Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
5  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Zusters van het H. Hart
Orde of congregatie:
Zusters van het H. Hart
Alternatieve namen:
Zusters van het H. Hart van Jezus; Zusters van het H. Hart; Zusters van het Allerheiligste Hart van Jezus; Zusters van Moerdijk; Servantes du Coeur de Jésus; Congregatie der Zusters van het H. Hart van Jesus, Veldhoven
Latijnse naam:
Sorores Sanctissimi Cordis Jesu; Congregatio Sororum Sacris Cordis Jesu
Afkorting:
SSCJ
Stichter, stichteres:
Huberdina Merkelbach, pastoor P.J. van Gennip
Stichtingsjaar:
1886
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Moerdijk
Doelstelling:
Onderwijs; gezondheidszorg; bejaardenzorg; huishoudelijk werk; missiewerk
Geschiedenis:
Tot 1915 waren de zusters alleen werkzaam in het onderwijs, o.a. in scholen en een internaat te Moerdijk. Vanaf 1915 waren ze ook werkzaam in de gezondheidszorg. Een grote uitbreiding vond plaats in de periode 1925-1937
Rechtspersonen:
Rechtspersoon: Vereniging der Zusters van het Allerheiligst Hart van Jesus
Missielanden:
Finland (1922); Indonesië (1927); Brazilië; Nieuw-Zeeland; Congo
Gebruikte bronnen:
KS; PA 1970, 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z142
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus
Orde of congregatie:
Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus
Alternatieve namen:
Reguliere Kanunniken van de H. Augustinus; Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus; Reguliere Kanunniken van Sint Jan van Lateranen; Congregatie van Lateranen; Lateraanse Congregatie
Latijnse naam:
Ordo Canonicorum Regularium Sancti Augustini; Canonici Regulares Lateranenses; Congregatio Sanctissimi Salvatoris Lateranensis
Afkorting:
CRL
Stichtingsjaar:
4de eeuw
Vestiging Nederland:
Middeleeuwen
Doelstelling:
Contemplatie; missiewerk; pastoraal werk
Geschiedenis:
De Congregatie van de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus kent geen eigenlijke stichter. De geschiedenis van de reguliere kanunniken gaat terug tot in de 4e eeuw. Vanaf 313, toen het Edict van Milaan werd uitgevaardigd, waarin Keizer Licinius bekrachtigde dat er voortaan in het Romeinse Rijk vrijheid van godsdienst zou heersen, waardoor er een eind aan de christusvervolgingen kwam, ontstonden rondom bisschoppen groepen clerici die hen bijstonden in het bestuur van het bisdom en in de liturgische vieringen in de kathedraal. Vanaf de 11e eeuw gingen deze groepen van clerici over naar de regel van Sint Augustinus aangevuld met zogenaamde constituties. Op de Norbertijnen en de Kruisheren na, die een eigen historische ontwikkeling hebben gekend, namen deze groepen van clerici de naam van Reguliere Kanunniken van St. Augustinus aan en werden ze aangemoedigd zich in zogenaamde congregaties te groeperen. Eén van deze congregaties is de Congregatie van Lateranen, in het Latijn: Canonici Regulares Lateranenses, afgekort C.R.L.. Door deze congregatie werd in 1961 de als gevolg van de suppressiewetten van keizer Jozef II opgeheven Congregatie van Windesheim, waartoe Thomas à Kempis en Jan van Ruusbroec behoorden, heropgericht en gevestigd in Frankrijk, Italië en Duitsland. In 1947 vestigden de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus, waarvan de kanunniken vanuit een leven in gemeenschap werkzaam zijn in parochies, onderwijs, permanente vorming en geestelijke begeleiding, met het in Sluis stichtten van een kleinseminarie zich weer in Nederland
Missielanden:
Zaïre (1950)
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006), zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (13-10-2022); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (vijfde bewerkte uitgave, Nijmegen 2015), p. 166; J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant (Alphen aan de Maas, 2010), p. 143/144; R.Wols, “De Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus (CRL) op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-reguliere-kanunniken-van-sint-augustinus-crl#:~:text=In%20de%20elfde%20en%20twaalfde,eigen%20historische%20ontwikkeling%20hebben%20gehad. (13-10-2022)
ENK Monasticon nummer:
P041
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Passionisten
Orde of congregatie:
Passionisten
