Zoeken in collecties

Vork met vier tanden, mes en houten lepel. Op de voorzijde van de steel van de vork staat een merkje in de vorm van een schoppen. Op één zijde van het lemmet van het mes staat 'inoxydable'. Dit bestek werd gebruikt voor de middagmaaltijd. Verder lag er een stukje papier - krant of gebruikt schoolschrift - bij en had iedere zuster daarbij een klein busje van het merk 'Droste Cacao' staan. In het busje zat wit zand voor het schuren van de ijzeren vork met behulp van het stukje papier. Vóór het gebruik van een dergelijk busje was het gewoon het zand van de vloer, die bedekt was met een laagje wit zand, te gebruiken. De lepel werd na het eten door het water in de pint gehaald en afgedroogd met het servet. Het servet diende tevens als tafelkleed. De messen werden, evenals de pinten en borden, opgehaald en afgewassen. Na de maaltijd rolde men de lepel en vork in het servet, die vervolgens in een genummerde servetring werd gestoken. Het geheel werd dan in het persoonlijke laatje van iedere zuster gelegd, dat gesitueerd was in de tafels. Iedere zuster had een eigen plaats aan de tafel (in de volgorde van de intrededag) en iedere tafel had dus zoveel laatjes als dat er zusters plaats aan konden nemen. In 1950 werden de houten lepels vervangen door roestvrije en vlekvrije lepels.