Zoeken in collecties

De generale absolutie, oftewel vergeving van zonden, kon op bepaalde dagen worden gegeven. Deze generale absolutie verleende een volle aflaat onder gewone voorwaarden, namelijk: biecht, communie en gebed tot intentie van Z.H. de Paus.

Ronde voet met daarop twee staanders die aan de bovenzijde een hoek van bijna 90 graden naar de voorzijde van de voet maken. Op de knik van de staanders en op het uiteinde zijn de beide stangen verbonden met een dwarsstang. Over de bovenzijde en achterzijde hangt een gordijntje, aldus een baldakijn of hemel vormend. Gebruikt bij processies buiten. Het hemeltje met de monstrans eronder stond dan op een rustaltaar buiten. Na 1853 waren processies alleen nog in het zuidelijke deel van Nederland toegestaan. Daarom werden op aanbiddingsdag (10 dagen na Pinksteren) in de beslotenheid van de eigen kloostertuin processies gehouden. In het klooster Alverna in Aerdenhout werd in de tuin bij het beeld van St. Jozef een rustaltaar gemaakt.

De zusters Franciscanessen van Aerdenhout vestigden zich in 1877 in Zierikzee in een huis dat was geschonken door Cornelia Schillemans-de Wit. In het naar de weldoenster genoemde Sint Corneliagesticht werden bejaarden verzorgd. In 1939-1940 werd een nieuw "liefdehuis" gebouwd, dat later tot ziekenhuis omgebouwd is.

In 1923 startte de Sint Jacobusstichting; een kliniek voor psychiatrisch-neurotische patiënten. De congregatie Franciscanessen van Aerdenhout werd aangezocht de zorg voor de patiënten op zich te nemen. In 1936 opende de Sint Ursulakliniek voor neurologie en neurochirurgie. De zusters zijn in 1968 uit de kliniek vertrokken om ruimte te maken voor de verpleging. Ze bleven vanuit andere huizen in Wassenaar werkzaam bij de Sint Jacobusstichting .

De koffer werd door de postulant in spé aangeschaft of door een familielid gemaakte. Alles van de uitzetlijst ging in de koffer die bij intrede meegenomen werd naar het klooster. Deze hutkoffer was van zr. M. Eleonora de Heer en is voorzien van haar naam en een lidnummer '293' met daarachter een kruisje. De in Duitsland ingetreden zusters hadden geen kruisje achter hun lidnummer op de hutkoffer, de in Nederland ingetreden zusters wel. Er konden zo dezelfde nummers worden gebruikt.

Op dit instrument werden de koorden gedraaid die de zusters op het habijt droegen. Hiervoor werd wol gebruikt. De koorden waren voor intern gebruik en werden niet verkocht. Zuster Gerlanda maakte de koorden.

Het was traditie dat alle zusters iedere dag de kruisweg baden in de kapel. De zieken konden aan de hand van deze etui toch de kruisweg op hun kamer bidden.

Geborduurd door zuster Mildred Koper voor de altaartreden van de kapel van het kleinseminarie Hageveld te Heemstede. Dezelfde voorstelling van een pijl met doorboord hart lag als patroon in de tegelvloer voor de altaartreden in de kapel van de zusters Franciscanessen te Aerdenhout. Het doorboorde hart is het doorboorde hart van Jezus dat, samen met andere symbolen, op het scapulier van het oorspronkelijke habijt van de zusters is geborduurd. De officiële Nederlandse naam van de congregatie is: Zusters van de heilige Franciscus, dochters van de Heilige Harten van Jezus en Maria.

De teil en de kan werden door de zusters gebruikt om de borden af te wassen na de maaltijd. De zusters wasten allemaal individueel en tegelijkertijd de borden. De teilen met afwaswater stonden op tafel, een theedoek lag ernaast. De zusters die hun bord nog moest wassen stonden in een rij te wachten op hun beurt.

De biechtstoel, bestaande uit drie scharnierende delen, werd mogelijk gebruikt voor ontvangst van externe groepen in het klooster te Aerdenhout, zoals bij een ziekentridiuüm en/of De Zonnebloemdagen. De biechtstoel is niet door de zusters zelf gebruikt.

De titel luidt: "Tabella dierum quibus secundum Synodum Dioecesanam Harlemensem anni 1929 in omnibus ecclesiis et oratoriis dioecesis, quibus datum est asservare Ss. Eucharistiam permittitur". Het betreft een overzicht op welke dagen het Allerheiligste, de geconsacreerde hostie, mag worden uitgesteld: tijdens de eucharistie of tijdens het lof, in een monstrans of in een ciborie. Aan de keerzijde is een geschreven Nederlandse vertaling van de tekst geplakt.

Deze grote rozenkrans werd door de zusters Franciscanessen van Aerdenhout aan de riem van het habijt gedragen. Aan de rozenkrans is een crucifix bevestigd en een medaille met het opschrift "Heil. Franziscus v. Assisi B.F.U." en aan ommezijde "O Maria, ohne Sünde empfangen, bitte für uns, die wir zu dir unsere Zuflucht nehmen".

De witte en bruine bonen zijn tot 1969 gebruikt door de Franciscanessen van Aerdenhout bij het nemen van beslissingen.