Zoeken in collecties

In de Duitse stad Goch werd in 1837 Arnold Janssen geboren. Hij studeerde in Münster natuur- en wiskunde en later ook theologie. In 1861 werd hij priester gewijd. Vervolgens werd hij leraar aan het Sint-George Gymnasium in Bocholt. In het bisdom Münster werd hij in 1869 directeur van het Apostolaat des Gebeds. Hij werd door een ontmoeting met de apostolische prefect van Hongkong, mgr. Timoleone Raimond, versterkt in zijn belangstelling voor de missie en de wetenschappelijke vorming van missionarissen. Hij vatte toen het plan op om voor Duitstalig Europa een missiecongregatie op te richten. Door de door Bismarck in het kader van de Kulturkampf uitgevaardigde antiklerikale wetten was dit echter in Duitsland niet mogelijk. Hij week uit naar Nederland. Hier richtte hij in 1875 in Steyl, vlak over de Duitse grens, (S)ocietas (V)erbi (D)ivini ofwel het Gezelschap van het Goddelijk Woord op. In een in Steyl gekochte herberg werd het missiehuis St. Michaël gevestigd. Al een jaar later, in 1886, werd ernaast begonnen met een bouw van een nieuw onderkomen dat in tien jaar tijd uitgroeide tot het gebouwencomplex van het huidige missiehuis St. Michaël in Steyl. Door toedoen van Arnold Janssen was dit missiehuis niet alleen een centrum van wereldomvattende missionaire activiteit, hij maakte het ook tot een brandpunt van geestelijke vernieuwing voor de kerk. De missiehuizen van de congregatie werden opengesteld voor retraites, geloofsverdieping en bezinning. Ook stimuleerde de congregatie haar leden om antropologische, etnologische en taalkundige studies te verrichten en deze te publiceren. Voorts werd door onder meer het drukken en verspreiden van boeken, periodieken en kalenders over de missie voorlichting gegeven en propaganda gemaakt. in 1911 werd in Uden het eerste Nederlandse missiehuis geopend van de Sociëteit van het Goddelijk Woord, die vanaf 1924 een Nederlandse provincie kende. Arnold Janssen overleed in 1909 in Steyl. Hij werd in 1975 zalig en in 2003 heilig verklaard

Charles Lavigerie (1825-1892) volgde in Parijs zijn opleiding tot priester. Na vervolgens als directeur het “Oeuvre des Ecoles d'Orient” te hebben geleid, werd hij in 1863 benoemd tot Bisschop van Nancy. Vier jaar later volgde een benoeming tot Bisschop van Algiers. Daar richtte hij in 1868 de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika (M.Afr.) op. In hetzelfde jaar werd hij tevens Apostolisch Gezant voor het gehele gebied van de Sahara en Soedan. Lavigerie drong er bij zijn Missionarissen van Afrika er op aan om zich zoveel mogelijk aan te passen aan de wereld die hen omringde. Concreet betekende dit dat zij hetzelfde dienden te eten als de Afrikanen en dat zij dezelfde kleding moesten dragen: een witte gandourah (toga), een witte burnous (cape met capuchon) en een rode fez. Deze kleding leverde de Missionarissen van Afrika in de volksmond de bijnaam 'Witte Paters' (WP) op. Als geloofsteken droegen deze Witte Paters om hun hals een rozenkrans. Zij kenden geen geloften, maar zwoeren in de plaats hiervan een eed van trouw. Ook beloofden zij een eenvoudige levensstijl te omarmen. Ten dienste van de Afrikaanse kerk en samenleving opereerden de Witter Paters in kleine internationale en multiculturele gemeenschappen  van minstens drie leden (twee paters en één broeder) per missiepost. Belangrijke aandachtsvelden vormden verpleging, het pastoraat en de vorming van seminaristen en catechisten. Toen Lavigerie stierf, werkten Witte Paters van vijf nationaliteiten in zes landen: Algerije, Tunesië, Uganda, Tanzania, Congo en Zambia. Mede onder invloed van berichten over slavenhandel trokken zij ook naar de oostelijke, westelijke en centraal gelegen gebieden op het Afrikaanse continent. Huize Gerra in Haaren (provincie Noord-Brabant) was in 1889 de eerste vestigingsplaats van de Witte Paters in Nederland. Al snel volgden andere vestigingen, zoals in Boxtel (1892), Sterksel (1926), 's-Heerenberg (1937), Scheveningen (1947), Maarn (1948), Santpoort (1949) en Rotterdam (1951)

Gesticht door Kardinaal Lavigerie in 1869 te Algiers. Vanaf het begin is het een internationale congregatie geweest. Sinds 2000 zijn de provincies Nederland, Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, België, Spanje en het Verenigd Koninklijk samengevoegd tot één provincie Europa

Behalve van de Missionarissen van het Goddelijk Woord en de Slotzusters van de H. Geest is de priester Arnold Janssen ook de stichter van de Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest. De stichting vond plaats te Steyl (Limburg) in 1889. Ter onderscheiding van de andere zusters van Steyl noemde men ze wel de Blauwe Zusters van Steyl-Baexem of kortweg Zusters van Steyl. De congregatie was opgericht als een missiecongregatie