Zoeken in collecties

Met toestemming van de aartsbisschop van Utrecht vestigden de minderbroeders kapucijnen zich in de Liemers. Van de eigenaar van het landgoed Halsaf kochten ze in 1883 vlak bij de Duitse grens aan de Beekseweg in de toen nog buurtschap Babberich twee bunder grond. Daar verrees hun klooster met kapel. Ter voorbereiding en uitvoering van de bouw daarvan waren enkele kapucijnen tijdelijk gehuisvest in een inmiddels afgebroken dagloners huisje aan de Rijndijk, dat sedertdien in de volksmond het "oude patersklooster" genoemd werd. Voornoemd klooster en kapel, die beide aan Sint Franciscus van Assisi toegewijd werden, kwamen in 1885 gereed. Behalve dat het klooster fungeerde als assistentieklooster, had het vanaf het begin tot 1916 de functie van noviciaatsklooster. Bij de voorwaarden tot het oprichten van het klooster en de kapel waren de kapucijnen van alle zielzorg ter plaatse uitgesloten. In 1916 kwam daarin verandering. Vanaf dan mochten ze, in afhankelijkheid van de pastoor van de Sint Martinusparochie van Oud Zevenaar, onder welke parochie Babberich toen viel, alle parochiële werkzaamheden uitoefenen op dopen, trouwen en begraven na. Eerst in 1933 mochten krachtens een overeenkomst met voornoemde pastoor de katholieke inwoners van Babberich in de kloosterkapel ook gedoopt, getrouwd en begraven worden. Doordat de kloosterkapel allengs te klein bleek, werd deze in 1955 afgebroken en vervangen door een grotere, ook aan Sint Franciscus toegewijde kerk, waarvan de bouw in 1956 gereed kwam. In 1965 verlieten de kapucijnen het Babberichse klooster, dat in 1967 door clarissen-kapucinessen betrokken werd en toen "'s-Herenhof" als naam kreeg. De bediening van de Sint Franciscuskerk bleef evenwel in handen van de kapucijnen, die daartoe hun intrek namen in de pastorie, die in 1967 tegenover voornoemde kerk aan het Babborgaplein in Babberich gebouwd werd. In 1995 vertrokken de clarissen-kapucinessen uit het klooster aan de Beekseweg, dat toen tot appartementen verbouwd werd