Zoeken in collecties

Na kort gehuisvest te zijn geweest in Huize Roozenoord, een eenvoudige aan de Maas in Mook gelegen woning, betrokken passionisten in het tegenwoordige dorp Molenhoek het klooster Mater Dolorosa. Voor de bouw van dit klooster, waarvoor de bisschop van Roermond onder bepaalde voorwaarden toestemming had verleend, hadden ze aan Stationsstraat in voornoemd dorp een stuk grond gekocht van Jacobus Kleve, een molenaar te Heumen. In het klooster vestigden de passionisten van 1907 tot 1967 het provincialaat, van 1907 tot 1972 het theologicum en studentaat en van 1924 tot 1930 het noviciaat. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in het klooster, dat in 1913 met een nieuwe vleugel was uitgebreid, aan passionisten uit België die het oorlogsgeweld daar waren ontvlucht, onderdak verleend. In 1925 werd het klooster met zowel de aanbouw van een nieuw gedeelte als de bouw van een nieuwe kapel opnieuw uitgebreid. Aanvankelijk was deze kapel overeenkomstig de door de bisschop bij de vestiging van de passionisten in Molenhoek gestelde voorwaarden uitsluitend ten behoeve van de passionisten in gebruik. Na veel verwikkelingen, alom in den lande bekend als de „Mookse kwestie", kwam in 1931 daarin verandering. Vanaf toen was de kapel ook voor de Molenhoekse gelovigen toegankelijk, evenwel uitsluitend voor het op zondag bijwonen van de vroegmis. In 1934 werd aan de kapel een nieuwe, door de passionisten bediende openbare kerk gebouwd die aan Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten toegewijd werd. Ook de Tweede Wereldoorlog ging aan de passionisten niet ongemerkt voorbij. Zo werd het klooster door de Duitse bezetter voor de Nederlandse arbeidsdienst in beslag genomen. Later, tijdens de bevrijdingsgevechten, werd het voor inkwartiering van geallieerde militairen gevorderd, terwijl het tevens aan evacués uit Mook en omgeving onderdak bood. In 1972 verlieten de passionisten het klooster. Het gebouwencomplex werd in 1973 verkocht om in 1975 met uitzondering van de kerk en sacristie afgebroken te worden