Zoeken in collecties

Door Wilhelmus Adrianus Coppens, de toenmalige pastoor van Drunen, werd in 1840 een parochiële congregatie voor jonge mannen opgericht. Leden van deze congregatie, die een religieus leven wilden leiden, ondernamen eind jaren veertig van de 18e eeuw een poging om in Drunen ten behoeve van het parochiële jeugdwerk een congregatie van religieuzen op te richten. Deze poging liep echter op niets uit. Een tweede poging, twee jaar later, had wel succes en resulteerde in mei 1852 in de stichting in het Noord-Brabantse Drunen van de Congregatie der Broeders van de Onbevlekte Maagd en Moeder Gods Maria en van de H. Vader Franciscus, kortweg ook wel de Broeders van Drunen genoemd. Pastoor Coppens vervulde hierbij een belangrijke rol. Hij is dan ook als stichter van deze congregatie aan te merken. Behalve jeugdwerk nam de congregatie ook de zorg op zich voor oude heren en kostgangers, die gehuisvest werden in het kloostercomplex van de congregatie aan de Stationsstraat in Drunen. In 1860 hechtte de bisschop van ’s-Hertogenbosch, onder wiens jurisdictie en toezicht de congregatie kwam te vallen, zijn goedkering aan de met medewerking van de Superior van de Fraters te Tilburg opgestelde constituties, die overigens in 1929 herzien werden. Doordat de congregatie zowel in kwantitatief als in kwalitatief opzicht weinig groei doormaakte, kon niet ontkomen worden aan een fusie met een andere congregatie, hetgeen in 1940 ertoe leidde dat de Congregatie van de Broeders van Drunen opging in de Congregatie van de Broeders Penitenten van de H. Franciscus van Assisi. In 1951 vertrokken de broeders uit Drunen