Onder de kap droegen de zusters een mutsje ter bescherming tegen de kou en ter bescherming van de sluier tegen huidvet. Tot 1956 was het normaal de haren af te scheren. Ter bevestiging van de kap op het hoofd werd bovenop het mutsje allereerst de collaar, een strook witte (gesteven) stof die op de borst neerhangt, bevestigd. De smalle stroken van de collaar worden bovenop het hoofd aan elkaar vastgespeld en de brede stroken op de achterzijde van het hoofd. Vervolgens wordt de, uit twee stroken gesteven stof bestaande, hoofdband in vorm gebracht door twee spelden en met behulp van een apart te bevestigen elastiek op het hoofd vastgezet. Volgens de statuten van de congregatie uit 1925 doet het bandje denken aan "de kroon die de Heiland zijn trouwen bruid heeft bereid". Als laatste volgt de 'streep' met riet. De 'streep' is een witte gesteven net niet dubbelgevouwen strook stof met aan de dubbelgevouwen lange zijde een afgestikte tunnel waardoor een rietje kon worden geschoven. Deze rietjes van rotan werden op lengte aangeleverd en moesten door de zusters zelf in model worden gebracht. Dit gebeurde door het rotan vochtig te maken, in model te brengen en vervolgens op die wijze te laten drogen. Aan de buitenzijde van de 'streep' wordt de zwarte sluier bevestigd, met behulp van spelden met een zwarte kop. De 'streep' met sluier wordt met behulp van twee aan de binnenzijde van de 'streep' gestoken spelden aan de haakjes die op het collaar zitten bevestigd. De 'streep' wordt aan de bovenzijde nog een keer vastgespeld aan de hoofdband. De constituties duiden de sluier als teken van bescheidenheid en symbool van de geestelijke verloving met Christus.

Grote hutkoffer op voetjes en voorzien van decoratief snijwerk aan alle zijden en aan de lange zijden van de deksel. Aan de binnenzijde is links aan de bovenrand van de korte kant een langwerpig kistje met scharnierende deksel getimmerd. Zeer waarschijnlijk om kleine voorwerpen in op te bergen. Bij intrede in de congregatie moest de postulante een uitzet meenemen

Het hamertje werd in de refter van de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid gebruikt om stilte te vragen voor gebed of aandacht voor mededelingen

In 1956 werd het eerste habijt van de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid te Tegelen vervangen door een nieuw habijt. Op het habijt ter hoogte van de taille bevestigde men een riem. In de binnenzijde van de gordel zijn twee haken genaaid om de rozenkrans aan op te hangen. Aan de voorzijde van het habijt is achter een plooi een opening weggewerkt. De opening diende om bij de zak te kunnen komen die onder het habijt gedragen werd en waarin de zuster allerlei voorwerpen diende op te bergen. Op het habijt werd de vanaf 1956 nog een grote pelerine met gummikraag gedragen. Deze werd na twee jaar vervangen door een kortere pelerine met ingenaaid wit kraagje van katoen. De pelerine sleet minder snel met een katoenen kraagje. Enkele jaren daarna werd de pelerine vervangen door een ingenaaid wit kraagje op het habijt zelf. Het kraagje werd in beide gevallen met grove steken vastgezet waardoor het gemakkelijk verwijderd kon worden om te wassen. Zusters in de verpleging en in de keuken droegen een wit exemplaar van het habijt. In de winter werd het witte habijt in de keuken vervangen door een zwarte