Mijn Studiezaal (inloggen)
AR-P027
Archiefinventaris Missionarissen van het H. Hart
Inleiding
0 Samenvatting
AR-P027 Archiefinventaris Missionarissen van het H. Hart
Inleiding
0
Samenvatting
laatste wijziging 24-09-2018
De congregatie van de Missionarissen van het Heilig Hart (MSC) wordt in 1854 te Issoudun (Frankrijk) gesticht door Jules Chevalier (1824-1907). Chevalier was tijdens zijn opleiding aan het grootseminarie van Bourges gegrepen door een missie-ideaal. De stad Issoudun, waar Chevalier tot kapelaan werd benoemd, wordt het vertrekpunt voor de bekering van de wereld. De Heilig Hartdevotie en Mariaverering moesten godsvrucht bevorderen en werden ingezet tegen de heersende anti-kerkelijke gevoelens in het Frankrijk na de Franse revolutie. Vanaf het begin werd Chevalier bijgestaan door twee studiegenoten, pater Charles Piperon en pater Jean-Marie Vandel.
Zestien jaar werkt deze kleine maar groeiende congregatie in en rondom het Franse stadje. De congregatie krijgt pauselijke goedkeuring in 1874. Als vanaf 1880 in Frankrijk religieuzen worden vervolgd, wijken verschillende leden uit naar Nederland, van waaruit de congregatie zich verder over Europa verspreidt. In 1919 wordt de Nederlandse tak van de congregatie een zelfstandige provincie.
De congregatie ontplooit in Nederland velerlei activiteiten. De paters zijn werkzaam in parochies, houden volksmissie en retraites, hebben de leiding over de Aartsbroederschap van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart in Sittard, leiden jongeren op tot priester of broeder en houden zich bezig met opvoeding en onderwijs. Vanaf het begin van de twintigste eeuw worden er missionarissen uitgezonden: naar de Molukken (1902), Oceanië en Nieuw-Guinea (1905), de Filippijnen (1908), Brazilië (1911), Celebes (1919), Midden-Java (1921).
Tijdens de oorlogsjaren (1939-1945) worden er geen missionarissen meer uitgezonden. De Japanse bezetting van Nederlands-Indië kost 27 congregatieleden het leven. De missie in eigen land wordt verdiept en uitgebreid. Vanuit Arnhem ontwikkelt zich het Una Sancta-werk, dat in eerste is gericht op het apostolaat onder niet-katholieken, maar vanaf eind jaren 1950 steeds meer de samenwerking met andere kerken centraal stelt.
Na de oorlog ontwikkelen de voormalige missiegebieden zich tot autonome gebieden. Steeds meer missionarissen keren voorgoed terug naar Nederland. Vanaf de jaren 1980 ontplooit de congregatie nieuwe vormen van missie en gemeenschapsleven, voornamelijk in de vorm van activiteiten ten dienste van kansarmen in de samenleving.
Het archief van de Nederlandse provincie bestaat uit drie in oorsprong afzonderlijke archieven, namelijk het bestuursarchief, het economaatsarchief en het archief van de missieprocuur. Deze drie collecties zijn aangevuld met het archief van de missie op Nederlands-Nieuw-Guinea en enkele persoonsarchieven. Het archief, dat van oudsher in het missiehuis in Tilburg bewaard werd, is tussen 2007 en 2018 naar het Erfgoedcentrum voor Nederlands Kloosterleven overgebracht. Het eigendomsrecht blijft bij de congregatie. Voor het inzien van archiefmateriaal is toestemming nodig van het bestuur. Deze toestemming kan via het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven worden aangevraagd.
1 Archiefvormer
2 Archiefvorming
3 Informatie over het archief
4 Informatie over niet-archivalische bronnen
5 Toegankelijkheid
laatste wijziging 24-11-2023
6.925 beschreven archiefstukken
Inventaris
laatste wijziging 24-11-2023
6.925 beschreven archiefstukken
Kenmerken
Datering:
1885-heden
Oudste en jongste stuk:
1854, 2021
Archiefvormer:
Missionarissen vh H. Hart
Omvang in meters:
130
Auteur:
Mulder msc, T.; Vriens msc, A.; Bovenmars msc, J.; Bergen msc, B.; Vonk smc, J.; Huijgevoort, A. van; Vorstenbosch, H. van de; Dooren, K. van
Openbaarheid:
Inzage na toestemming van de eigenaar
Opmerkingen:
Het archief is niet afgesloten
Organisatietrefwoorden:
Categorie:
laatste wijziging 24-11-2023
6.925 beschreven archiefstukken
