Zoeken in collecties

Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
3  zoekresultaten
gesorteerd op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Zusters van het H. Hart
Orde of congregatie:
Zusters van het H. Hart
Alternatieve namen:
Zusters van het H. Hart van Jezus; Zusters van het H. Hart; Zusters van het Allerheiligste Hart van Jezus; Zusters van Moerdijk; Servantes du Coeur de Jésus; Congregatie der Zusters van het H. Hart van Jesus, Veldhoven
Latijnse naam:
Sorores Sanctissimi Cordis Jesu; Congregatio Sororum Sacris Cordis Jesu
Afkorting:
SSCJ
Stichter, stichteres:
Huberdina Merkelbach, pastoor P.J. van Gennip
Stichtingsjaar:
1886
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Moerdijk
Doelstelling:
Onderwijs; gezondheidszorg; bejaardenzorg; huishoudelijk werk; missiewerk
Geschiedenis:
Tot 1915 waren de zusters alleen werkzaam in het onderwijs, o.a. in scholen en een internaat te Moerdijk. Vanaf 1915 waren ze ook werkzaam in de gezondheidszorg. Een grote uitbreiding vond plaats in de periode 1925-1937
Rechtspersonen:
Rechtspersoon: Vereniging der Zusters van het Allerheiligst Hart van Jesus
Missielanden:
Finland (1922); Indonesië (1927); Brazilië; Nieuw-Zeeland; Congo
Gebruikte bronnen:
KS; PA 1970, 2004; NMM
ENK Monasticon nummer:
Z142
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Kapucijnen
Orde of congregatie:
Kapucijnen
Alternatieve namen:
Minderbroeders Capucijnen; Capucijnen
Latijnse naam:
Ordo Fratrum Minorum Cappucinorum
Afkorting:
OFMCap; OMCap
Stichter, stichteres:
Ludovicus de Fossombrone
Stichtingsjaar:
1528
Land van oorsprong:
Italië
Vestiging Nederland:
1585
Doelstelling:
Apostolaat in brede zin
Geschiedenis:
In het eerste kwart van de 16e eeuw, toen er sprake was van twee franciscaanse hoofdstromen, de minderbroeders-conventuelen en de minderbroeders-observanten, ontstond er in de Marken, een in Midden-Italië gelegen bergachtige streek, een hervormingsbeweging gericht op terugkeer naar een strikte observantie van de Regel van Franciscus en naar een leven van inkeer en boetvaardigheid zoals Franciscus dat met zijn eerste volgelingen geleid had. Aan de nieuwe gemeenschap, die daaruit ontstond, verleende Paus Clemens VII in 1528 via de bul Religionis Zelus zijn toestemming. De constituties van deze, onder toezicht van de orde der minderbroeders-conventuelen geplaatste nieuwe franciscaanse groepering schreef onder meer haar leden voor om een ruige baard te dragen, blootsvoets of hoogstens op simpele sandalen te lopen en gekleed te gaan in een grauwe bruine pij met spitse kap. Naar die kap, in het Italiaans cappuccio, werden ze kapucijnen genoemd. Aanvankelijk combineerden de kapucijnen een heremietenbestaan met prediking onder het volk. Later werden ze gegroepeerd in kleine communiteiten, terwijl daarna kloosters ontstonden die veelal aan de rand van de steden gebouwd werden. In 1574 verleende paus Gregorius XIII hen toestemming om zich ook buiten Italië te vestigen, terwijl paus Paulus V hen in 1619 autonomie verleende waardoor ze niet langer meer onder het toezicht van de orde der minderbroeders-conventuelen vielen. Daarmee was de stichting van de orde der Minderbroeders Kapucijnen een feit, die zich een beschouwend en werkend leven ten doel stelde waarbij dit laatste niet enkel gestalte kreeg in het preken in kerken en op pleinen, maar ook in het zich inzetten voor activiteiten op het terrein van het maatschappelijk dienstbetoon. De eerste kapucijnen kwamen in 1585 naar de Nederlanden. Omstreeks 1800, tijdens de Franse Tijd, waren bijna alle kloosters gesloten. Alleen in Velp bleef het kapucijnenklooster bestaan. Van daaruit werd in de 19e eeuw een nieuwe start gemaakt
Missielanden:
Indonesië (1905); Chili (1950); Tanzania (1959); India
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006, zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (12-06-2020); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (12-06-2020), p. 148; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel I (‘s-Gravenhage 1930), p. 223; J. Jacobs, “In de schaduw van Franciscus. De Nederlandse Minderbroeders-Kapucijnen” (Nijmegen 2016), p. 12-16; J. Jacobs, ‘”Om den Godtsdienst te vorderen”. De bijdrage van de minderbroeders-kapucijnen aan de katholieke herleving in Stad en Lande van Breda (1625-1797)’in “Jaarboek de Oranjeboom”, 65 (2012), p. 265-268; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant” (Alphen aan de Maas 2010), p.126/127; R. Wols, ‘De Kapucijnen OFMCAP’ op wWebsite Brabans Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-kapucijnen-ofmcap (13-06-2021)
ENK Monasticon nummer:
P023
Gevestigd in:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Benedictinessen van het H. Sacrament
Orde of congregatie:
Benedictinessen van het H. Sacrament
Alternatieve namen:
Benedictinessen van het H. Sacrament; Benedictinessen van de Altijddurende Aanbidding van het Allerheiligst Sacrament
Latijnse naam:
Ordo Sancti Benedicti Adorationis Perpetuae
Afkorting:
OSB Ad. Perp
Stichter, stichteres:
Catherine de Bar (Mechtildis van het H. Sacrament)
Stichtingsjaar:
1653
Land van oorsprong:
Frankrijk
Vestiging Nederland:
1875 (vanuit Duitsland); 1904, 1920 (vanuit Frankrijk)
Vertrek uit Nederland:
1910 (teruggekomen in 1920)
Doelstelling:
Contemplatie
Geschiedenis:
De 'Kulturkampf 'onder Bismarck deed de Benedictinessen van Vieren zich in 1875 in Tegelen vestigen. De Benedictinessen van Bonn vestigden zich in 1875 in Driebergen. De anti-clericale wetten van Combes verdreven de zusters van Rouen, die zich in Breda vestigden. Vanuit Breda werden de kloosters te Valkenburg, Heesch en Sluiskill gesticht. De kloosters zijn in Nederland verenigd in twee federaties, de 'Nederlands-Vlaamse Federatie Innocentius XI' en de 'Nederlandse federatie'
Gebruikte bronnen:
KS, 23; PA 2004
Opmerkingen:
De orde stond in Driebergen lange tijd ook bekend als Zusters van Broekbergen, genoemd naar het landgoed dat zij bewoonden
ENK Monasticon nummer:
Z013
Toon op kaart Toon op kaart