Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
48  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Liefdezusters van de H. Carolus Borromeus
Orde of congregatie:
Liefdezusters van de H. Carolus Borromeus
Alternatieve namen:
Zusters Onder de Bogen; Zusters van de H. Vincentius a Paulo; Liefdezusters van de H. Carolus Borromeus
Stichter, stichteres:
Elisabeth Gruijters (ookwel Gruyters); P.A. van Baer
Stichtingsjaar:
1837
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Maastricht
Doelstelling:
Gezondheidszorg; onderwijs; sociaal werk
Missielanden:
Indonesië (1918); Noorwegen (1923); Tanzania (1959); België; Denemarken; Verenigde Staten; Filipijnen
Gebruikte bronnen:
KS, 60; PA 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z082
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Kruisvaarders van Sint Jan
Orde of congregatie:
Kruisvaarders van Sint Jan
Alternatieve namen:
Gezelschap der Kruisvaarders van Sint Jan; Kruisvaarders van Sint Jan
Stichter, stichteres:
Jacques van Ginneken SJ
Stichtingsjaar:
1922
Land van oorsprong:
Nederland
Doelstelling:
Het ontwikkelen van activiteiten die een bijdrage kunnen leveren aan een mentaliteit waarbinnen iedere mens tot optimale ontplooiing kan komen, met als uitgangspunt het Evangelie van Jezus Christus
Gebruikte bronnen:
Erasmusplein 7, 1996, nr. 1: Ad van Huijgevoort, 'De Kruisvaarders van Sint Jan. De geschiedenis van een 20e-eeuw lekenapostolaat'; Archief te Heemstede, in 1995 door KAN geïnventariseerd. [OV: zie ook lit. in KS 2003 voor de Vrouwen van Bethanië; art. "Ginneken, Jacobus Joannes Antonius van'; Winkler Prins Encyclopaedie 9 (5e dr., 1950) k. 542-543 (lit)]; Nolet II, 33-40; Encyclopedie van het Katholicisme II (1955) k. 532-533]
Opmerkingen:
Van Ginneken richtte in 1922 een lekencongregatie op. Qua vorm lijkt deze sterk op een broedercongregatie, maar men legt geen publieke geloften af. Sinds 1948 vormen de Kruisvaarders een seculier instituut. Na de beginjaren met straatprediking legde men zich toe op volwassenapostolaat en de opvang van daklozen. Na de oorlog werd men ook in de missie actief. Men verzorgde (technisch) onderwijs en had eigen internaten en opvanghuizen
ENK Monasticon nummer:
V001
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Kruisheren
Orde of congregatie:
Kruisheren
Alternatieve namen:
Kruisheren; Orde van het H. Kruis; Reguliere Kanunniken van het H. Kruis; Kruisbroeders
Latijnse naam:
Ordo Sanctae Crucis
Afkorting:
O.S.C.
Stichter, stichteres:
Theodorus van Celles
Stichtingsjaar:
1211
Land van oorsprong:
België
Plaats van oorsprong:
Hoei
Vestiging Nederland:
1371
Doelstelling:
Pastoraal werk; onderwijs; missiewerk
Geschiedenis:
De stichter van de orde van het Heilig Kruis, Theodorus Celles, die kanunnik was van het kathedrale kapittel van Luik, legde in 1211, nadat hij van de kruistocht tegen de Albigenzen was teruggekeerd, met vier ander kapittelheren hun religieuze geloften af aan de bisschop van Luik. Deze schonk hen in Clairlieu bij Hoei in de provincie Luik de Sint-Theobalduskerk. Bij deze kerk bouwden ze een klooster. Als grondslag voor hun samenleven namen ze de regel van Augustinus aan. In 1948 keurde Paus Innocentius IV de constituties goed die de kruisheren op enkele uitzonderingen na van de Dominicanen overnamen. De leden van onderhavige orde heten officieel Reguliere Kanunniken van de Orde van het Heilig Kruis. De spiritualiteit van deze orde, waarvan Sint Helena en Sint Odilia de patroonheiligen zijn, staat met name in het teken van tolerantie en protest tegen onechtheid en onderdrukking. Nadat, geïnspireerd door de Moderne Devotie, in 1410 besloten werd tot een grondige hervorming, die vooral gekenmerkt werd door de nadruk op het contemplatieve leven, kwam de orde in de 15e eeuw tot grote bloei. In het huidige Nederland werden er toen door de kruisheren een zestiental kloosters gesticht. Op het klooster in Sint Agatha na, werden al deze kloosters ten tijde van de Reformatie opgeheven. Door de Franse overheersing rond 1800 en door de daarop volgende wetgeving van koning Willem I, die kloosters het aannemen van nieuwe leden verbood, werden de kruisheren wederom in hun voortbestaan bedreigd. Toen echter in 1840 vorenbedoelde wet ingetrokken werd, kwam de orde tot nieuwe bloei en werden er nieuwe stichtingen opgericht. In het begin van de 20e eeuw vestigden de kruisheren zich ook in Noord-Amerika en namen ze vanaf 1920 missies aan in Congo, Indonesië en Brazilië. Voorts bedienden de kruisheren tot diep in de 20e eeuw parochies in onder meer Rotterdam, Amsterdam, Tilburg, IJsselmonde, Ridderkerk, Weert en Odiliapeel en hadden ze middelbare scholen in Uden, Amersfoort en Bussum
