en uitgever, geboren in 1669 en als kunstschilder overleden te Augsburg in 1742. Hij staat in 1694 in de Hochzeitsambtsprotokollen / huwelijksprotocollen vermeld als illustrator. Zeer produktief kunstenaar. Johan Melchior Gutwein, graveur te Augsburg, waar hij in 1733 in het huwelijk trad. Bekend zijn z'n vier grote prenten van sacramentsprocessies (1733) in Landshut, die hij samen met M.V. Hittlinger vervaardigde naar een werk Georg F. Fischer, "De Verlossing van de zielen uit het vagevuur" en het portret van Benedictus XIII. Tekenaar G. Ridel (prent Ud/0116/b) niet in de beschikbare literatuur vermeld

Jacob de Gheyn I (1532-1582), Nederlandse glasschilder, miniaturist en etser uit een belangrijk Utrechts geslacht. Hij was werkzaam te Antwerpen, waar hij in 1558 gildelid werd. Rond 1580 was hij werkzaam te Utrecht. Op het laatst van zijn leven hield zich ook bezig met het vervaardigen van olieverfschilderijen. Jacobus Houbraken, graveur, geboren te Dordrecht in 1698, overleden te Amsterdam in 1780. Zoon en leerling van Arnold Houbraken en broer van Antonyna. Zijn ouders vestigden zich in 1709 te Amsterdam. Daar huwde hij in 1733 Christina Schaak. Jacobus Houbraken is de belangrijkste en meest productieve graveur van Hollandse portretten in de achttiende eeuw

Aert Schouman, schilder, etser, graffitoschilder en glaspointilleerder, werd geboren te Dordrecht in 1710 en overleed in Den Haag in 1792. Leerling van A. van der Burg en als glasetser leerling van F. Greenwood. In 1748 benoemd tot meester in Den Haag, in 1751 en 1762 tot regent van de Tekenakademie aldaar. Van 1752 tot 1762 directeur, daarna enige jaren dekaan en vanaf 1777 tot aan zijn dood in 1792 opnieuw directeur van 'Pictura'. Zijn op jonge leeftijd gestorven broer Cornelis was schilder te Middelburg. Jacobus Houbraken, graveur, geboren te Dordrecht in 1698, overleden te Amsterdam in 1780. Zoon en leerling van Arnold Houbraken en broer van Antonyna. Zijn ouders vestigden zich in 1709 te Amsterdam. Daar huwde hij in 1733 Christina Schaak. Jacobus Houbraken is de belangrijkste en meest productieve graveur van Hollandse portretten in de achttiende eeuw

Aert Schouman, schilder, etser, graffitoschilder en glaspointilleerder, werd geboren te Dordrecht in 1710 en overleed in Den Haag in 1792. Leerling van A. van der Burg en als glasetser leerling van F. Greenwood. In 1748 benoemd tot meester in Den Haag, in 1751 en 1762 tot regent van de Tekenakademie aldaar. Van 1752 tot 1762 directeur, daarna enige jaren dekaan en vanaf 1777 tot aan zijn dood in 1792 opnieuw directeur van 'Pictura'. Zijn op jonge leeftijd gestorven broer Cornelis was schilder te Middelburg. Jacobus Houbraken, graveur, geboren te Dordrecht in 1698, overleden te Amsterdam in 1780. Zoon en leerling van Arnold Houbraken en broer van Antonyna. Zijn ouders vestigden zich in 1709 te Amsterdam. Daar huwde hij in 1733 Christina Schaak. Jacobus Houbraken is de belangrijkste en meest productieve graveur van Hollandse portretten in de achttiende eeuw

Christiaan Lodewyk van Kesteren (Amsterdam 1832-1897), graveur, etser en lithograaf, genoot zijn tekenopleiding aan de Tekenschool van de 'Maatschappij tot Nut van het Algemeen' en werd tot graveur opgeleid door D.J. Sluyter en vanaf 1859 door Ch.E. Taurel aan de Amsterdamse Academie.
Hij verhuisde in 1870 naar Bussum maar keerde tien jaar later terug als directeur van 'Panorama'. Vervaardigde aanvankelijk veel gravures, later meer etsen. Het werk bestaat o.a. uit portretten, boek- en krantenillustraties en prenten naar werken van onder meer H.W. Mesdag en A. Mauve

