Zoeken in collecties

Wegens geldgebrek sloten de camillianen in 1920 hun in Roermond aan de Willem II-Singel gelegen klooster, dat toen aan het bisdom Roermond verkocht werd. In 1926 keerden ze naar Roermond terug. Zij vestigden zich toen op het door hen aangekochte, aan de Heinsbergerweg gelegen kasteel Schöndeln, dat Charles van Aefferden in 1894 als zomerverblijf had laten bouwen. Hier zetten ze vanaf 1927 het sanatorium voor mannelijke alcohollisten voort, dat tot dan toe in hun klooster “De Esch” in Vaals gevestigd was. In 1954 werd het toen gemoderniseerde sanatorium, dat in dat jaar erkenning kreeg van zowel de inspectie voor de Volksgezondheid als van de ziekenfondsraad, heropend. In 1956 werd er pal naast voormeld kasteel een nieuw gebouw opgetrokken om zo meer plaats te kunnen bieden aan niet alleen patiënten van voormeld sanatorium, maar ook aan de camillianen zelf en aan de steeds groter wordende groep studenten van het klein seminarie, dat gelegen was op het tot het kasteel behorend terrein. Van dit terrein werd door camillianen ter financiering van voormelde nieuwbouw 6 ha. aan het Roermonds Bisschoppelijk College verkocht. In 1962 werd het sanatorium voor alcohollisten, dat wegens een voortdurend te lage bezetting gesloten werd, omgebouwd tot een verpleeghuis, terwijl er langs de oprijlaan van het kasteel voor het verpleeghuis toen tevens voor 60 patiënten nieuwbouw gerealiseerd werd. Om zich meer aan hun primaire taak, de zielzorg aan zieken, te kunnen wijden, trokken de camillianen zich in 1966 trokken terug uit de leiding van het verpleeghuis, dat als naam Sint Camillus had en waarvoor in 1972 tot nieuwbouw werd overgegaan. Sindsdien heeft het kasteel en de in 1956 er naast gerealiseerde nieuwbouw, dat thans als appartementen voor huisvesting van alleenstaanden dienst doet, behalve als klooster voor de zich weer op het kasteel gevestigde camillianen, meerdere maatschappelijke functies gehad