Zoeken in collecties

In 1447 is sprake van een “wercsusterhuijs” in Brielle. Hiermee wordt waarschijnlijk het Sint Carharinaconvent bedoeld dat gelegen was op het door de huidige Commandeursstraat, Clarissenstraat en Burgemeester H. van Sleenstraat omgeven terrein. Dit ooit grootste klooster van Brielle was aangesloten bij de derde orde van Sint Franciscus en was lid van het Kapittel van Utrecht. Over de vroege geschiedenis van het convent is nagenoeg niets bekend. In 1548 brak er brand uit. Een gedeelte van het klooster ging in vlammen op. Ook veel omliggende huizen liepen grote schade op, mede doordat vanuit het Cartharinaconvent het blussen daarvan verhinderd werd. Als wraak werd daags daarop door een groep verbolgen burgers het klooster geplunderd. Van de beeldenstorm in 1566 had het convent veel te lijden. In 1570 ontvluchtten vier zusters het klooster, waarvan één naar Emden, één naar Engeland en twee naar elders. Zonder bezwaar te maken, zoals een aantal tertiarissenkloosters dat wel deden, aanvaardde het Catharinaconvent in 1570 visitatie door de minderbroeders. Toen op 1 april 1572 Brielle door de watergeuzen werd ingenomen, viel het klooster aan plunderingen ten offer. Het gebouw werd toen tijdelijk als kruitmolen en ook als brouwerij in gebruik genomen. De overgebleven zusters ontvingen vanaf 1582 alimentatie. Waar zij woonden, is niet bekend. Toen Brielle in 1585 aan de Engelse Kroon werd verpand en met Engelse troepen bezet was, werd het voormalige kloostergebouw als woonhuis voor de Engelse gouveneur ingericht, waaraan het de naam Commandeurshof ontleende. In 1724 werd het door de Staten verkocht. Na 1734 werd het afgebroken

Munsterkerk was een plaats gelegen in het ambacht Munsterkerk in het baljuwschap Zuid-Holland, even ten zuidoosten van Dordrecht nabij het huidige dorp Dussen. De parochiekerk in deze plaats was toegewijd aan Sint Filippus en Sint Jacobus. Ergens in het eerste decennium van de veertiende eeuw, de precieze datum is niet bekend, stichtte Willem van Wijtvliet, ambachtsheer van Vorenzaterwaard, een aan voornoemde parochiekerk verbonden kapittel. Dit kapittel bestond uit een college van twaalf kanunniken, wier prebenden werden gefinancierd uit de door Willem van Wijtvliet zelf ingebrachte goederen. Tijdens de Sint-Elisabethsvloed in 1421 verdween Munsterkerk in de golven. De kerk is toen waarschijnlijk verloren gegaan. In 1316, ruim een eeuw eerder, was voornoemd kapittel door heer Gerard van Voorne met toestemming van de bisschop echter al naar Brielle overgebracht. Aan deze overplaatsing lag een hoog opgelopen conflict tussen voornoemde Gerard van Voorne enerzijds en Nicolaas van Putten en diens nazaten anderzijds ten grondslag. In Brielle was het kapittel eerst in de gasthuiskapel, maar al spoedig daarna in de aan Sint-Catharina toegewijde parochiekerk gevestigd. Jan van Wijtvliet, erfgenaam van de Willem van Wijtvliet, de stichter van het Munsterkerkse kapittel, ondernam halverwege de veertiende eeuw via een bij de Heilige Stoel aanhangig gemaakte procedure nog wel een poging de overplaasting naar Brielle van het Munsterkerkse kapittel ongedaan te maken. Echter tevergeefs. Nadat Brielle in 1572 door de watergeuzen werd ingenomen, werd de toen aan de protestanten ter beschikking gestelde Catharijnekerk aan de rooms-katholieke eredienst onttrokken. Dit nu betekende het einde van het Brielse kapittel. De kapittelgoederen, die buiten de stadsvrijheid van Brielle waren gelegen, kwamen toen in beheer bij de Staten van Holland en werden tenslotte verkocht

In Brielle stond een termijnhuis, dat aangemerkt wordt als bezit van de karmelieten van zowel Haarlem als Schoonhoven. Wellicht hebben beide karmels van dit termijnhuis gebruik gemaakt