Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
33  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Dominicanen
Orde of congregatie:
Dominicanen
Alternatieve namen:
Dominicanen; Orde der Predikheren; Predikheren; Predikbroeders
Latijnse naam:
Ordo Praedicatorum; Ordo Fratrum Praedicatorum
Afkorting:
OP
Stichter, stichteres:
Dominicus de Guzmán
Stichtingsjaar:
1216
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
Toulouse
Vestiging Nederland:
ca. 1232
Patroonheiligen:
Koningin van de Allerheiligste Rozenkrans
Doelstelling:
Ontwikkelingswerk (landbouw/technische opleiding etc.), pastoraal werk, evangelieverkondiging en catechese, opleiding en uitzending van zendingswerkers en missionarissen
Geschiedenis:
Dominicus, de stichter van de orde der dominicanen -ook wel orde der predikheren genoemd-, werd in 1172 als Domingo de Guzmán geboren in Castilië. In 1198 werd hij als kanunnik aan de kathedraal van Osma verbonden. In datzelfde jaar werd dit seculier kapittel in een kapittel met reguliere kanunniken omgezet, waar Dominicus zeven jaar als priester en vervolgens als abt werkzaam was. In het gevolg van Diego de Acebes, de bisschop van Osma, verbleef hij in Zuid Frankrijk, waar de katholieke kerk de strijd aanbond tegen de albigenzen om hen van hun ‘ketterij’ af te brengen en hen met de Kerk te verzoenen. Hier raakte Dominicus doordrongen van het belang van prediking. Daarbij onderkende hij dat prediking alleen dan effect zou hebben, wanneer de predikers zich aanpasten aan de levensstijl van degenen voor wie de prediking bestemd was. Zo trokken hij en voornoemde Diego in 1206 gedeeltelijk blootsvoets, eenvoudig gekleed en zonder eigen middelen van bestaan rond in de provincie Narbonne om te preken en leerstellige disputen aan te gaan met anders gelovigen. Van deze levenswijze, die Dominicus als grondslag voor de door hem gestichte orde der predikheren koos, vormden de bestudering van de bijbel, de theologische uitleg daarvan en de scholing in de scholastiek belangrijke pijlers, die er overigens mede toe leidden, dat de predikbroeders als geleerde theologen indertijd nauw bij de pauselijke Inquisitie betrokken waren. De leden van onderhavige, in 1216 door paus Honorius III goedgekeurde orde volgen de Regel van Augustinus aangevuld met de eigen constituties naar norbertijns voorbeeld. Dominicus, die al in 1207 een vrouwenklooster te Prouille had gesticht, stierf in 1221. In 1234 werd hij heilig verklaard. De orde der Dominicanen telde onder haar leden vele uitzonderlijke theologen, waarvan Thomas van Aquino wel de bekenste is. Hoewel de Nederlandse Provincie van de Orde der Dominicanen pas in 1515 werd opgericht, waren de dominicanen al omstreeks 1232 in Nederland actief
Juridische structuur:
Van pauselijk recht
Rechtspersonen:
Nederduitse Provincie van de Orde der Dominicanen (1515-1946); Nederlandse Provincie van de orde der Dominicanen (1946); Sint Dominicus Stichting, Nijmegen
Gebruikte bronnen:
Bijdrage kloosterarchivaris n.a.v. inventarisatie medio 2008; J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006), zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (27-07-2020); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook:https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (27-7-2020), p. 137; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel I ('s-Gravenhage 1930), p. 143-145; M. Monteiro, ‘Dominicanen: een plaats van herinnering met toekomst’ in W. Mes,”Dominicanen. Geschiedenis van kerk en klooster in Maastricht” (Maastricht 2006), p. 15/16; K. Brakkee 'Dominicaanse spiritualiteit, die woorden deugen niet’ op Website Dominicanen Nederland, https://dominicanen.nl/2018/03/dominicaanse-spiritualiteit-1/ (27-07-2020); K. Brakkee, ‘Geschiedenis van de orde’
Website Dominicanen Nederland, https://dominicanen.nl/2018/03/geschiedenis-van-de-orde/ (27-07-2020); A. Lascaris, ’Dominicanen en de Dominicaanse spiritualiteit’ op Website Lucepedia, Digitale theologische encyclopedie, https://www.lucepedia.nl/dossieritem/dominicanen/dominicanen-en-de-dominicaanse-spiritualiteit (27-07-2020); R. Wols, ‘De Dominicanen OP’, op Website Brabants Historisch Informatiecentrum BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-dominicanen-op (27-07-2020)
Opmerkingen:
Geen foto's aanwezig van de vestigingen met de nummers: MON/P012/007; 011; 012; 015
ENK Monasticon nummer:
P012
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart
Orde of congregatie:
Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart
Alternatieve namen:
Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart; Zusters van de Bredaseweg; Geutjes(nonnen)
Latijnse naam:
Filiae Dominae Nostrae a Sacro Corde
Afkorting:
FDNSC; FDNaSC
Stichter, stichteres:
