Zoeken in collecties

In 1611 vestigden minderbroeders kapucijnen zich in ’s-Hertogenbosch. Toen Frederik Hendrik in 1629 ’s-Hertogenbosch veroverde, moesten ze de stad verlaten. Aan het einde van de 19e eeuw keerden ze terug. Dit vooral door toedoen van Dorothée van Beugen. Deze steenrijke alleenstaande inwoonster van Den Bosch beloofde de kosten voor haar rekening te zullen nemen van zowel het in ’s-Hertogenbosch voor de kapucijnen te bouwen klooster als de daarvoor benodigde bouwgrond. Deze grond werd van de gemeente ’s-Hertogenbosch in de wijk Het Zand verworven. De bouw daar van het klooster en de daarbij behorende kerk kwam in 1896 gereed. Mede op instigatie van juffrouw van Beugen werd het klooster aan Sint Joseph en de kerk aan het Allerheiligste Hart van Jezus toegewijd. De kerk fungeerde tot 1979 als rectorale hulpkerk, behorend tot de parochie van de Heilige Catharina, maar werd, toen in voormeld jaar de Binnenstadsparochie werd opgericht, als parochiekerk aangewezen en dat met name voor de wijk Het Zand. Sinds 2002 is deze kerk echter uitsluitend nog kloosterkerk. Naast assistentieklooster fungeerde het Bossche kapucijnenklooster onder meer ook als opleidingshuis voor de eigen theologanten en was het, althans in die beginjaren, noviciaat voor de aanstaande lekenbroeders. Voorts werd het vanaf mei 1906 provincialaatshuis, waarvoor in het klooster twee kamers vrijgemaakt werden. In de loop der tijd konden deze kamers niet voldoen aan de groeiende ruimtebehoefte van het provincialaat. Met het oog daarop werd in 1935 besloten om naast het klooster tot de bouw van een afzonderlijk provincialaatshuis over te gaan dat een jaar later gereed kwam. In 2018 werd de Bossche kapucijner communiteit opgeheven. Het klooster werd toen aan de minderbroeders franciscanen verkocht. Thans wonen er minderbroeders franciscanen, minderbroeders kapucijnen, clarissen en leden van de derde orde ieder volgens hun eigen regel samen. De naam van het klooster veranderde toen in Stadsklooster San Damiano