Zoeken in collecties

Gladde witte ruitjes handdoek, vervaardigd uit katoen. Uit voorzorg werden de handdoeken op karmelitaanse wijze tot 1955 doorgestopt.

Boekjes met teksten/afbeeldingen van heiligen, iedere maand verdeeld met behulp van de nummertjes. De zorg voor de maandheiligen hoorde bij de taak van de subpriorin. De kaartjes zitten in een houten sigarenkist, de nummertje in een zakje.

De poster met afbeeldingen uit het leven van Theresia van Avila is gemaakt ter gelegenheid van het derde eeuwfeest van haar heiligverklaring.

De penning is gemaakt t.g.v. het derde eeuwfeest van de heiligverklaring van Teresa van Jezus (Theresia van Avila).

Zwart. Deze band ontving een zuster bij de plechtige professie. Deze band werd over de nachtsluier gedragen. Het was het teken van de plechtige professie als koorzusters (vergelijkbaar met de zwarte sluier). Met de nachtsluier afgeschaft rond 1968.

Wit, linnen, driehoekig model. In het Frans (?): toque. De hul werd gedragen op het habijt, onder het scapulier. Dit model werd uit Bergen op Zoom meegebracht. Later werden de hullen iets minder lang en werden ze ook van katoen gemaakt. De hul was in gebruik bij alle middeleeuwse ordes. Karmelietessen moesten van Theresia het haar kort dragen, wat er in feite op neer kwam dat het om de paar maanden werd gemillimeterd. Vanaf 1969 lieten de meeste zusters hun haar groeien.

Met karmelwapen en tekst: "de nood der zielen spoort ons aan met dringend gebed tot God te gaan, aanbevolen intenties". De op een kaartje geschreven intentie werd achter de touwtjes op het bord gestoken. Deze tabel hing bij het koor en werd later vervangen door een prikbord.

Map met briefjes en zogenaamde 'testamenten', op de eerste bladzijde een overzicht van de dagen waarop deze werden uitgedeeld en hoe dat ging. De intentiebriefjes werden op de grote feestdagen uitgedeeld. Aan dit gebruik kwam rond 1960 een einde. De maandintenties en maandheiligen werden nog wel gehandhaafd.

In een doosje. Iedere maand trok iedere zuster zo’n briefje. Sommige briefjes zijn gevouwen in de vorm van een waaiertje. Om de stapeltjes zijn papiertjes gevouwen met aanwijzingen wanneer deze uitgedeeld moeten worden. Bv: de geheimen van de rozenkrans worden altijd gegeven met de heiligen van de maand.

Op 1 november uitgereikt, opdrachten voor de gelovige zielen. Voorbeeld: "Wij vergeten ons lijden door de gedachte dat wij ons schikken naar Goddelijk bevel. De zielen in het vagevuur vragen u drie dagen van goede werken en de vijf Onze Vaders.".

Tabel voor de vastentijd, ingelijst, handgeschreven. Gebruikt tot ongeveer 1965.

Tabel met getypte tekst "Dagen waarop men geen versterving doet". Hing tot in 1969 in de refter bij de deur. In Hulst waren veel gebruiken rond de refterversterving al rond 1965 in onbruik geraakt.

met in blauwe letters het Christusmonogram IHS.

Deze kledingset werd gebruikt om de kleine Theresia voor te stellen in de Kindheidsprocessies.

Op de voorzijde staan de afkortingen OCARM en OCD (ongeschoeide en geschoeide Karmelitessen) en op de achterzijde de woorden "Caritate Media" (met de liefde als midden).

Dit kastje (dat lijkt op de celkastjes maar dan met deurtje) is in 1935 uit Bergen op Zoom meegenomen naar Hulst. Het diende om de voorwerpen voor de refterverstervingen in op te bergen. Het stond in Hulst dan ook vlak bij de refter. Eerst was het kastje bruin geverfd maar de verf is in 1975 verwijderd.

Kastje voor op de cel voor wasgerei, boeken, schrijfbenodigheden, etc. In 1969 werden de kastjes (in Hulst) vervangen door grotere, zodat men er ook materiaal voor hobby's in kon bewaren, evenals ondergoed dat men dan voortaan zelf bewaarde en onderhield.

De kazuifel heeft aan de voorzijde een strook van donkerrood fluweel met geborduurd blader- en bloemmotief, het karmelwapen en een afbeelding van de H. Teresia van Avila. Op de achterzijde is een paars fluwelen kruis genaaid met eveneen bloem- en bladermotief en de afbeelding van de H. Jozef.

De maandag na het feest van de H. Familie of de Terugvinding in de tempel, was het "Kindje Jezus zoeken". De priorin had ergens in huis een plaatje van het kind Jezus verstopt. Direct na het gebed 's morgens, ging de hele communiteit op speurtocht. Overal mocht gepraat worden en lawaai was toegestaan bij het zoeken. De gelukkige vindster mocht het wassen kerstkindje drie dagen op haar cel houden. Na afloop kreeg iedere zuster het beeld één dag op haar cel. Het feest van het kindje Jezus zoeken hoort bij de speciale tradities van de Karmel en werd in januari 1968 voor het laatst gedaan.Het beeld is rond 1900 vervaardigd, het vitrinekastje is van latere datum.

Stalletje met 5 losse boompjes en de beeldjes van Maria, Jozef en het Kindje. Dit is het eerste kerststalletje van de Karmel op IJsland.

Voor de weekdagen, lag in het communieluikje.

Over het voorhangsel van het communieluikje lag een wit linnen doekje waarop de pateen kwam te liggen. Voor de zondagen. Door de week waren de kleedjes eenvoudiger.

Deze klepper, door de zusters ook wel 'matrak' genoemd, werd gebruikt tijdens de plechtigheden in de Goede Week. Een soortgelijke klepper was er ook om de zusters te wekken. Voor het laatst gebruikt in Egmond rond 1965.