Zoeken in collecties

Bus van Van Houten Cacao, gebruikt voor het bewaren van witte en bruine bonen. Met deze bonen werd door de zusters gestemd bij het nemen van belangrijke beslissingen, zoals het aannemen van novicen. Op het busje een afbeelding van het insigne van de passionistinnen en van de duif als symbool van de H. Geest. Bij de verkiezing van de overste werden stembriefjes gebruikt. Er werd dan gestemd totdat een kandidaat meer dan tweederde van de stemmen had gehaald. De overste werd voor een periode van drie jaar gekozen en kon vervolgens herkozen worden.

Uitgereikt aan de zusters in 1989 door het Gemeentebestuur van Sittard. Op de voorzijde een afbeelding van het stadspanorama van Sittard. Op de achterzijde de inscriptie "Zusters Passionistinnen wegens 50-jarige verdiensten voor Sittard 4-1-1989". Op 28 december 1938 waren elf Zusters Passionistinnen uit het moederklooster in Thielt (België) naar Sittard getrokken om aldaar het Gemmaklooster te stichten.

Eugenius Bossilkov was lid van de congregatie der passionisten (1900-1952). In 1948 werd hij vanwege zijn geloof in zijn land Bulgarije opgepakt en in 1952 geëxecuteerd. Bij de medaille is een in het Nederlands getypte brief van en ondertekend door mgr. Bossilkov d.d. 28.9.1947 aan de zusters passionistinnen gevoegd waarin hij om hun gebed vraagt. Bij de reliek een authenticiteitsbrief ondertekend door Joannes Zubiani cp uit 1998, het jaar van de zaligverklaring. Medaille en reliek zijn opgeborgen in een speciaal hiervoor vervaardigd doosje.

Rozenkrans van de vijf wonden van Christus. Het snoer bestaat uit 5 x 5 pitvormige kralen, afgewisseld met vijf medailles van het doorboorde hart, de doorboorde handen en doorboorde voeten van Christus met aan keerzijde van elk medaille steeds de afbeelding van Maria als Mater dolorosa met de zeven zwaarden door haar hart. Aan de staart hangen drie kralen en een klein kruis met corpus.

Het passieteken wordt door de passionistinnen gedragen op de linkerkant van hun zwart habijt. Het passieteken bestaat uit het kruis als teken van trouw tot het uiterste, geplaatst op een hart als symbool van liefde, met de woorden: Jesu Christi Passio. Bij de tijdelijke professie worden de tekens na de H. Mis gewijd door de celebrant. Na het uitspreken van de vier geloften van de congregatie (geloften van gehoorzaamheid, armoede, zuiverheid en de gelofte om de devotie van het lijden en dood van Christus te verspreiden) krijgt de novice van moeder overste de gezegende tekens uitgereikt. Het ene teken kan door middel van klittenband op het habijt worden aangebracht, het andere door middel van twee clips. De tweede versie is ouder. Op de achterzijde van dit laatste teken is parallel aan de clips de naam 'Albert' en daarachter het jaar '1912' gekrast.

Werd uitgereikt tijdens de eeuwige professie. De zuster bewaarde dit kruis op het hoofdkussen in haar cel. Bij de begrafenis gaat het kruis veelal mee in de kist.

Bestaande uit een snoer van 10 x 10 kralen met daartussen telkens één kraal en met aan uiteinde een staart van: 1 kraal - 3 kralen - vijf kralen in de vorm van een kruis - 1 kraal - en een Latijns kruis. Op de voorzijde van het kruis een reliëf van het corpus met kruistitel en doodshoofd. Aan de achterzijde een reliëf van Maria als Mater dolorosa getooid met stralenkrans, de armen voor de borst gevouwen en één zwaard in de borst. Op de helft van de ketting is een extra ketting bevestigd met een medaille met aan de ene zijde afbeelding van Christus aan het kruis en de tekst 'Sic Deus dilexit mundum' en aan de keerzijde afbeelding van Maria als Mater dolorosa.

Rozenkrans bestaande uit snoer met 7 x 7 kralen, afgewisseld met zeven medailles. Op de medailles aan de ene zijde een afbeelding van Maria als Mater dolorosa met de zeven zwaarden door haar hart en aan de keerzijde is steeds een van de zeven smarten van Maria afgebeeld. Aan de staart van de rozenkrans hangt een iets grotere medaille met aan de ene zijde een afbeelding van Maria als Mater dolorosa en aan de keerzijde de doek van de H. Veronica met het gelaat van Christus, daarboven de woorden 'Sainte face de Jésus'. De devotie van de smarten van Maria is wezenlijk onderdeel van de spiritualiteit van de passionistinnen.

Een inktstempel (1) van het Gemmaklooster te Sittard met in het midden het insigne van de zusters Passionistinnen, een hart voorzien van een kruis en de tekst 'Jesu XI passio', en daar rond om heen de tekst "Passionistinnen H. Gemma Sittard". En een zegelstempel (2) met het insigne van de orde. Op het handvat zijn in reliëf distels aangebracht. Verder zijn bijgevoegd twee stempelkussens en een lakstaaf.

Lepeltje met het passieteken en tekst "JESU XRI PASSIO".