Zoeken in collecties

Kleurenaquarel van het zicht op de kapel en het klooster.

Opschrift: Wilhelmus Antonius van Dinter / 1924 / 1940. Van Dinter kijkt de beschouwer aan. Hij is gekleed in een paarse schoudermantel en draagt het borstkruis

Op de voorgrond een boerderij

Staand bloemstilleven met paars en rode bloemen (1), liggend bloemstilleven met oranje, rode en witte bloemen (2) en een schildering van de boerderij te Sonsbeek, Arnhem (3).

Het kruis is door mgr. Mikhayl Assaf (1887-1970), aartsbisschop van Petra en Filadelfia (Jordanië), verleend aan Frans Wijnhoven aa (1893-1971) vanwege zijn verdiensten. Hij ontving daarbij de eretitel van archimandriet van Amman (Jordanië).

Met geschoren velours in blauwgetinte florale motieven beklede armstoelen met hoge rugleuning en houten armleuningen.

De armbanden zijn er in vrouwen- en voor meisjesmaat.

In het midden van de groene asbak een lichte verhoging met daarop in het rood het logo van de drukkerij die door de Fraters van Utrecht werd geleid. Aan de rand van de asbak de teksten: "Drukkerij St.-Gregoriushuis" en "Zeist. 03404-5741-Postbus 64".

In de assocatiebrief wordt uitgesproken dat de monniken van de Achelse Kluis voor de Zusters van de Goede Herder zullen bidden en dat ze deelachtig gemaakt zullen worden "aan al de H.H. Missen, gebeden en oefeningen van godsvrucht en boetvaardigheid welke in ons klooster te Achel en in de twee door ons begonnen stichtingen te Echt en te Diepenveen geschieden". Deze associatie geldt niet alleen tot het moment van overlijden van de zusters, maar ook indien de ziel van een overleden zuster in de 'zuiveringsplaats' moet verblijven alvorens naar de hemel te gaan. De associatiebrief is versierd met een portret van Abbé de Rancé, afbeeldingen van zijn sterven en zijn begrafenis en drie taferelen uit het trappistenleven (schuldkapittel, refter, trappisten aan het werk op het land). Het betreft een litografie van een 'un religieux de Tamié', gedrukt te Parijs. De associatiebrief is ondertekend door Fr. Bernardus Maria, abt van de Achelse Kluis, 18 april 1887.

Kroontjes gedragen door de zusters op de dag dat zij hun jubileum van 50 jaar professie vierden. De vergulde stok ontvingen ze daarbij, als symbool van ouderdom. Het begeleidend gebed vraagt om kracht en is tevens een vernieuwing van de geloften. De kroontjes zijn voorzien van twee lussen ter bevestiging op het hoofd. De ene (1) is cirkelvormig met twee opstaande bogen, de andere (2) vormt een halve cirkel en is aan de voorzijde versierd met kleine glassteentjes. De kleine stok (3) is versierd met bloem-ornamenten en een strik.

Staf (ca. 1935), afbeelding Goede Herder (z.j.) en wapenschild (1968). Op de tweede zondag na Pasen (feest van de Goede Herder) werd het feest van de priorin gevierd, die als goede herder over haar kudde waakt. Dit feest - een soort moederdag - was typisch voor de Franse Karmels en uit Chartres meegekomen naar Nederland in 1902. In de recreatie werd een zetel geplaatst omgeven door bloemboeketten. Een wapenschild vormde de achtergrond. De staf werd aan de rechter armleuning bevestigd. Op deze dag kreeg de priorin een bos bloemen, een feestlied werd gezongen en de subpriorin sprak de priorin toe. Er werden kleine cadeautjes (handwerkjes enz.) gegeven. De staf is een witte stok omwikkeld met rood lint. Het heeft een los bovenstuk met een kartonnen zilverkleurig schepje. De vroegchristelijke voorstelling van de Goede Herder werd tijdens het feest in de refter gehangen voor de hoofdtafel. Het wapenschild van de Karmel en de Goede Herder heeft de afbeelding van een berg met drie sterren en de tekst: Ego sum pastor bonus.

Geel-witte handdoek met de tekst "100 jaar Voorzienigheid" en sierranden aan de korte zijden. Aan de achterzijde is een wasmerk bevestigd met daarop een barcode en de teksten "SSJ Bosbeek" en "Zr A van Wel". Er zijn twee lusjes aan de achterzijde bevestigd. Handdoek ter herinnering aan het eeuwfeest van de congregatie in 1952. 'SSJ' staat voor Stichting Sint Jacob, de naam van het verzorgingshuis van de zusters in Heemstede. De "Stichting zusterhuis Bosbeek" en "Sint Hiëronymus Aemilianus Stichting" fuseerden in 1997 tot de Stichting Sint Jacob. De eigenaresse van de handdoek was zuster Alfonsina van Wel.

