Zoeken in collecties

Uw zoekacties: Archiefinventaris Missionarissen van de H. Familie

AR-P025 Archiefinventaris Missionarissen van de H. Familie

U kunt zoeken door:

 

  • De onderstaande Inventaris aan te klikken en via de + tekens verder open te klikken.
  • Een woord in te typen in het zoekveld. U vindt dan alleen resultaten als het woord letterlijk in de inventaris voorkomt.

De voorwaarden voor inzage van archiefstukken staan vermeld in de Inleiding.

 

 
 

Het Erfgoedcentrum beheert particuliere archieven. Voor het inzien van stukken heeft u vaak schriftelijk toestemming nodig van de archiefeigenaar. In de inleiding van elke archiefinventaris staat vermeld welke afspraken er voor dit archief gemaakt zijn. U kunt toestemming aanvragen door een mail te zenden naar: studiezaal@erfgoedkloosterleven.nl. De aanvraagprocedure vergt doorgaans één tot twee weken tijd.

 

In de inleiding vindt u ook informatie over de orde of congregatie die het archief heeft gevormd en de samenstelling van het archief. Wat is erin te vinden? Wat ontbreekt (nog)? Waar vindt u gegevens over personen?

 

De meeste archieven in het Erfgoedcentrum zijn nog niet afgesloten: er komen op gezette tijden aanvullingen binnen, die aan de inventarissen worden toegevoegd.

 

beacon
 
 
Inleiding
I Geschiedenis van de archiefvormer
AR-P025 Archiefinventaris Missionarissen van de H. Familie
Inleiding
I
Geschiedenis van de archiefvormer
Jean Baptiste Berthier werd in 1840 geboren in de buurt van Grenoble, Frankrijk. Kort voor zijn priesterwijding in 1862 trad hij toe tot de Congregatie van O.L. Vrouw van La Salette. Hij was een ijverig publicist van religieuze werken, waarvan verschillende werden vertaald en soms een oplage hadden van 100.000 exemplaren. Ook trad hij op als volksmissionaris en was hij directeur van de Apostolische School van de Congregatie. In die hoedanigheid kwam hij in aanraking met jonge mannen met een late roeping of beperkte financiële middelen, voor wie op de meeste seminaries geen plaats was. Hij besloot een eigen congregatie te stichten die zich speciaal zou richten tot de late roepingen voor de buitenlandse missies. De nood van de missie en het tekort aan missionarissen riepen bij de toenmalige paus Leo XIII grote bezorgdheid op.
Het instituut kreeg de Heilige Familie als naam en bescherming: Missionariorum a Sacra Familia (MSF). Dit had enerzijds zijn wortels in de spiritualiteit van de Missionarissen van La Salette, met hun nadruk op de vroomheid van Jezus, Maria en Jozef. Anderzijds was het een eerbetoon aan Paus Leo XIII, de propagandist van de verering van de Heilige Familie die sinds 1850 was ontstaan. Berthier zag de Heilige Familie als hét voorbeeld voor een vruchtbaar apostolaat: de meest volmaakte beleving van de eenheid van geest en hart.
Berthier kocht in het Nederlandse Grave een oude kazerne en een hospitaalgebouw. In 1895 begon hij met de werkzaamheden van zijn congregatie. In het begin gaf hij als enige onderwijzer les aan studenten afkomstig uit Duitsland, Nederland, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk en Kroatië. In 1899 startte de studie filosofie en in 1902 de studie theologie. De woon- en leefomstandigheden in de kazerne waren de eerste jaren erbarmelijk, maar verbeterden in de loop van de tijd door de arbeidsprestaties van de studenten. De Congregatie kreeg veel steun van 'soeurs auxiliaires' (hulpzusters), met name op financieel gebied.
In 1902 werd de congregatie officieel een vereniging en daarmee een rechtspersoon. In eigen huis kon men nu een letterzetterij en drukkerij oprichten. De eerste uitgave van congregatieblad "De Messager de la Sainte Famille", respectievelijk de Duitse "Sendbote", stammen uit 1904.
Toen de stichter in 1908 in Grave op de leeftijd van 68 jaren stierf, was zijn werk kerkrechtelijk, spiritueel, materieel en wat personeelsbezetting betreft bestendigd. Het instituut telde indertijd 25 priesters.
In Grave werd er vanaf 1909 veel bijgebouwd om aan te sluiten bij de vraag naar scholing, bewoning en werkgelegenheid. Te denken valt hierbij aan de Misieschool Notre Dame. Omdat het aantal studenten voortdurend toenam, werden in andere plaatsen ook huizen opgericht: eerst in Nieuwkerk-Goirle (1913) en kort daarna het eerste missiehuis voor Nederlandse studenten Sint Antonius in Kaatsheuvel (1915). In Nederland zijn er verder nog huizen (geweest) in Amsterdam, Boxtel, De Hoef, Horst, Oudenbosch, Rijen, Veldhoven, Vught en Wijk aan Zee. Parochies waren er in Amsterdam, Tilburg en Helmond. In 1936 werd Nederland een zelfstandige provincie van de congregatie met in Goirle het Provincialaat. Het Generalaat bevond zich te Grave, tot de verhuizing naar Rome in 1957.
Pas na de dood van Berthier werden de eerste missionarissen uitgezonden: in 1910 naar Brazilië en sinds 1926 naar de Verenigde Staten, Mexico en Nederlands Oost-Indië. De landen Argentinië en Chili volgden in 1938. De missionarissen zijn werkzaam geweest in Nederland, Brazilië, de Verenigde Staten, Indonesië, Argentinië, België, Canada, Chili, Duitsland, Frankrijk, Italië, Mexico, Madagaskar, Noorwegen, Spanje, Oostenrijk, Polen, Zwitserland en recent ook in Papoea-Nieuw-Guinea, Wit-Rusland en Tsjechië. In 2006 telde de Congregatie circa 1.000 leden. Zij was verspreid over achttien landen en onderverdeeld in vijftien provincies. Missie, onderwijs, parochiewerk, apostolaat en gezinspastoraat vormen tot op heden de werkterreinen van de Congregatie.
In het kader van het proces tot zaligverklaring is in 1953 het stoffelijk overschot van Berthier opgegraven en bijgezet in een speciale grafkapel. Bij het vertrek van de 'Franse Paters' uit Grave in 1995, werd het stoffelijk overschot overgebracht naar La Salette in Frankrijk.
II Geschiedenis van het archief
III Bijzonderheden t.a.v. het archief
IV Voorwaarden voor het gebruik van het archief

Kenmerken

Datering:
1895-heden
Oudste en jongste stuk:
1858/2012
Archiefvormer:
Missionarissen vd H. Familie
Omvang in meters:
46
Auteur:
Schellekens, M.; Brekelmans, A.; Huijgevoort, A. van; Dols, Chr.
Openbaarheid:
Het archief is toegankelijk in samenspraak met het Erfgoedcentrum
Opmerkingen:
Het archief is nog niet afgesloten