Zoeken in collecties

Wegens onduidelijkheden over de manier waarop men moest leven, terwijl ook de bevoegdheden voor diverse functies in de orde niet goed beschreven waren, trok Franciscus van Assisi zich in 1223 in Fonte Colombo terug om de regel voor de minderbroeders, waarvoor hij in 1221 een nieuwe redactie geschreven had, aan te passen. Deze aangepaste, door de paus goedgekeurde regel liet toch nog ruimte voor verschil in opvatting en derhalve voor verschil in uitvoering van de regel. Zo ontstond er voortdurend discussie over de vraag of de orde eigendommen mocht bezitten en of het armoede-ideaal van Franciscus in volstrekte zin moest worden nageleefd. Deze discussie groeide uit tot een conflict met als gevolg dat er twee groepen ontstonden; de spiritualen en de conventuelen. De spiritualen stonden een aller-striktste letterlijk opvatting van de regel voor. De conventuelen achtten het niet op de letter nakomen van de regel niet in strijd daarmee. In 1317 werden de spiritualen op het Concilie van Vienne veroordeeld, terwijl de conventuelen in 1322 door de paus als officiële richting in de orde bevestigd werden. Uit de conventuelen ontstond in de 14e en 15e eeuw een hervormingsbeweging, de observanten, die evenals de spiritualen, zij het enigszins genuanceerder, met name ook de absolute armoede beleden. In 1517 verordende de paus de scheiding tussen de conventuelen en de observanten, die voortaan de naam orde van de minderbroeders mochten voeren. Van de observanten splitsten zich de kapucijnen af die een eigen orde werden. Thans zijn er dan ook drie verschillende minderbroederordes: de orde der minderbroeders ofwel de franciscanen, de orde der minderbroeders conventuelen en de orde der minderbroeders kapucijnen. Tot de doelstellingen van de minderbroeders conventuelen, die van 1228 tot 1571 in Nederland gevestigd waren en zich in 1854 opnieuw in Urmond in Nederland vestigden, behoren pastoraal werk, missiewerk en ter ondersteuning van hun missies het liefdewerk Militia Immaculata