Zoeken in collecties

Links onderaan op de afbeelding de Chapelle des Saintes van de Abbaye de Saint-Sauveur-le-Vicomte waar de H. Maria Magdalena (Julie) Postel, de zalige Marthe Le Bouteiller en de zalige Placida Viel zijn begraven. De drie bomen centraal op de afbeelding staan symbool voor deze drie zusters: de eik (kracht en robuustheid) voor Maria Magdalena, de lindeboom (zachtheid) voor Placida en de appelboom voor Marthe.

De vrouw heeft haar handen gevouwen en draagt aan de rechterarm een rozenkrans. Het betreft zeer waarschijnlijk de H. Maria.

Een door de paus eenmaal in de zeven jaar in de paasweek gewijd ovaal medaillon van witte was (van oorsprong van de paaskaars). Aan de voorzijde het Lam Gods in reliëf, met de vaak afgekorte woorden 'Ecce Agnus Dei, qui tollit peccata mundi' (Zie ik ben het Lam dat de zonden der wereld wegneemt). Aan de keerzijde een religieus tafereel en de naam van de paus die het wijdde. Twee van de medaillons zijn gewijd door paus Pius XI. Op de overige drie medaillons staat geen (herkenbare) naam. Twee (of drie?) medaillons hebben op de achterzijde een afbeelding van Christus met de tekst 'Salvator mundi salva nos'. Hierbij gedrukte toelichting 'Ritus en gebruik van het Agnus Dei'.

In de zakken die elke zuster bij zich droeg zaten: groot evangelieboek, gebedenboekje, rozenkrans, schaar in etui, naai-etui, speldenschijfje of plot met spelden. Binnen de congregatie heeft het Evangelie een belangrijke plaats. Van de stichteres is de uitspraak dat elke zusters het Evangelie altijd bij zich moet dragen. Dat is na haar overlijden letterlijk opgevat. Ook was het gewoonte dat de zusters tijdens het noviciaat de evangelietekst van de komende zondag uit het hoofd voordragen. Omstreeks 1950 werd het grote evangelieboek vervangen door wisselend één boekje met een van de vier Evangeliën, wat handzamer en minder zwaar was. In Indonesië droegen de zusters een klein gebedenboekje. De bijgevoegde rozenkrans is een zogenaamde Birgittijnse rozenkrans: 6 x 10 kralen en 3 kralen aan de staart ter ere van de 63 levensjaren van Maria. Het zesde tiende werd gebeden voor de paus en de Kerk. Halverwege de krans is een kleine medaille bevestigd met aan de ene zijde de afbeelding van een kruis en aan de andere zijde een afbeelding van 'Sr. Marie Madeleine Postel'. Uitgave groot evangelieboek: "Het Nieuwe Testament" (Utrecht, Brussel [1943]); gebedenboekje: "Gebeden en geestelijke oefeningen voor de Zusters van de Christelijke Scholen der Barmhartigheid" (Boxmeer [1925]); vier boekjes met Evangeliën (Brugge [1947-1948]); Indonesisch gebedenboekje: "Kata-Kata Kehidupan untuk anda", met voorin de naam van zr. M. Winfrida uit Malang.

Het beeldje van de H. Marie Madeleine (Julie) Postel (1756-1846) stond in alle kloosters van de congregatie. Julie Postel, in habijt, staat met haar linkerhand op haar hart en met haar rechterhand op de schouder van een kind dat aan haar rechterzij staat. Op de voorzijde van de voet waarop het beeldje staat is geschreven 'St. M. Madeleine Postel'.