De taferelen onder de centrale voorstelling zijn genummerd 15 en 16. Zij stellen respectievelijk voor het exterieur en het interieur van de kerk van het Kuisherenklooster aldaar, waarin de verering van de relieken plaatsvindt.
Op het centrale fronton, in de lijst waarvan zich een cherub bevindt, de verrezen Christus met het kruis. Een bloedstraal uit zijn rechterhand raakt een door een engel vastgehouden schild, beladen met het Kruisherenkruis en bekroond met getraliede helm met drie nagels als helmteken. De engel houdt in zijn rechterhand het Taukruis. Een bloedstraal uit de zijdewond raakt een door een engel vastgehouden gedeeld schild met getraliede helm en doornenkroon als helmteken. Deze engel heeft in zijn linkerhand een kruisstaf met een daaromheen kronkelende slang. Op de kapitelen van de linkerzuilen Quiriacus als bisschop met kruis, staf en zwaard en Philippus met kruisstaf en geopend boek. Achter hen, op het gebroken deel van het fronton, Petrus met omgekeerd kruis en sleutels. Op de kapitelen van de rechterzuilen Helena met kruis en drie nagels en de gemijterde Augustinus met staf, geopend boek en vlam¬mend, met pijl doorboord hart. Achter hen, op het gebroken deel van het fronton, Andreas met Andreaskruis.
Bijzonderheden: De gravure moet zijn vervaardigd vóór 1665 (1648 ?), gezien het feit dat Aeg. de Vrese een beschrijving ervan geeft in een gedicht, posthuum uitgegeven te Keulen in 1665. Er zijn maar weinig exemplaren bekend van deze iconografisch interessante prent.
Johann Schott (Schot), schilder te Friedberg (Hessen), in 1632 meester te Keulen.
Johann Heinrich Löffler junior, tekenaar en graveur, geboren omstreeks 1604 in Traisa in Hessen of in Treysa in H-Nassau, was tot na 1680 werkzaam in Keulen. Hij zette achter zijn naam 'junior' om zich te onderscheiden van zijn oudere broer, Johann Eckhard, die ook als tekenaar en etser in Keulen werkzaam was. In de vermelde catalogus wordt de graveur abusievelijk Lössler genoemd

Abraham Rademaker (Amsterdam 1675-Haarlem 1735), schilder en graveur. Autodidact. Hij schilderde voornamelijk landschappen (waterverf, olie) waarin de architectuur een grote rol speelt. In 1725 (volgens Singer in 1727) gaf hij een serie prenten uit van 'Nederlandse Oudheden en Gezichten'. De hier beschreven gravure geeft de situatie van het klooster St. Agatha in 1620.
- De prent is uitgegeven door Willem Barents te Amsterdam in 1725 (zie onder literatuur). Het werk bestaat uit twee delen met in totaal 300 gravures. Op elke pagina is een prent afgedrukt, voorzien van nummer (in Arabische en Romeinse cijfers) en een toelichtende tekst in achtereenvolgens Nederlands (Duits), Frans en Engels. De prent met het klooster van St. Agatha is de driehonderdste en tevens de laatste in de serie. Het hier beschreven exemplaar is uit dit werk afkomstig. De betreffende pagina is verknipt. De prent met slechts de Nederlandse tekst is uitgeknipt (de Franse en Engelse tekst is daarbij vervallen), opgeplakt en ingelijst achter glas.
- Naar deze gravure vervaardigde C.J. Grips een litho (zie inv.nr.202), welke onder andere is afgebeeld in het werk van Hermans uit 1858. Ook het Lithografisch Instituut te Utrecht gaf een litho uit naar de gravure van Rademaker (zie onder inv.nr.203)