Zoeken in collecties

Een zekere Felix Walter, die behalve priester tevens rentmeester was van het ten noorden van Mill gelegen landgoed Tongelaar, schonk aan de dominicanen in 1852 een huis met een kapel gelegen in Langenboom, dat toen een gehucht van de toenmalige gemeente Escharen was. Dit huis was door Felix Walter al eerder voor geestelijke broeders, die hij onder de boerenknechten uit de omtrek rekruteerde, ingericht als kluis, die echter maar korte tijd bestaan heeft. Na een ingrijpende verbouwing vestigden de dominicanen hier hun noviciaat, dat tot dan toe gehuisvest was in de Broerstraat in Nijmegen, waar het echter allerlei moeilijkheden ondervond en bovendien met ruimtegebrek kampte. Met name vanwege zijn ongewenste ligging ver van de bewoonde wereld werd het Langenboomse noviciaat in 1858 overgeplaatst naar het Dominicanenklooster in Huissen. De dominicanen, die toen in Langenboom achterbleven, gingen over tot de bouw van zowel een nieuwe kerk, die in 1864 geconsacreerd werd, als van een nieuw klooster, waarvoor in 1875 de eerste steen gelegd werd. Dit klooster werd, evenals de kerk, in 1925 door een hevige storm, die bekend staat als de cycloon van Borculo, verwoest. Klooster en kerk werden toen evenwel herbouwd. De dominicanen, die na de overplaatsing van het Langenboomse noviciaat belast waren met de pastorale zorg in de Langenboomse parochie van de Heilige Familie vertrokken in 1964 uit Langenboom. Hun klooster werd toen tot gemeenschapshuis verbouwd. Later deed het dienst als bejaardenhuis en sinds 1997 zijn er appartementen voor 55-plussers in ondergebracht