Missielanden:
Congo (1920); Indonesië (1927); Brazilië (1934); België; Duitsland; Oostenrijk; Italië
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006),m zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (15-01-2021); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (vijfde bewerkte uitgave, Nijmegen 2015), p. 143; J.G.M. Sanders, ‘Roermondse kartuizers of Keulse kruisheren. Kandidaten voor een kloosterstichting in de Meierij van ’s-Hertogenbosch, 1460-1465’in Rijksarchivaris in een land zonder grenzen : Liber Amicorum mr. dr. Jacques van Rensch / Louis Berkvens onder redactie van L. Berkvens en E. Steege (Maastricht 2019), zie ook: https://www.kartuizerklooster.nl/downloads/artikel-vriendeboek-Rensch-vanuit-RHCL.pdf (15-01-2021), p. 231; H. van Engen, “De derde orde van Sint-Franciscus in het middeleeuwse bisdom Utrecht: Een bijdrage tot de institutionele geschiedenis van de Moderne Devotie” (Hilversum 2006), p. 280; C.H. Lawrence, “Kloosterleven in de Middeleeuwen: In West-Europa en de Lage Landen” (Amsterdam 2004), p. 321; R. Wols, ‘De Kruisheren OSC’ op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.wierookwijwaterenworstenbrood.nl/ontdekken/verhalen/de-kruisheren-osc (15-01-2021)
Opmerkingen:
De Kruisheren hadden vóór 1800 in de volgende plaatsen geen klooster maar wel (tijdelijke) vestigingen in de vorm van een statie, een huis, een refugie of een parochie: Beers, Nijmegen, Mook, Oud-Zevenaar (Gld), Overasselt (Gld), Oeffelt, Heel, 't Loo (Gld), Baarlo, Boekel, Bovenkarspel, Dordrecht (Z-H), Duiven (Gld), Ell (L), Gennep, Gorinchem (Z-H), Grave, Groessen (Gld), Heijen, Horssen (Gld), Huisseling (N-B), Kekerdom, Middelaar (L), Nijmegen, Raamburg (Z-H), Schijndel (N-B), Spanbroek (N-H), Tegelen, Ulft (Gld), Volkel, Wevershoef (N-H), Westerblokker, gem.Hoorn. Meer informatie in MB II
ENK Monasticon nummer:
P017
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Kleine Zusters van de H. Joseph
Orde of congregatie:
Kleine Zusters van de H. Joseph
Alternatieve namen:
Sint Joseph Congregatie; Zusters van Paus Pius IX; Kleine Pius-Zusters; Kleine Zusters van de H. Jozef; Kleine Zusters van de H. Joseph, patroon der kerk; Kleine Zusters van het Allerheiligst Hart van Jezus; Kleine Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid; Kleine Zusters van de H.H. Harten van Jezus en Maria; Zusters van Heerlen; Kleine Zusters van de H. Joseph, patroon der kerk
Latijnse naam:
Sorores Minores Sancti Josephi
Afkorting:
SMSJ
Stichter, stichteres:
P.J. Savelberg
Stichtingsjaar:
1872
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Heerlen
Vestiging Nederland:
1872
Patroonheiligen:
H. Joseph
Doelstelling:
Sociaal liefdeswerk
Geschiedenis:
In oktober 1867 begon kapelaan Petrus Josephus Savelberg (later Monseigneur) een gasthuisje voor oude hulpbehoevende mensen en wezen in een klein huis aan de Gasthuisstraat te Heerlen, het Pendershuis genaamd. In 1870 verhuisde het gasthuisje naar het klooster van de Zusters Franciscanessen van Heythuisen aan de Gasthuisstraat toen deze het klooster verlieten. Op 21 juni 1872 stichtte Savelberg de congregatie van de Kleine Zusters van de H. Jozef. Op 12 oktober 1907 werd de congregatie geaffilieerd aan de Orde van de Minderbroeders Franciscanen
Juridische structuur:
Van bisschoppelijk recht
Rechtspersonen:
Burgerlijke rechtspersoon (situatie 1959): Vereniging Sint-Jozesgesticht
Missielanden:
China (1922); Indonesië (1938); Kenya (1963); Tanzania (1995); Taiwan (1972); Belgie (1887)
Gebruikte bronnen:
KS, 59; PA 2004; NMM; Kloosterarchivaris juli 2008
ENK Monasticon nummer:
Z081
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart