Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
40  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Franciscanessen Missionarissen van Maria
Orde of congregatie:
Franciscanessen Missionarissen van Maria
Alternatieve namen:
Franciscanessen Missionarissen van Maria; Witte Zusters
Afkorting:
FFM
Stichter, stichteres:
Hélène de Chappotin de Neuville (Maria van de Passie)
Stichtingsjaar:
1877
Land van oorsprong:
India
Plaats van oorsprong:
Ooctacamund (Brits-Indië)
Vestiging Nederland:
1903
Doelstelling:
Verzorging, KBO
Geschiedenis:
Gesticht in 1877 door Marie van de Passie. Bij haar dood in 1904 telde de congregatie 2069 leden in 86 huizen, verspreid over 9 provincies in diverse landen
Rechtspersonen:
Burgerlijke rechtspersoon (situatie 1932): Vereeniging van Liefdezusters
Missielanden:
IJsland (1929); Indonesië (1933); Ghana (1959); Sri Lanka; China; Congo; Mozambique; België; Verenigde Staten; Frans Guyana; Indonesië
Gebruikte bronnen:
KS, 51; PA 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z066
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Franciscanen
Orde of congregatie:
Franciscanen
Alternatieve namen:
Minderbroeders Franciscanen; Franciscanen
Latijnse naam:
Ordo Fratrum Minorum; Ordo Sancti Francisci
Afkorting:
OFM; OSF
Stichter, stichteres:
Franciscus van Assisi (Francesco de Bordone)
Stichtingsjaar:
1209
Land van oorsprong:
Italië
Plaats van oorsprong:
Assisi
Vestiging Nederland:
1229
Doelstelling:
Evangelisering in armoede; onderwijs; missiewerk
Geschiedenis:
Rond 1245 ontstond er binnen de in 1209 door Franciscus van Assisi gestichte orde der minderbroeders een discussie over de vraag of het armoede-ideaal van Franciscus in volstrekte zin moest worden nageleefd. Deze discussie groeide uit tot een conflict waardoor er binnen de orde twee groepen ontstonden: de spiritualen en de conventuelen. De spiritualen stonden een aller-striktste letterlijk opvatting van de regel van Franciscus voor. De conventuelen achtten het niet op de letter nakomen van de regel daarmee niet in strijd. In 1317 werden de met de kerkelijke hiërarchie in conflict geraakte spiritualen op het Concilie van Vienne veroordeeld, terwijl de conventuelen in 1322 als officiële richting in de orde bevestigd werden. In de 14e en 15e eeuw ontstond uit de conventuelen een hervormingsbeweging, de observanten, die evenals de spiritualen, zij het wat genuanceerde, zich zoveel mogelijk aan de principes van Franciscus hielden. In 1517 kwam het tot een officiële scheiding van de orde in conventuelen en observanten. Van de observanten splitsten zich de kapucijnen af die een eigen orde werden. Thans zijn er dan ook drie verschillende minderbroederordes: de orde der minderbroeders ofwel de franciscanen, de orde der minderbroeders conventuelen en de orde der minderbroeders kapucijnen. In 1228 stichtten de franciscanen in ’s-Hertogenbosch een klooster. Van daaruit verspreidden zij zich over heel de Nederlanden. Tijdens de Reformatie in de 16e eeuw en daarna in de Franse tijd rond 1800 werden nagenoeg al de hier door hen gestichte kloosters opgeheven. Vanaf 1853 toen de bisschoppelijke hiërarchie hersteld werd en de Rooms-Katholieke Kerk haar oude rechten terugkreeg, kende de orde van de minderbroeders franciscanen, waarvan het huidige doel te omschrijven is als evangelische dienstbaarheid in armoede, een nieuwe bloeiperiode die duurde tot het midden van de 20e eeuw toen onder invloed van allerlei veranderingen in kerk en maatschappij het aantal intredingen sterk terugliep
Missielanden:
China (1890); Brazilië (1899); Noorwegen (1924); Indonesië (1929); Pakistan (1934-1994); India (1934-1985); Japan (1955-1980); Zweden (1963); Papua Nieuw-Guinea; Hongkong; Korea; Israël
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006, zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (13-03-2020); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (13-03-2020), p. 145; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel I ('s-Gravenhage 1930), p. 207/210/211/212; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant” (2010 Alphen aan de Maas), p. 124/125; R. Wols, ‘De Franciscanen OFM / OFMCONV’ op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC); https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-franciscanen-ofm-ofmconv (13-03-2020); G.P. Freeman, ´ Franciscanen’ op website Lucepedia: Digitale Theolofische Encyclopedie, https://www.lucepedia.nl/dossieritem/franciscanen/franciscanen (13-03-2020); A.P.G.M. Peters, ‘Minderbroeders Franciscanen in Nederland’ op website Konferentie Nederlandse Religieuzen KNR), https://www.knr.nl/UserFiles/File/Minderbroeders%20Franciscanen%20in%20Nederland.pdf (13-03-2020)
ENK Monasticon nummer:
P022
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Dominicanessen van de H. Familie
Orde of congregatie:
Dominicanessen van de H. Familie
Alternatieve namen:
Dominicanessen van Neerbosch; Dominicanessen van de H. Familie; Dominicanessen van de H. Familie, Jezus, Maria, Jozef
Latijnse naam:
Ordo Praedicatorum
Afkorting:
OP
Stichter, stichteres:
pater Dominicus van Zeeland
Stichtingsjaar:
1848
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Neerbosch (Nijmegen)
Geschiedenis:
Gesticht in 1848 te Neerbosch door pater Dominicus van Zeeland (OP) en zuster Ludovica Keyser (OP)
Rechtspersonen:
Rechtspersoon: Rosastichting te Neerbosch-Nijmegen
Missielanden:
Indonesië (1931); Brazilië
Gebruikte bronnen:
KS, 38; PA 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z044
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart
Orde of congregatie:
Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart
Alternatieve namen:
Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart; Zusters van de Bredaseweg; Geutjes(nonnen)
Latijnse naam:
Filiae Dominae Nostrae a Sacro Corde
Afkorting:
FDNSC; FDNaSC
Stichter, stichteres:
Jules Chevalier msc
Stichtingsjaar:
1874
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
Issoudun
Vestiging Nederland:
1911
Patroonheiligen:
Onze Lieve Vrouw van het heilig Hart
Doelstelling:
Het doel van de congregatie is het bekend maken van Gods liefde voor de mensen uitgedrukt in het motto: Bemind zij overal het heilig Hart van Jezus. Geprobeerd wordt om het doel via een grote verscheidenheid aan werkzaamheden te bereiken. Onder die werkzaamheden vallen: onderwijs, verpleging, kinderbescherming, jeugdwerk, bejaardenzorg, maatschappelijk werk, vluchtelingenwerk, catechese aan volwassenen, parochiewerk en pastoraat. Deze benaderingswijze werd ook in de missielanden gebruikt, waar echter meer nadruk lag op onderwijs, verpleging en parochiewerk
Geschiedenis:
Jules Chevalier, priester van het bisdom Bourges in Midden-Frankrijk, stichtte op 8 december 1854 de Congregatie van de Missionarissen van het heilig Hart. Ook stichtte hij op 30 augustus 1874 te Issoudun een vrouwelijke congregatie, de Dochters van O.L. Vrouw van het H.Hart. De eerste acht jaar leidde deze groep een kwijnend bestaan bij gebrek aan goede leiding, totdat Marie Louise Hartzer (1837-1908) in 1882 intrad en als overste werd aangesteld door pater Chevalier. In 1884 vertrokken de eerste zusters naar de missie van Oceanië. Vanwege vervolgingen in Frankrijk verhuisde de congregatie naar Thuin in België. Wijkverpleging werd het voornaamste apostolaat van de congregatie. In 1900 kregen de Nederlandse MSC de verantwoordelijkheid voor de missie in de Molukken en Nederlands Nieuw Guinea en ze vroegen de hulp van Nederlandse zusters (13 waren reeds vóór 1900 ingetreden en vertrokken naar de missie in Oceanië) en dus een Nederlands noviciaat. Pas in 1911 kwamen de eerste zusters naar Waalwijk voor parochiewerk. Een MSC ging naar de bisschop en deze gaf toestemming voor een stichting op voorwaarde dat de overste een Nederlandse zou zijn en dat er binnen drie jaar in het bisdom Den Bosch een novicaat zou komen. De Nederlandse Stephanie Pacilly werd benoemd, samen met Agathe Freneau (Fr.) en Charles Janssens (Belg.). In 1915 werd het Nederlandse noviciaat geopend. Na die tijd kwamen er steeds meer aanvragen om zusters binnen vanuit parochies. Daar verrichtten de zusters vele soorten werkzaamheden, zoals onderwijs, wijkverpleging, bejaardenzorg, ziekenverpleging, internaten, kinderverblijven. Maar ook: sociaal werk, catecheselessen, parochie- en jeugdwerk, pastoraal werk. In 1925 werd Nederland een zelfstandige provincie met zuster Pacilly als overste. De congregatie is een missiecongregatie en al in 1920 werden de eerste Nederlandse zusters uitgezonden. Er werden ook inlandse congregaties gesticht, met eigen noviciaat zoals op de Molukken, in Papua en op Java
Missielanden:
Indonesië (Molukken 1920-; Java 1928-1972; Papua 1928-1995). Werkgebieden: Papua Nieuw-Guinea (1888-2001); Brazilië (1920-1975); Congo (1927-1947); Senegal (1960-1973); Kameroen (1961-1976); Zuid-Afrika (2006-)
Gebruikte bronnen:
KS, 34; PA 2004; NMM
Opmerkingen:
Uitgebreidere geschiedenis van de congregatie is ter inzage aanwezig in het Erfgoedcentrum (gegevens Kloosterarchivaris juli 2008). Meer informatie over de congregatie is te vinden in: J. Eijt en S. Hautvast, "Een missie in de marge. Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart in Nederland en Indonesië, 1911-2000", Hilversum 2002
ENK Monasticon nummer:
Z034
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart