Zoeken in collecties

Toen Philipp Höver, die in 1816 geboren werd als zoon van een arme boer, in 1843 benoemd werd als onderwijzer aan de armenschool van de parochie St. Peter in Aken, werd hij geconfronteerd met de sociale ellende die het toen opkomend industrieel proletariaat met zich meebracht. Vooral arbeiderskinderen hadden in toenemende mate hieronder te lijden. Om aan het lenigen van hun nood bij te dragen, trad Philipp Höver, nadat zijn vrouw in 1846 was overleden, in 1855 toe tot de Derde Orde van St. Franciscus. In belangrijke mate ondersteund door Franziska Schervier, die in 1845 de Congregatie van Arme Zusters van St. Franciscus had gesticht, richtte Philipp Höver in 1857 samen met drie metgezellen, die ook lid waren van de Derde Orde van St. Franciscus, de Congregatie van de Arme Broeders van de H. Franciscus Seraphicus op, die zich richtte op zowel de opvoeding en het onderwijs van de mannelijke arbeidsjeugd als op de dienstverlening aan op het verkeerde pad geraakte personen in gevangenissen en justitiële inrichtingen. In 1864 overleed Philips Höver. Uit Duitsland verdreven vanwege Bismarcks Kulturkampf, vertrok de congregatie 1877 naar Nederland, waar ze in Bleijerheide, dat toen nog een dorp van Kerkrade was, het moederhuis en het generalaat vestigde. De constituties van de congregatie werden in 1910 door paus Pius X bevestigd In 1939 riep de congregatie voor de vestigingen in Nederland een Nederlandse provincie in het leven, waarvan in het klooster in Bleijerheide het provincialaat gevestigd werd. In 1958 hield de Nederlandse provincie op te bestaan die om nog zelfstandig te kunnen blijven voortbestaan te klein was geworden. In de loop der tijd werd het werk van de broeders steeds meer door leken overgenomen en werden de instellingen, waar de broeders werkzaam waren, geleidelijk overgedragen aan niet-religieuze rechtspersonen.