De bakvorm werd met name gebruikt voor feestelijk brood bij de maaltijden van Pasen.

Hoogst waarschijnlijk komt dit baldakijn uit Leiderdorp. Daar werd het gebruikt bij kerkelijke hoogtijdagen. De novicen moesten ervoor zorgen dat alle attributen van zolder naar beneden werden gehaald: zware houten blokken die konden dienen als 'rustaltaar' (in het midden van de processie in het bos of op de veranda), kandelaars en andere benodigdheden. 'Met de sacramentsprocessie waren we al een week van tevoren bezig', zo vertelden de zusters. Novicen maakten op de paden bloemmozaïeken, een ciborie met hostie, het Lam Gods. Er is zelfs een jaar geweest waar op ieder neergelegd bloemetje ook een steentje werd gelegd tégen het wegwaaien. Op het kerkhof waren krokussen geplant die de tekst vormden: 'Dat zij rusten in vrede'. Op het baldakijn is de tekst geborduurd uit de hymne 'Lauda, Sion, Salvatorem', gezongen voor het Feest van het H. Sacrament. Het zijn de eerste vier regels uit de 11e strofe: 'Ecce panis angelorum, Factus cibis viatorum, Vere panis filiorum, Non mittendus canibus'.

De pen werd als relatiegeschenk weggegeven door de Augustinessen van Sint Monica.

Balpen met het opschrift "Als de graankorrel niet sterft ...Kapittel mei 2008. Julianazusters". De tekst is ontleend aan het Evangelie van Johannes (12: 24), waarin Jezus zegt: "Waarachtig, ik verzeker jullie: als een graankorrel niet in de akkergrond sterft, blijft hij onvruchtbaar. Maar hij moet sterven, alleen dan brengt hij rijke vruchten voort".

In de zakken die elke zuster bij zich droeg zaten: groot evangelieboek, gebedenboekje, rozenkrans, schaar in etui, naai-etui, speldenschijfje of plot met spelden. Binnen de congregatie heeft het Evangelie een belangrijke plaats. Van de stichteres is de uitspraak dat elke zusters het Evangelie altijd bij zich moet dragen. Dat is na haar overlijden letterlijk opgevat. Ook was het gewoonte dat de zusters tijdens het noviciaat de evangelietekst van de komende zondag uit het hoofd voordragen. Omstreeks 1950 werd het grote evangelieboek vervangen door wisselend één boekje met een van de vier Evangeliën, wat handzamer en minder zwaar was. In Indonesië droegen de zusters een klein gebedenboekje. De bijgevoegde rozenkrans is een zogenaamde Birgittijnse rozenkrans: 6 x 10 kralen en 3 kralen aan de staart ter ere van de 63 levensjaren van Maria. Het zesde tiende werd gebeden voor de paus en de Kerk. Halverwege de krans is een kleine medaille bevestigd met aan de ene zijde de afbeelding van een kruis en aan de andere zijde een afbeelding van 'Sr. Marie Madeleine Postel'. Uitgave groot evangelieboek: "Het Nieuwe Testament" (Utrecht, Brussel [1943]); gebedenboekje: "Gebeden en geestelijke oefeningen voor de Zusters van de Christelijke Scholen der Barmhartigheid" (Boxmeer [1925]); vier boekjes met Evangeliën (Brugge [1947-1948]); Indonesisch gebedenboekje: "Kata-Kata Kehidupan untuk anda", met voorin de naam van zr. M. Winfrida uit Malang.

Bakbarometer, gecombineerd met thermometer met Réaumur- en Fahrenheitschaal, en controleur. Het adres staat gegraveerd aan de bovenzijde van de linker schaalplaat binnen een rechthoek met afgeschuinde hoeken, die is opgehangen aan een lauwerkrans met festoen. Aan de bovenzijde van de platen een uitgezaagde sierpot met festoen, aan de onderzijde een draperie met culot.
Classicistische kast met doorbroken fronton en gecanneleerde vuurpot. Gedecoreerd met ingelegde biezen van twee soorten hout. Op de bak, waaraan tolvormige en in een druppel eindigende sierknoppen, een ingelegd schelpmotief in ovaal en een bies alsop het fronton. Omlijsting van de kast bestaande uit ingelegd hout in de vorm van een koord

Kleur- en figuurrijk doek met scène uit het openbare leven in Indonesië. Meegebracht door pater Willem de Bruyn, vermoedelijk als aandenken.

Kruis dat Redemptoristen tijdens het slapen in de armen behoorden te hebben.