Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
9  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Ursulinen (van de Romeinse Unie)
Orde of congregatie:
Ursulinen (van de Romeinse Unie)
Alternatieve namen:
Ursulinen; Ursulinen van de Romeinse Unie; Zusters van de Romeinse Unie
Latijnse naam:
Ordo Sanctae Ursulae
Afkorting:
OSU
Stichter, stichteres:
Angela Merici
Stichtingsjaar:
1535
Land van oorsprong:
Italië
Plaats van oorsprong:
Brescia
Vestiging Nederland:
1645; hersticht in 1838 (vanuit het klooster te Tildonk (België))
Vertrek uit Nederland:
1798
Doelstelling:
Onderwijs; opvoeding van meisjes; missiewerk; catechese; parochiewerk
Geschiedenis:
De orde werd in 1838 geherintroduceerd vanuit het klooster in Tildonk (België) dat gesticht werd door J.C.M. Lambertz. Een groot aantal Ursulinenkloosters ging in op het verzoek van Paus Leo XIII om zich aaneen te sluiten: aldus kwam de Romeinse Unie tot stand
Missielanden:
Indonesië (1855); Uganda; Senegal; Zuid-Afrika; Brazilië; Peru; Australië; Thailand; Taiwan
Gebruikte bronnen:
KS, 78; PA 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z117
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus
Orde of congregatie:
Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus
Alternatieve namen:
Reguliere Kanunniken van de H. Augustinus; Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus; Reguliere Kanunniken van Sint Jan van Lateranen; Congregatie van Lateranen; Lateraanse Congregatie
Latijnse naam:
Ordo Canonicorum Regularium Sancti Augustini; Canonici Regulares Lateranenses; Congregatio Sanctissimi Salvatoris Lateranensis
Afkorting:
CRL
Stichtingsjaar:
4de eeuw
Vestiging Nederland:
Middeleeuwen
Doelstelling:
Contemplatie; missiewerk; pastoraal werk
Geschiedenis:
De Congregatie van de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus kent geen eigenlijke stichter. De geschiedenis van de reguliere kanunniken gaat terug tot in de 4e eeuw. Vanaf 313, toen het Edict van Milaan werd uitgevaardigd, waarin Keizer Licinius bekrachtigde dat er voortaan in het Romeinse Rijk vrijheid van godsdienst zou heersen, waardoor er een eind aan de christusvervolgingen kwam, ontstonden rondom bisschoppen groepen clerici die hen bijstonden in het bestuur van het bisdom en in de liturgische vieringen in de kathedraal. Vanaf de 11e eeuw gingen deze groepen van clerici over naar de regel van Sint Augustinus aangevuld met zogenaamde constituties. Op de Norbertijnen en de Kruisheren na, die een eigen historische ontwikkeling hebben gekend, namen deze groepen van clerici de naam van Reguliere Kanunniken van St. Augustinus aan en werden ze aangemoedigd zich in zogenaamde congregaties te groeperen. Eén van deze congregaties is de Congregatie van Lateranen, in het Latijn: Canonici Regulares Lateranenses, afgekort C.R.L.. Door deze congregatie werd in 1961 de als gevolg van de suppressiewetten van keizer Jozef II opgeheven Congregatie van Windesheim, waartoe Thomas à Kempis en Jan van Ruusbroec behoorden, heropgericht en gevestigd in Frankrijk, Italië en Duitsland. In 1947 vestigden de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus, waarvan de kanunniken vanuit een leven in gemeenschap werkzaam zijn in parochies, onderwijs, permanente vorming en geestelijke begeleiding, met het in Sluis stichtten van een kleinseminarie zich weer in Nederland
Missielanden:
Zaïre (1950)
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006), zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (13-10-2022); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (vijfde bewerkte uitgave, Nijmegen 2015), p. 166; J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant (Alphen aan de Maas, 2010), p. 143/144; R.Wols, “De Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus (CRL) op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-reguliere-kanunniken-van-sint-augustinus-crl#:~:text=In%20de%20elfde%20en%20twaalfde,eigen%20historische%20ontwikkeling%20hebben%20gehad. (13-10-2022)
ENK Monasticon nummer:
P041
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Missiezusters Dienaressen van de H. Geest
Orde of congregatie:
Missiezusters Dienaressen van de H. Geest
Alternatieve namen:
Blauwe Zusters van Steyl-Baexem; Missiezusters van de H. Geest; Missionarissen Dienaressen van de H. Geest; Dienaressen van de H. Geest; Zusters van Steyl; Missiezuster Dienaressen van de Heilige Geest
Latijnse naam:
Congregatio Missionalis Servarum Spiritus Sancti
Afkorting:
CMSSpS
Stichter, stichteres:
Arnold Janssen
Stichtingsjaar:
1889
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Steyl
Doelstelling:
Missiecongregatie; ziekenzorg, onderwijs, caritas; huidige doelen: pastoraal en sociaal werk; opvoeding; onderwijs; ziekenzorg
Geschiedenis:
Behalve van de Missionarissen van het Goddelijk Woord en de Slotzusters van de H. Geest is de priester Arnold Janssen ook de stichter van de Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest. De stichting vond plaats te Steyl (Limburg) in 1889. Ter onderscheiding van de andere zusters van Steyl noemde men ze wel de Blauwe Zusters van Steyl-Baexem of kortweg Zusters van Steyl. De congregatie was opgericht als een missiecongregatie
Rechtspersonen:
Burgerliijke rechtspersoon: Vereniging Missiezusters te Baexem
Missielanden:
China (1889); Papua Nieuw-Guinea (1899); Indonesië (1913); India; Brazilië; Argentinië; Chili; Duitsland; Australië; Ghana
Gebruikte bronnen:
KS, 64; PA 2002, 242-243, 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z088
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Franciscanen
Orde of congregatie:
Franciscanen
Alternatieve namen:
Minderbroeders Franciscanen; Franciscanen
Latijnse naam:
Ordo Fratrum Minorum; Ordo Sancti Francisci
Afkorting:
OFM; OSF
Stichter, stichteres:
Franciscus van Assisi (Francesco de Bordone)
Stichtingsjaar:
1209
Land van oorsprong:
Italië
Plaats van oorsprong:
Assisi
Vestiging Nederland:
1229
Doelstelling:
Evangelisering in armoede; onderwijs; missiewerk
Geschiedenis:
Rond 1245 ontstond er binnen de in 1209 door Franciscus van Assisi gestichte orde der minderbroeders een discussie over de vraag of het armoede-ideaal van Franciscus in volstrekte zin moest worden nageleefd. Deze discussie groeide uit tot een conflict waardoor er binnen de orde twee groepen ontstonden: de spiritualen en de conventuelen. De spiritualen stonden een aller-striktste letterlijk opvatting van de regel van Franciscus voor. De conventuelen achtten het niet op de letter nakomen van de regel daarmee niet in strijd. In 1317 werden de met de kerkelijke hiërarchie in conflict geraakte spiritualen op het Concilie van Vienne veroordeeld, terwijl de conventuelen in 1322 als officiële richting in de orde bevestigd werden. In de 14e en 15e eeuw ontstond uit de conventuelen een hervormingsbeweging, de observanten, die evenals de spiritualen, zij het wat genuanceerde, zich zoveel mogelijk aan de principes van Franciscus hielden. In 1517 kwam het tot een officiële scheiding van de orde in conventuelen en observanten. Van de observanten splitsten zich de kapucijnen af die een eigen orde werden. Thans zijn er dan ook drie verschillende minderbroederordes: de orde der minderbroeders ofwel de franciscanen, de orde der minderbroeders conventuelen en de orde der minderbroeders kapucijnen. In 1228 stichtten de franciscanen in ’s-Hertogenbosch een klooster. Van daaruit verspreidden zij zich over heel de Nederlanden. Tijdens de Reformatie in de 16e eeuw en daarna in de Franse tijd rond 1800 werden nagenoeg al de hier door hen gestichte kloosters opgeheven. Vanaf 1853 toen de bisschoppelijke hiërarchie hersteld werd en de Rooms-Katholieke Kerk haar oude rechten terugkreeg, kende de orde van de minderbroeders franciscanen, waarvan het huidige doel te omschrijven is als evangelische dienstbaarheid in armoede, een nieuwe bloeiperiode die duurde tot het midden van de 20e eeuw toen onder invloed van allerlei veranderingen in kerk en maatschappij het aantal intredingen sterk terugliep
Missielanden:
China (1890); Brazilië (1899); Noorwegen (1924); Indonesië (1929); Pakistan (1934-1994); India (1934-1985); Japan (1955-1980); Zweden (1963); Papua Nieuw-Guinea; Hongkong; Korea; Israël
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006, zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (13-03-2020); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (13-03-2020), p. 145; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel I ('s-Gravenhage 1930), p. 207/210/211/212; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant” (2010 Alphen aan de Maas), p. 124/125; R. Wols, ‘De Franciscanen OFM / OFMCONV’ op website Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC); https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-franciscanen-ofm-ofmconv (13-03-2020); G.P. Freeman, ´ Franciscanen’ op website Lucepedia: Digitale Theolofische Encyclopedie, https://www.lucepedia.nl/dossieritem/franciscanen/franciscanen (13-03-2020); A.P.G.M. Peters, ‘Minderbroeders Franciscanen in Nederland’ op website Konferentie Nederlandse Religieuzen KNR), https://www.knr.nl/UserFiles/File/Minderbroeders%20Franciscanen%20in%20Nederland.pdf (13-03-2020)
ENK Monasticon nummer:
P022
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart