De zandloper stond in de refter

Het zakje is gemaakt van een sok

Van grijs aardewerk met blauwe beschildering, geplaatst op de reftertafels

Ovale grijze naar één kant wijder uitlopende vispan. Twee handvaten aan de uiteinden en een losse deksel met handvat

Op de tegel staat een vredesgebed van Franciscus van Assisi

Het Tau-teken is het symbool van de Franciscaanse beweging. Het staat voor vrede, zegen en verlossing. Franciscus bracht het Tau-teken aan op huizen, muren en bomen. Ook zegende hij met dit teken en zette het bij wijze van handtekening onder zijn brieven. De geschiedenis van het teken gaat terug tot de profeet Ezechiël (Ez. 9,4)

Stempels gebruikt door de zusters in Babberich en in Someren

De bus is beplakt met plakplastic en voorzien van een deksel met trechter. Hij werd gebruikt bij het stemmen over de aanname of afwijzing van een kandidate voor de inkleding of de professie. Met de bruine boon gaf je aan dat iemand was aangenomen, met de witte dat je de kandidate niet geschikt vond

De spatels zijn gebruikt bij de inwijding van de altaarsteen (wordt gezalfd met chrisma?)

De sandalen werden zelf gemaakt. De stukjes was werden gebruikt om het touw gemakkelijker door het leer te kunnen trekken

De rozenkrans werd gedragen aan het koord om het middel

Ovale mand met twee hengsels. Eén van de beide lange zijdes is hoger dan de tegenoverliggende zijde. Mogelijk gebruikt in de waskeuken

De ratel werd op Goede Vrijdag gebruikt als signaalinstrument in plaats van de luidklok

Mère Véronique oftewel Moeder Veronica was de stichteres van de eerste Nederlandse communiteit van Clarissen-Capucinessen, in 1919 te Amsterdam. Gedurende 21 jaar was ze abdis. Ze stierf in 1963. Vanwege haar lengte noemden de zusters haar "kleine moeder"

Moeder Veronica, de eerste Nederlandse abdis van de Clarissen-Capucinessen, heeft deze aartsbroederschap in Nederland opgericht. Een uitgave uit [1921] van de 'Broederschap van den H. Michael', "De godsvrucht tot den H. Aartsengel Michaël" van pater Romualdus van Delft vermeldt als uitgever: Kapucinnessenklooster te Amsterdam

De witte onderkap - of hul - met ronde kraag (1) is voor overdag, die met rechte kraag (2) voor 's nachts. De zwarte sluier (5) werd gedragen door geprofeste zusters

Bak in de vorm van een bamboestam met twee poten en een langgerekte ovalen opening aan de bovenzijde. Daarnaast drie platte vormen met rechtopstaande spijkertjes erin. Gebruikt bij recreatie van de zusters en cursussen in Ikebana, Japanse bloemsierkunst. De benodigde vazen en bakken bakte men zelf. Zuster Lucia en zuster Coenrada Luttenburg waren verantwoordelijk voor de cursussen die de zusters gaven voor mensen uit de omgeving. De zusters zelf hadden les gehad van een Duitse dame, mevrouw Hempenius. De vormen met spijkertjes werden gebruikt om bloemstelen op vast te maken. De bak werd gevuld met steekschuim (oase)

Het koord werd om het middel gedragen en heeft drie knopen. De koorden werden door de zusters zelf vervaardigd met het draaimolentje, de schijven en de spoelen

Zwarte mantel met aan de bovenzijde een lus en houten klosje als sluiting. Aan de binnenzijde van de achterzijde van de kraag is een wasetiketje bevestigd met daarop o.a. het nummer 30. Alle zusters binnen de communiteit hadden een eigen nummer dat ze in hun kleding en andere wasbare zaken naaiden ter herkenning. Nummer 30 behoorde toe aan zuster Paula van den Barselaar. Aan de binnenkant van de schoudergedeeltes zijn twee lusjes bevestigd. De mantel werd gedragen als de zusters naar buiten gingen. De wollen stof is dezelfde als in eerdere tijden voor het habijt werd gebruikt. De mantel werd uitgereikt op het moment van de inkleding

Het doek hangt aan de voorzijde van de lezenaar. Op het voorhangsel (antependium) staat geborduurd "In het begin was het Woord"

In de lessenaar kon een zuster schrijfgerei en persoonlijke spulletjes bewaren. Aanvankelijk gebruikt door Mère Véronique in Vaals, Amsterdam, Duivendrecht, daarna door zuster Olivie Tilman in Duivendrecht, Babberich en Someren. De lessenaar werd afgedekt met geborduurde afbeelding van Franciscus

De bel werd gebruikt bij het getijdengebed als oproep tot een volgend onderdeel. Aan de bel is een hamertje bevestigd

Houten kommetje met opschrift 's-Heerenhof en naam van zuster (in dit geval van zuster Olivie [Tilman]). Alle zusters kregen zo'n kommetje bij het vertrek in 1995 uit Babberich. Het kommetje was bedoeld om kleine spulletjes in te bewaren

De beker werd gebruikt om uit te drinken, de kom werd gebruikt als waskom