Zoeken in collecties

Zelfgemaakt hoesje voor het (bijgevoegde) boekje: 'Credo, mis- en gebedenboek voor dagelijks gebruik' van Fr. Jansen (Deurne 1959).

Kap (incompleet) met sluier en ondermuts. Vanaf 23 december 1952 dragen alle zusters aangepaste kleding. Voor de hoofdbekleding houdt dit in dat de kap en de bef van elkaar los zijn gemaakt en de kap iets kleiner en van achter wat afgeschuind wordt.

Het setje bestaat uit een bal, een cilinder en twee vierkante houten vormen met drie stokjes, twee aan de uiteinden taps toelopende stokjes (7) en één recht stokje (8), voor het opzetten van deze vormen en een met twee grote en drie kleine gaatjes doorboord staafje. Aan de cilinder (4), de bal (5) en één van de vierkanten (2) zijn metalen oogjes bevestigd. In datzelfde vierkant zijn een aantal gaatjes gemaakt. Het doosje is voorzien van een schuifdekseltje en is aan één lange kant twee maal doorboord. Op één van de korte kanten van het doosje staat het cijfer '2'. Gebruikt op de kleuterschool, als zogenaamde 'tweede gave'.

Klein doosje met schuifdekseltje met een gaatje erin (1,1 x 0,8 cm). In het verleden stemde het bestuur door erwten in dit doosje te stoppen. In het doosje zit een klein sleuteltje.

Handgeschreven teksten in handgemaakte lijstjes. De teksten zijn: 'Missiedag 8' (1) en ' ~ 3de zaterdag ~ bidt en offert voor de ~ religieuzen ~' (2). De lijstjes werden in de refter of voor de kapel opgehangen om de zusters aan speciale dagen te herinneren.

Zelfgemaakte lappen voor het schoonmaken van kroontjespennen. Eén verzameling van inktlappen (1), voorzien van één bruin lapje aan de bovenzijde en één bruin gemêleerd lapje aan de onderzijde, heeft een gekleurde afbeelding van de H. Franciscus, een zon, bloemen en een vogel voorop. De andere is via een touwtje op te bergen in een groen hoesje.

Schaartje gebruikt voor het afknippen van lange lonten bij kaarsen en dergelijke. Aan een van de messen zit een opvangdoosje, waarin de afgeknipte lont valt. Aan de onderzijde van ieder oren en aan de onderkant van één van de messen zit een pootje zodat de snuiter nooit in zijn geheel het oppervlakte zal raken waarop hij ligt.

In samenspraak met de benedictijn H. van der Laan en rector Eijgenraam en na toestemming van bisschop Mutsaerts besluiten de zusters op 3 september 1955 tot aanname van een nieuw kloosterkleed: bruin habijt, grijsbruine wollen sluier en écru onderkleed. Op 31 maart 1956 wordt de nieuwe kleding gewijd. Tijdens het kapittel van 1968 wordt besloten dat de zusters vanaf die tijd zelf hun kledingkeuze mogen maken, kloosterlijk dan wel burgerlijk..

Beeldje van een grazende karbouw met op zijn rug een liggend jongetje dat hem met een touw leidt. Het beeldje staat op een dikke plank met aan de voorzijde een plaatje met de tekst '150th jubilee celebration SFIC-rp. december 8, 1993'. Het beeldje was een geschenk aan zuster Willibrorda en symboliseert 'The Philippine Province, as yet a young Province at that time, continues its grow as it undertakes its missionary journey with the rest of the Congregation' (zuster Josephini Ambatali, provinciale overste Filippijnen).

Zwart elastiek voorzien van een medaille. Eén medaille is verweerd en bevat een reliëfafbeelding van het H. Hart van Maria (1). De andere medaille bevat een reliëfafbeelding van het H. Hart van Jezus en de tekst: 'O mi Jesu misericordia'. De elastieken werden gebruikt voor om de vele prentjes in kerkboeken, meestal missalen, bij elkaar te houden. Deze specifieke kerkboekhouders zijn gebruikt door zuster Leandra van den Hurk (1893-1994) voor het boek 'Het Nieuwe Testament van onze heer Jezus Christus' (Oegstgeest 1961, 4e druk). Alle kaarten, prentjes en briefjes met aantekeningen zitten in het boek zoals zuster Leandra deze erin heeft gelegd.

Kistje bekleed met wasknijpers.

Twee op boeken lijkende kleppers. Waarschijnlijk gebruikt op de bewaarschool om de kleuters ritmisch te laten lopen. Ook wel gebruikt als middel om bij drukte in het klaslokaal de aandacht te trekken van de leerlingen.

Gebruikt in het onderwijs om orde in de klas te houden. De stok heeft een verdikking in het midden daarop is een kleiner stokje aangebracht middels een in de grote stok gespannen touwtje. Door het stokje aan één kant naar beneden te halen en los te laten, slaat de andere kant van het stokje op een verdikt uiteinde van de grote stok zodat er geluid ontstaat.

Cilindervormig heft en vierkant bovenstuk. Tussen twee uitstekende halve cirkels, welke deel uitmaken van het bovenstuk, is een los langwerpig stukje hout met een spijkertje bevestigd. Dit een en weer te bewegen stukje kan men, middels een tussen het bovenstuk en houten stukje bevestigde schuinomhoogstaande metalen strip, op het licht omhoogstaande uiteinde van het bovenstuk laten slaan.

Zelfgemaakt boek met vouwwerk voor de kleuterschool (bewaarschool) van zuster Maria Matthea. In het boek zijn tevens enkele persoonlijke briefjes van de zuster en los vouwwerk te vinden.

Eén oranje-bruine (1) en één donkerbruine (2) kom voor het gebruik van koffie en thee bij het ontbijt en souper. Op de onderzijde van de donkerbruine kom lijkt het cijfer '3' te staan. De kommen werden ook gebruikt bij het koffiedrinken om ± 10.00 uur. Dit koffiedrinken gebeurde staande, eventueel onder het nuttigen van een snee brood. De zusters kwamen niet allemaal om stipt 10.00 uur. Op feestdagen was het wel gebruikelijk gezamenlijk de koffie te drinken aan tafel, ook wel 'rondzitten' genoemd. Zusters moesten op die feestdagen officieel in het zwart komen, zonder schort aan. Meestal kreeg men dan een snee peperkoek besmeerd met boter. Om 16.00 uur stond er ook koffie klaar en voor wie dat wilde twee sneetjes brood. Deze koffie werd staande genuttigd. Op feestdagen werd er om 14.00 uur thee geschonken met daarbij een versnapering. Een enkele keer was er 'thé complet' met meerdere soorten lekkernijen in de vorm van koekjes. In een brief van 1948 aan de overste staat bij punt 18: 'De moeders moeten het met de thee van twee uur niet overdrijven: niet zwak zijn, als de zusters er te veel om zeuren'. De kommen waren aanvankelijk donkerbruin van kleur, later oranje-bruin. De kom diende met twee handen vastgehouden te worden, anders glipte ze weg. Na iedere maaltijd werden de kommen afgewassen.

Wordt op het habijt gedragen.

Door de zusters op het habijt gedragen. De rozenkrans die de zusters op het habijt dragen wordt aan het koord vastgemaakt.

Gedragen onder het habijt. Op de rand van de sokken is een etiketje met het nummer '526' bevestigd.

Celkruis met twee zelfgemaakte schilderijtjes met de afbeeldingen van Jezus en Jozef met Kind. Boven de lange zijde van het bed in de kloostercel hing altijd een kruisje met daarnaast drie schilderijtjes met de afbeelding van Jezus, Maria en Jozef. In een schrijven van 4 april 1948 aan de huisoversten staat: 'De zusters mogen op de cellen wel een schilderijtje van de H. vader Franciscus hebben, gelijk de drie anderen, maar dan ook allemaal en overal'.

Kruis met corpus en een wijwaterbakje in houder onderaan kruis. Op alle vier de uiteinden van het kruis staan afbeeldingen, links: annunciatiescène met daar omheen de tekst 'Ave Maria, gratia plena'; boven: kruisigingsscène, met tekst 'Per crucem tuam libera nos domine'; rechts: tronende Maria met Kind en twee engelen, met tekst 'Omnia sub tutela matris'; onder: zittende Jezus met de symbolen van de vier evangelisten, met tekst 'Ego dum resurrectio veritas et vita'.

In samenspraak met de benedictijn H. van der Laan en rector Eijgenraam en na toestemming van bisschop Mutsaerts besluiten de zusters op 3 september 1955 tot aanname van een nieuw kloosterkleed. Op 31 maart 1956 wordt het nieuwe kleed gewijd. Tijdens het kapittel van 1968 wordt besloten dat de zusters vanaf die tijd zelf hun kledingkeuze mogen maken, kloosterlijk dan wel burgerlijk. Het habijt is aan twee zijden voorzien van een opening waardoor de zuster de handen in het habijt kan steken. Aan voor- en achterzijde heeft het habijt twee grote plooien. Aan de binnenkant van de voorzijde zijn ter hoogte van de middel twee touwen aan de twee vouwen van de plooien bevestigt die de zuster achter haar rug kan vastmaken. Buiten op het habijt werd om de middel een koord gedragen. Aan de binnenzijde is een etiketje vastgemaakt met het nummer 229 erop.

Na het vrijgeven van de te dragen kleding door de zusters in 1969 werd het officiële ebbenhouten kruisje gedragen door zusters bij een mantelpakje dat van dezelfde bruine stof was gemaakt als het habijt.

Op 31 maart 1956 (zaterdag voor Pasen) werd de zwarte wollen kleding van de congregatie vervangen door een bruin wollen habijt, een bruingrijze sluier, een beige katoenen onderkleed en een zwart ebbenhouten kruisje. Het geheel is ontworpen door Dom van der Laan osb uit Oosterhout en werd tot 1969 gedragen. De zusters droegen meestal het kruisje aan het koord, slechts zelden werd het kruisje als speld gedragen.

Deze bestekonderdelen zijn gebruikt door de zusters en de interne leerlingen van de Mulo in Veghel en Reusel, en van de kweekschool te Veghel. De groentenopscheplepel is afkomstig uit het internaat van Reusel. Op de achterzijde van de steel van deze lepel staat vermeld: 'Meisjespensionaat Reusel' en '[...] massif'. Dergelijke opscheplepels werden ook in de refters van de zusters gebruikt. De soeplepel en het dessertlepeltje was voor de interne leerlingen van de kweekschool te Veghel.