Zoeken in collecties

1878: de Zusters van de H. Carolus Borromeus uit Trier, verdreven door de Duitsers, zochten hun toevlucht te Sint Oedenrode. Daar kregen ze onderdak in Huize 'De Kolk' en later in het huis van freule De Kuyper. Uit dankbaarheid en om in eigen onderhoud te voorzien, begonnen de zusters een bewaarschool en naaischool in hun huis. Ziekenverpleging was in de meeste Noord-Brabantse dorpen nog onbekend, toch begonnen de Duitse zusters met dit liefdewerk. De zusters vroegen de pastoor om een nieuw onderkomen en de pastoor liet een bestek voor een nieuw klooster maken. Mgr. Godschalk keurde het ontwerp echter af. Dan moesten de zusters maar vertrekken. Maar ook dat voorstel keurde Godschalk af, eerst moest de pastoor de zekerheid van nieuwe zusters. De pastoor klopte tevergeefs in Schijndel aan, maar het was de wens van de bisschop dat de zusters van Schijndel deze stichting overnamen. Voor de Schijndelse zusters was het lastig de Duitse zusters op te volgen. De bewaarschool en naaischool werden voortgezet, de lagere school niet. Het zusterleven was, wat onderhoud betrof, 'zuinig, zuiniger, zuinigst'. Weldaden ontvingen de zusters van de families De Leyer-Swinkels en Verhagen uit Schijndel. Na de dood van pastoor Van Heck kwam er verandering in de situatie. Zijn opvolger, pastoor Van Erp, bouwde in 1904 het Martinushuis waar de leerlingen voorlopig naar school gingen. Een jaar later waren alle lokalen klaar en konden alle leerlingen in de school worden ondergebracht. Intussen was ook begonnen met de bouw van het Odagesticht dat de zusters op 1 mei betrokken. Snel daarna werd het sanatorium voor t.b.c. patiënten gebruik genomen. 1907: begin wijkverpleging. 1925: Odagesticht uitgekozen door de N.Br.Chr. Boerenbond voor huishoudcursussen. Sinds 1922: paters van de HH. Harten verzorgen elke morgen de H. Mis. 29 september 1975: Odaklooster wordt 'Stichting Odendael' en bejaardencentrum Odendael (2007 heropend). 11 november: zusters verhuizen via moederhuis naar Dommelrodelaan 17