Alternatieve namen:
Passionisten; Congregatie van het Allerheiligste Kruis en het Lijden onzes Heren Jezus Christus
Latijnse naam:
Congregatio Passionis Jesu Christi; Congregatio Clericorum Excalceatorum Sanctissimae Crucis et Passionis Domini Nostri Jesu Christi
Afkorting:
CP
Stichter, stichteres:
Paolo Francesco Danei (Paulus van het Kruis)
Stichtingsjaar:
1720
Land van oorsprong:
Italië
Vestiging Nederland:
1853; herintoductie in 1905
Vertrek uit Nederland:
1866
Doelstelling:
Volksmissies; retraites; missiewerk; pastoraal werk
Geschiedenis:
De Congregatie van de Passionisten werd door de in Ovada (Italië) in 1694 geboren Paolo Danei gesticht. Na een tijd bij zijn vader in de handel te hebben gewerkt, besloot hij zijn leven in dienst van Christus te stellen. Hij deed afstand van zijn bezittingen en begon een leven van ascese, boete en naastenliefde. Vanaf 1720, toen Maria aan hem verschenen zou zijn met de opdracht een gemeenschap te stichten die blijvend om het lijden van haar Zoon zou rouwen, heette hij Paulus van het Kruis. Levend in sterke verbondenheid met de gekruisigde Christus liet hij als groot mysticus een grote geestelijke nalatenschap na in geschriften en getuigenissen. De verering van Christus’ heilig lijden is de grondslag, waarop de congregatie rust en waaruit haar geest voorspruit die een geest is van versterving, armoede, eenzaamheid en gebed en die vooral door het preken van de missie, retraites en ander geestelijke oefeningen nagestreefd wordt. Om aldus de devotie tot Jezus’ bitter lijden naar mate van hun krachten onder de gelovigen te blijven verspreiden, leggen passionisten, naast de gebruikelijke geloftes van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid een aparte gelofte af, die van de Memoria Passionis (Herinnering aan het Lijden). In 1946 werd de regel van de congregatie, die officieel Congregatie van de ongeschoeide clerici van het Heilig Kruis en het Lijden van onze Heer Jezus Christus heet, door paus Benedictus XIV goedgekeurd. Paulus van het Kruis overleed in 1775. Hij werd in 1852 zalig en in 1867 heilig verklaard. Na een tijdelijk verblijf tussen 1853 en 1866, vestigden de passionisten zich in 1906 vanuit België definitief in Nederland, waar ze in Mook het klooster Mater Dolorosa betrokken dat als de bakermat van de in 1924 opgerichte Nederlandse passionistenprovincie aan te merken is. De passionisten verrichtten werkzaamheden in diverse vormen van pastoraat en hadden een eigen seminarie. In de missie waren de Nederlandse passionisten actief in Bulgarije, Indonesië en Brazilië
Missielanden:
Tanzania (1935); Indonesië (1948); Brazilië; Congo
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006), zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (04-03-2022); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (26-03-2022), p.160; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel II ('s-Gravenhage 1932), p. 252-255; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant “ (Alphen aan de Maas 2010), p. 139; R. Wols, “De Passionisten (CP) op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-passionisten-cp (28-03-2022)
ENK Monasticon nummer:
P035
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Franciscanessen van Veghel
Orde of congregatie:
Franciscanessen van Veghel
Alternatieve namen:
Franciscanessen van de Onbevlekte Ontvangenis der Heilige Moeder Gods; Franciscanessen van Veghel
Latijnse naam:
Congregatio Sororum Franciscalium ab Immaculata Conceptione a Beata Matre Dei
Afkorting:
SFIC
Stichter, stichteres:
Bernardinus van Miert
Stichtingsjaar:
1844
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Veghel
Vestiging Nederland:
1844
Doelstelling:
Onderwijs; bejaarden- en ziekenzorg, missiewerk
Geschiedenis:
Anno juli 2008 wonen 19 zusters in diverse plaatsen in de provincies Noord-Brabant, Zuid-Holland en Limburg zelfstandig in een burgerwoonhuis
Rechtspersonen:
Rechtspersoon: De congregatie van de Zusters Franciscanessen van de Onbevlekte Ontvangenis der Heilige Moeder Gods
Missielanden:
Indonesië (1906); Filipijnen (1929); Tanzania (1962-1975); Kenya (1994)
Gebruikte bronnen:
KS, 55; PA 2004; NMM; Kloosterarchivaris juli 2008
ENK Monasticon nummer:
Z072
Gevestigd in:
meer
Toon op kaart Toon op kaart