Zoeken in collecties

Tot 1915 waren de zusters alleen werkzaam in het onderwijs, o.a. in scholen en een internaat te Moerdijk. Vanaf 1915 waren ze ook werkzaam in de gezondheidszorg. Een grote uitbreiding vond plaats in de periode 1925-1937

De zusters zijn sinds 1919 in Nederland aanwezig, het eerst te St. Michielsgestel. De doelen van deze sinds 1866 pauselijke congregatie zijn verpleging en onderwijs. Vanwege hun vestiging te Deurne plaatst men in Nederland ter onderscheid van de gelijknamige zusters te Esch soms Deurne achter de volledige naam. Deze Oostenrijkse tak werd afgescheiden in 1866 en in 1999 weer met de Franse congregatie verenigd

In de 15e-eeuw werd ook binnen de cisterciënzerorde de roep om hervorming steeds groter. Het cisterciënzer Generaal Kapittel ontbeerde het gezag hieraan gehoor te geven. Hierdoor ontstonden er binnen de cisterciënzer orde nieuwe stromingen, waarvan de belangrijkste de Strikte Observantie was. Deze stroming ontstond in 1598 toen Arnolfini regulier abt van de abdij van La Charmoye werd. Hij wilde radicaal terug naar de regel van Benedictus. Hij en zijn volgers onderscheidden zich onder meer door zich te onthouden van vlees. Toen een tiental abdijen tot voormelde Strikte Observantie was overgegaan, erkende Paus Alexander VII binnen de cisterciënzerorde een ‘Gewone’ en een ‘Strikte’ Observantie. Binnen de Strikte Observantie voerde de invloedrijke abt Jean de Rancé van abdij Notre Dame de La Grande Trappe een hervorming door die verder ging dan de hervorming die Arnolfini indertijd voorstond. Ten tijde van de Franse Revolutie vestigden van voornoemde abdij zich een groep monniken onder leiding van De Lestrange in het Zwitserse La Valsainte en een andere groep onder leiding van De Laprade in het Duitse Darfeld. Deze laatste groep keerden toen terug van de door De Lestrange doorgevoerde uiterst strenge hervorming naar het regime zoals dat indertijd door de hervorming van De Rancé gestalte gegeven was. Na de terugkeer in Frankrijk ontstonden er drie congregaties: de congregatie van La Trappe, waarin de klooster verenigd waren die onder het regime van de hervorming van De Lestrange vielen, de congregatie van Sept-Fons, waarbij de kloosters aangesloten waren die teruggekeerd waren tot het regime van de hervorming van De Rancé en als derde de in 1836 in Westmalle gevormde Belgische Congregatie. In 1822 werden deze drie congregaties door paus Leo II tot één orde samengevoegd onder de naam Orde van de Hervormde Cisterciënzers van Onze Lieve Vrouw van La Trappe en waarvan “trappisten”, zoals de cisterciënzers van de Strikte Observantie in de volksmond genoemd worden, afgeleid is

In de Duitse stad Goch werd in 1837 Arnold Janssen geboren. Hij studeerde in Münster natuur- en wiskunde en later ook theologie. In 1861 werd hij priester gewijd. Vervolgens werd hij leraar aan het Sint-George Gymnasium in Bocholt. In het bisdom Münster werd hij in 1869 directeur van het Apostolaat des Gebeds. Hij werd door een ontmoeting met de apostolische prefect van Hongkong, mgr. Timoleone Raimond, versterkt in zijn belangstelling voor de missie en de wetenschappelijke vorming van missionarissen. Hij vatte toen het plan op om voor Duitstalig Europa een missiecongregatie op te richten. Door de door Bismarck in het kader van de Kulturkampf uitgevaardigde antiklerikale wetten was dit echter in Duitsland niet mogelijk. Hij week uit naar Nederland. Hier richtte hij in 1875 in Steyl, vlak over de Duitse grens, (S)ocietas (V)erbi (D)ivini ofwel het Gezelschap van het Goddelijk Woord op. In een in Steyl gekochte herberg werd het missiehuis St. Michaël gevestigd. Al een jaar later, in 1886, werd ernaast begonnen met een bouw van een nieuw onderkomen dat in tien jaar tijd uitgroeide tot het gebouwencomplex van het huidige missiehuis St. Michaël in Steyl. Door toedoen van Arnold Janssen was dit missiehuis niet alleen een centrum van wereldomvattende missionaire activiteit, hij maakte het ook tot een brandpunt van geestelijke vernieuwing voor de kerk. De missiehuizen van de congregatie werden opengesteld voor retraites, geloofsverdieping en bezinning. Ook stimuleerde de congregatie haar leden om antropologische, etnologische en taalkundige studies te verrichten en deze te publiceren. Voorts werd door onder meer het drukken en verspreiden van boeken, periodieken en kalenders over de missie voorlichting gegeven en propaganda gemaakt. in 1911 werd in Uden het eerste Nederlandse missiehuis geopend van de Sociëteit van het Goddelijk Woord, die vanaf 1924 een Nederlandse provincie kende. Arnold Janssen overleed in 1909 in Steyl. Hij werd in 1975 zalig en in 2003 heilig verklaard