Zoeken in collecties

Met de letters en cijfers werden de gezangen en tekstgedeelten aangegeven voor het kerkpubliek

De schuifbordjes die in de drie boogvormige houder bovenaan geschoven kunnen worden, geven aan welke vaste gezangen (Kyrie, Gloria enz.) gezongen werden, welk Credo en welke overige gezangen. Op het krijtbord konden de lezingen vermeld worden. De bordjes zijnm opgeborgen in drie vakjes boven het krijtbord die afgesloten kunnen worden met een plankje.

Op het bord kunnen voor alle dagen in de week de vieringen ingedeeld worden. Het bord bevat de liturgische vieringen van de Goede Week.

In het midden van het bord van boven naar beneden de naambordjes van fraters. Middels het 'steken' van groene houten pennetjes aan weerszijde van het naambordje kon een fraters in het huis aangeven of hij thuis ("T") of uit huis ("U") was. Aan de boven- en onderzijde van de voorzijde versierd met houtsnijwerk van planten en bloemen en aan de bovenzijde de tekst "T - FRATER - U".

Op het bordje werden de namen aangegeven van de zusters die dienst hadden tijdens het officie in de kapel: voorgangster, schriftlezing, organiste en psalmiste. Linksboven werd het nummer van het liturgische weekschema aangegeven.

Plankje aan een touwtje met getypte tekst: "Zuster, het is vandaag uw beurt om naar de omwas te gaan om 11 uur." Dit kaartje werd iedere dag aan een andere celdeur gehangen.

Een lijst voor de biecht met de namen van alle zusters met naast iedere naam een uittrektouwtje. De zusters gingen op volgorde van professie te biecht. Als een zuster verhinderd was om op haar beurt te gaan, trok zij haar touwtje naar achteren. De zuster die op één na vóór haar was, waarschuwde dan een andere zuster dat het haar beurt was om te gaan. De lijst hing op de dagen dat er gebiecht werd naast de deur van het koor. De namentabel is tot januari 1970 in gebruik geweest.

Deze biechtlijst is tot 1963 gebruikt in Leiderdorp. De lijst geeft de namen van zusters in volgorde van professie. Novicen stonden dus onderaan. Als een zuster gebiecht had trok ze een touwtje uit. Je kon dan zien wáár de priester 'was' met biechthoren, dus hoe lang je nog moest wachten op je beurt. Die tijd moest gebruikt worden voor het reguliere werk, je 'ambt', en dus niet zittend in de kerkbanken en wachtend. Zusters waarschuwden elkaar dat ze bijna aan de beurt waren, opdat de priester niet hoefde te wachten. Dat waarschuwen kon vervelend vaak herhaald worden als je vergeten was je touwtje uit te trekken. Opschrift: 'Ego te absolvo'.

Vanaf 1886 werken de Fraters van Tilburg op de Nederlandse Antillen in het onderwijs. Het eerste buitenlandse huis van de fraters was het Sint Thomasgesticht te San Fuego op Curaçao. De congregatie is daarnaast werkzaam (geweest) in: Suriname (1902), Indonesië (1923), Kenya (1958), Congo (1958-1975), Namibië (1959) en Brazilië (1960).

Gebruikt in het redemptoristenklooster in Wittem. Bij de namen zijn de interne telefoonnummers en de oproeptekens voor verschillende personen vermeld. Het frame met het kijkvenster is vermoedelijk bevestigd geweest op een ronde staaf. Later is de staaf verwijderd en is er op een zijde van het frame een houten plank bevestigd met daarop een lijst met telefoonnummers. Aan het frame is een touw bevestigd om het geheel op te kunnen hangen.

De zuster die als weekwacht nachtdienst in het ziekenhuis had gehad, kon het bordje op de deur van haar cel hangen om overdag stilte te vragen.

Dit bordje werd aan de buitenkant van de deur van de badkamer gehangen, wanneer een zuster van het bad gebruik maakte. De deur mocht niet op slot of op het haakje.

Overzicht van dagorde en regels voor de leerlingen van de Kweekschool Maria Regina van de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid in Blerick.

Bovenaan de dagorde staat "Tagesordnung für das Noviziat". Tot na de Tweede Wereldoorlog was de voertaal van de zusters Duits.

Werd gebruikt voor plaatsen in het klooster waar alleen de zusters mochten komen.

Geschilderde prenten voor alle dagen van de week en voor andere gelegenheden, waarop staat vermeld ten dienste van wie er wordt geofferd (voor zondaren, heidenen, kloosterlingen, bisschoppen, bruiden, bloedverwanten, gemeente enz.) Er is een wissellijst waarin de prenten kunnen worden opgehangen. Ze hingen in de refter van het klooster.