De eerste pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen van de oprichting van de congregatie in 1807 tot 1960. De kleding leek in oorsprong op de zwart wollen kleding van de arme vissersvrouwen in Normandië, de regio waar de stichteres, Marie Madeleine Postel, vandaan kwam. Later is de kleding in Nederland verfijnd. De kleding bestond uit een rok met veertien plooien, corsage (strak lijfje), pelerine, ondermouwtjes en wijde mouwen. De sluitingen bestonden uit veiligheidsspelden. De kap was van gesteven linnen. Het rauwe stijfsel moest in de stof gewreven worden, daarna werd de kap 'gesteld', in vorm gestreken. Buiten het klooster werd een wijde lange omslagdoek als mantel gebruikt. De tweede pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen in de periode 1960-1966. De kap met vleugels is vervangen door een gebogen strook plastic. De rechthoekige linnen guimpe (of collaar) werd vervangen door een smallere plastic kraag. De derde pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen van 1966 tot 1970. De kleding is van terlenka en de kap is vereenvoudigd tot een smalle witte band met een sluier.

Het beeldje droeg de stichteres van de congregatie, Julie Postel, altijd bij zich. Het origineel bevindt zich in de abdij Saint-Sauveur-le-Vicomte. Op de achterzijde een sticker met de tekst: "Anne Straatman, Rozenkamp 54 Neede".

In elke kapel van de congregatie stond een kruis met het opschrift "Gehoorzaamheid tot den dood" naast het altaar. Het kruis werd gebruikt bij de inkleding. Een van de postulanten moest het kruis op haar linkerschouder dragen in dezelfde houding als Christus zijn kruis naar de Calvarieberg droeg; "ze houdt een van de armen van het kruis vast, de andere strekt omhoog en de voet van het kruis hangt neer langs haar rug". Later werd het kruis vervangen door het Mariavaandel.

Kruisje aan ketting dat de zusters kregen bij de inkleding. In 1985 werd het houten kruisje vervangen door het zilveren kruisje. Het dragen van het zilveren kruisje is ingevoerd na het Algemeen kapittel van 1985 en hangt samen met het besluit om voortaan ‘burgerkleding’ te dragen. Het zilveren kruisje gaat bij de begrafenis meestal mee in de kist. Op het kruisje staat de tekst 'Et exaltavit Deus' (En God heeft (hem) verheven).

Kruisje dat de zusters kregen bij de inkleding. Gedragen door de zusters van 1966 tot 1985. In 1985 werd het kruisje vervangen door een zilveren exemplaar. Achterop dit exemplaar een strookje met de tekst "Zr. Reginalda".

Kruisje dat de zusters kregen bij de inkleding. Daarbij sprak de celebrant het volgende gebed: "Ontvangt, dierbare zusters, deze kruisen ter liefde van Hem. Die een zoo zwaar kruis uit liefde tot U gedragen heeft, en denkt er wel aan, dat zij voor U de verplichting aanduiden, die gij op U neemt, om uit Zijne hand te aanvaarden al die kruisen, die het Hem behagen zal over U te zenden." Vanaf ca. 1960 werd een iets kleiner formaat kruisje gedragen (niet aanwezig).

Reliek van Maria Magdalena Postel bewaard in een kusreliekhouder. In het doosje is een briefje aanwezig met de tekst "Formule bij de relikwie van onze H. Moeder Maria Magdalena Postel: Per merita en intercessionem sanctae Mariae Magdalenae, virginis sacerdotis, concedet vobis Dominus salutem et pacem".

Ter herinnering aan het bejaardencentrum Sint Willibrordus dat de zusters in 1930 op de Boerkamp bij Olst begonnen als het O.L. Vrouwe Pension. Op het lepeltje staat een kleurenafbeelding van een bloem met daarboven de tekst "St. Willibrord Boskamp Olst".

Ter herinnering van het ziekenhuis dat de zusters van Julie Postel in 1908 in Zevenaar begonnen. In 1967 werd de exploitatie van het ziekenhuis overgedragen aan de Stichting Katholieke Ziekeninrichtingen voor de Liemers. De laatste zuster die in het ziekenhuis werkzaam was nam in 1996 afscheid. Op het lepeltje is het wapen van Zevenaar afgebeeld met rondom de tekst "Kath. Ziekeninrichtingen Zevenaar". Op de achterzijde staat een inscriptie: "Reünie 1980".

