Zoeken in collecties

Zelfgemaakte canastaborden met aan de touwtjes met aan de onderkant ijzerdraadjes aan touwtjes die in de borden kunnen worden gestoken. Aan de onderzijde van één van de borden (2) is een papiertje geplakt met de tekst: 'Draai het klokje blij gezind, Maar zo, dat Moeder dikwijls wint'. Het instructieboekje heeft als titel 'Canasta, ken uw spel' en is geschreven door Léon Vié en uitgegeven door H.J.W. Brecht te Amsterdam (z.j., 3e druk). In de avondrecreatie werd naast handwerken ook veel gekaart. Canasta was daarbij een veelgebruikt kaartspel.

Met opschrift: Z.M. Gijsberta. Dit kaartje hing boven op de dwarsrand van de cel.

Beplakt sigarenkistje. Daarin: een enkelgetande zwarte kam en het opschrift 'onbreekbaar 25', een luizenkam met het opschrift 'Rex hardgummi', in elkaar gevouwen papiertjes. Deze papiertjes, tot een soort muizentrapjes gevouwen, werden door de postulanten, novicen en zusters van de tijdelijke geloften gebruikt om haren uit de kam te verwijderen.

In dit als een koffertje vormgegeven doosje uit Reusel konden de bejaarde zusters die voor half geld op roze kaarten mochten reizen hun reisgeld en buskaart opbergen. Aan de onderkant opent het doosje met een schuif. Het doosje is rood geverfd, voorzien van een karton met het opschrift 'reisgeld' en is bovenop voorzien van een hengseltje en gleuf. Aanvankelijk werd er niet gereisd door de zusters. Als het toch noodzakelijk was, zoals bij doktersbezoek, kregen de zusters precies afgepast of royaal geld, afhankelijk van de overste, mee voor de reis. Pas in 1972 werd begonnen met het opstellen van een persoonlijke begroting. Eerst nog zeer gedetailleerd vastgelegd, later in grote lijnen de onkosten voor bijvoorbeeld kleding, familie-bezoek etc. Bij het indienen van deze begroting, werd door de zusters tevens het bedrag van uitgaven van het afgelopen jaar meegestuurd. Aanvankelijk ook zeer gedetailleerd. Vanaf 1976 hoefden de zusters alleen maar het totale bedrag van de voor het nieuwe jaar geschatte onkosten aan te geven. Van de uitgaven van het jaar ervoor werd het totaalbedrag genoteerd dat per giro en contact was uitgegeven. Het was niet de bedoeling aan het einde van het jaar het resterende bedrag nog snel op te maken. Het geld bleef gemeenschapsgeld waar men verantwoord mee om moest gaan. Na 1980 was het gebruik van het doosje voor reisgeld dus overbodig omdat de zusters zelf een kaartje konden kopen..