Jules Chevalier msc
Stichtingsjaar:
1874
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
Issoudun
Vestiging Nederland:
1911
Patroonheiligen:
Onze Lieve Vrouw van het heilig Hart
Doelstelling:
Het doel van de congregatie is het bekend maken van Gods liefde voor de mensen uitgedrukt in het motto: Bemind zij overal het heilig Hart van Jezus. Geprobeerd wordt om het doel via een grote verscheidenheid aan werkzaamheden te bereiken. Onder die werkzaamheden vallen: onderwijs, verpleging, kinderbescherming, jeugdwerk, bejaardenzorg, maatschappelijk werk, vluchtelingenwerk, catechese aan volwassenen, parochiewerk en pastoraat. Deze benaderingswijze werd ook in de missielanden gebruikt, waar echter meer nadruk lag op onderwijs, verpleging en parochiewerk
Geschiedenis:
Jules Chevalier, priester van het bisdom Bourges in Midden-Frankrijk, stichtte op 8 december 1854 de Congregatie van de Missionarissen van het heilig Hart. Ook stichtte hij op 30 augustus 1874 te Issoudun een vrouwelijke congregatie, de Dochters van O.L. Vrouw van het H.Hart. De eerste acht jaar leidde deze groep een kwijnend bestaan bij gebrek aan goede leiding, totdat Marie Louise Hartzer (1837-1908) in 1882 intrad en als overste werd aangesteld door pater Chevalier. In 1884 vertrokken de eerste zusters naar de missie van Oceanië. Vanwege vervolgingen in Frankrijk verhuisde de congregatie naar Thuin in België. Wijkverpleging werd het voornaamste apostolaat van de congregatie. In 1900 kregen de Nederlandse MSC de verantwoordelijkheid voor de missie in de Molukken en Nederlands Nieuw Guinea en ze vroegen de hulp van Nederlandse zusters (13 waren reeds vóór 1900 ingetreden en vertrokken naar de missie in Oceanië) en dus een Nederlands noviciaat. Pas in 1911 kwamen de eerste zusters naar Waalwijk voor parochiewerk. Een MSC ging naar de bisschop en deze gaf toestemming voor een stichting op voorwaarde dat de overste een Nederlandse zou zijn en dat er binnen drie jaar in het bisdom Den Bosch een novicaat zou komen. De Nederlandse Stephanie Pacilly werd benoemd, samen met Agathe Freneau (Fr.) en Charles Janssens (Belg.). In 1915 werd het Nederlandse noviciaat geopend. Na die tijd kwamen er steeds meer aanvragen om zusters binnen vanuit parochies. Daar verrichtten de zusters vele soorten werkzaamheden, zoals onderwijs, wijkverpleging, bejaardenzorg, ziekenverpleging, internaten, kinderverblijven. Maar ook: sociaal werk, catecheselessen, parochie- en jeugdwerk, pastoraal werk. In 1925 werd Nederland een zelfstandige provincie met zuster Pacilly als overste. De congregatie is een missiecongregatie en al in 1920 werden de eerste Nederlandse zusters uitgezonden. Er werden ook inlandse congregaties gesticht, met eigen noviciaat zoals op de Molukken, in Papua en op Java
Missielanden:
Indonesië (Molukken 1920-; Java 1928-1972; Papua 1928-1995). Werkgebieden: Papua Nieuw-Guinea (1888-2001); Brazilië (1920-1975); Congo (1927-1947); Senegal (1960-1973); Kameroen (1961-1976); Zuid-Afrika (2006-)
Gebruikte bronnen:
KS, 34; PA 2004; NMM
Opmerkingen:
Uitgebreidere geschiedenis van de congregatie is ter inzage aanwezig in het Erfgoedcentrum (gegevens Kloosterarchivaris juli 2008). Meer informatie over de congregatie is te vinden in: J. Eijt en S. Hautvast, "Een missie in de marge. Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart in Nederland en Indonesië, 1911-2000", Hilversum 2002
ENK Monasticon nummer:
Z034
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Dochters der Wijsheid
Orde of congregatie:
Dochters der Wijsheid
Alternatieve namen:
Filles de la Sagesse; Montfortaanse Zusters; Dochters der Wijsheid
Afkorting:
FDLS
Stichter, stichteres:
Louis-Marie Grignion de Montfort; Marie-Louise Trichet
Stichtingsjaar:
1703
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
St. Laurent-sur-Sèvre
Vestiging Nederland:
1881
Doelstelling:
Onderwijs; zwakzinnigenzorg
Rechtspersonen:
Rechtspersoon (1932): De Dochteren der Wijsheid
Missielanden:
Denemarken (1901); Mozambique (1922); Congo (1933); IJsland (1929); Malawi; Brazilië (1970)
Gebruikte bronnen:
KS, 34; PA 2002; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z035
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Catechisten van Breda
Orde of congregatie:
Catechisten van Breda
Alternatieve namen:
Catechisten van de Eucharistische Kruistocht; Vereniging van Catechisten; Catechisten van Breda
Stichter, stichteres:
Mgr. F.B.J. Frencken
Stichtingsjaar:
1928
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Breda
Vestiging Nederland:
1928
Doelstelling:
Apostolaat, gezinszorg, maatschappelijk werk, onderwijs
Missielanden:
Nieuw-Guinea; Brazilië
Gebruikte bronnen:
KS, 25
ENK Monasticon nummer:
Z018
Toon op kaart Toon op kaart