Aan beide zijden van het bord kunnen naambordjes worden ingeschoven: links van de 'studentes', de priesterstudenten; rechts van de 'fratres laici', de lekenbroeders. Met pinnetjes waarop tijdstip en plek staan aangeduid, kan worden aangegeven hoe laat en waar iemand 'dienst' moest doen, vermoedelijk betrof het de taak van misdienaar.

Op het bord werd, door middel van naambordjes die in het bord werden geschoven, aangegeven welke priesterstudenten en paters de eeuwigdurende aanbidding in de kapel van het grootseminarie van de congregatie te Valkenburg verzorgden. De tijden waren bekend, alleen de naamkaartjes hoefden erin geschoven te worden. Er werd dag én nacht gebeden voor het allerheiligste. De bovenzijde van het bord is versierd met drie christelijke symbolen: de zegende hand van God, een duif boven water en een mand met brood en vis. De zijkanten zijn versierd met twee wierookvaten waaruit de wierook ophoog cirkelt. Onderaan het bord de tekst "Dirigatur domine oratio mea sicut incensum in conspectu tuo" (Heer, laat mijn gebed als wierook naar u opstijgen).

Dit bord diende om overzicht te hebben welke pater aan welk altaar en op welk tijdstip de mis las. Het bord hing in het klooster van Waspik in het bijkoor, waar een ieder op weg naar het koorgebed doorheen moest lopen. Iedere dag, meestal na het avondeten, ‘stak’ de prior de missen. Dat was de term voor het bepalen van wie, waar en wanneer de volgende dag mis zou lezen. Het ‘steken’ gebeurde met klosjes, elk voorzien van een patersnaam of een functienaam zoals pater provinciaal of hospes (gast). Het zijn hergebruikte garenklosjes, uiting van armoede en tegelijk zeer praktisch, want doormidden gezaagd kon je er uitstekend mee ‘steken’. Op het bord met als titel "Ordo Missarum" staan de verschillende tijdstippen, van 6 tot 10 uur ’s ochtends en de mogelijkheid van een avondmis. In het klooster waren verschillende altaren aanwezig: het hoofdaltaar in de kerk, zij-altaren in het koor, altaren in het bijkoor en het Johannesaltaar. In de rechterkolom was er plaats om aan te geven wie op ‘assistentie’ moest gaan, dat wil zeggen: mis gaan lezen in een van de naburige parochies Raamsdonk of Hank.

'Steekbord': geperforeerd bord met de in wit geschilderde koptekst 'QUIS STABIT IN LOCO SANCTO DOMINI: / INNOCENS MANIBUS ET MUNDO CORDÆ". Aan de linkerzijde bordjes met de namen van de altaren in de eigen kerk en met de namen van de parochies in de omgeving. Aan de bovenzijde de tijden vanaf 3.00 uur tot 10.00 uur, de meeste ingedeeld in kwartieren. Even boven het midden een strook waarop de tijden vanaf 5.30 uur tot 10,00 uur, eveneens in kwartieren ingedeeld. Op deze strook ook 'BIECHTHOREN', waaronder de tijden van 3 t/m 7 uur, voorts 'VANAVOND / AANWEZIG'. Aan de rechterzijde inschuifbare naambordjes op nummer. Aan de onderzijde genummerde, houten insteekknopjes

Op het bord werd aangegeven welke taken de zusters hadden en op welke tijden, bijvoorbeeld taken bij liturgievieringen of de altijddurende aanbidding. Bovenaan het bord de tekst "Pax laudetur Sanctissimum Sacramentum".

Door het inschuiven van naamplaatjes kon worden aangegeven welke zuster welke diensten moest verzorgen. Aan de onderkant van het bord bevindt zich een open bak om de naamplaatjes in te bewaren. De lijst van het bord is bewerkt met christelijke motieven en siermotieven.

Bord met bovenaan ruimte voor de bijbehorende afbeeldingen, een gat om het geheel op te kunnen hangen en ter afsluiting een kruis. De drie afbeeldingen zijn bedoeld om in het dienstenbord te schuiven. De onderwerpen van de afbeeldingen zijn: Kerstmis, het octaaf van Kerstmis en het feest van Driekoningen. Het bord hing vóór de kapel en gaf per week de taken voor de kapeldiensten aan.

Ingelijst affiche over hoe men zich kan laten inschrijven als lid, en welke de eeuwigdurende voordelen daarvan zijn. "Niet alleen levenden, maar ook overledenen kunnen als leden worden opgenomen".