De voorwerpen zijn aangestreken aan relieken van de H. Maria-Madeleine (Julie) Postel, de Zalige Placide (Victoire) Viel en de Zalige Marthe (Aimée–Adèle) Le Bouteiller. Zuster Maria-Madeleine is de stichteres van de congregatie, zuster Placide haar opvolgster en zuster Marthe een medezuster.

Lint dat in het missaal gelegd kan worden op de te lezen plaatsen.

Eigenhandig gemaakt cahier waarin de namen van alle zusters met uitneembare naamstrookjes per klooster konden worden geordend. Op het naamstrookje is de naam van de zuster vermeld, haar congregatienummer en incidenteel haar functie of diploma's. Het register kan geheel worden opengeslagen; de provinciaal overste heeft dan een overzicht over de verdeling van de zusters over de huizen. Bij een overplaatsing werd de betreffende zuster bij de provinciaal overste geroepen die dan met het overplaatsen van het strookje de feitelijke overplaatsing visualiseerde.

Postuum uitgereikte onderscheiding voor zuster Antoinette (Nanette) Berentsen, missiezuster op de Filippijnen en omgekomen bij het zinken van een veerboot. De onderscheiding werd op 15 augustus 1985 uitgereikt ter gelegenheid van de 16e verjaardag van de Rural Missionaries of the Philippines.

Uitgereikt aan zuster Marie Marthe Somers van de zusters Ursulinen van de Romeinse Unie. Zij kreeg deze oorkonde uit dank van de overlevenden als vertegenwoordigster van de 45 religieuzen, onder wie veel zusters van Julie Postel, die van september 1944 tot oktober 1945 in het jongenskamp Bankong te Semarang waren. De oorkonde is namens het comité ondertekend door G.L.J. Huyser, H. Wiessner, H.L.B. Mahieu, A. Venema en H. Spier te Maarssen op 24 maart 1990.

Kruisje met draagoogje gedragen door postulanten tot aan de inkleding.

Met opschrift: "Sancta Maria Magdalena Postel 1756 1846.

Twee vierkante lapjes stof, verbonden met linten. Op een van de lapjes een afbeelding van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel. Het dragen van het scapulier verzekerde een goede dood: bevrijding uit het vagevuur op de zaterdag na het overlijden van de drager van het scapulier. Het scapulier zit opgeborgen in zakjes, eveneens met linten verbonden, om het schoon te houden.

Met opschrift "Kas Monseigneur". Vermoedelijk werden hierin de gelden (uit de collecte) bewaard die aan de bisschop moesten worden afgedragen. De kloosterkapel van het klooster was een semi-openbare kapel.

Vervaardigd ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de congregatie van de Zusters van Julie Postel in 2007. Een vierkante sleutelhanger (1) met daarop de tekst "Abbaye de St Sauveur le Vicomte en daaronder een afbeelding van de genoemde abdij. Op de achterzijde de tekst "Soeurs de Ste Marie Madeleine Postel 1807-2007. Een ovalen sleutelhanger (2) met het portret van de stichteres van de congregatie en daaromheen de tekst "Santa Maria Maddalena Postel". Op de achterzijde de tekst "200 anni di fondazione 1807-2007". De sleutelhanger is met een touwtje vastgemaakt aan een zakje waarin de hanger opgeborgen kan worden met daarop de tekst "Abbaye St Sauveur-le-Vicomte. Een rechthoekige sleutelhanger (3) met een afbeelding in glas van het piëta-beeldje van de stichteres van de congregatie.

Verspreid ter gelegenheid van de zaligverklaring van soeur Marthe Le Bouteiller (1816-1883) op 4 november 1990. De rijk gevulde appelboom staat symbool voor haar.