De bruidsjurk werd door de postulanten gedragen op de dag van hun intrede. In het 'Ceremoniale der Liefdezusters van den Heiligen Carolus Borromaeus' uit 1935 is te lezen: "Op den vastgestelden tijd staan de Postulanten in het witte kleed, met den bruidskrans getooid, de brandende kaars in de rechterhand, terwijl de linker op de borst rust, aan den ingang van de kloosterkerk". In de kloosterkerk ontvangen de postulanten hun kloosterkleed, nadat deze door de priester is gewijd. De priester spreekt de voor hem knielende postulante als volgt toe: "De Heer trekke u den ouden mensch met zijn werken uit, en keere uw hart af van de wereldsche ijdelheden, waaraan gij bij het ontvangen van het Doopsel hebt verzaakt". Het kroontje wordt afgenomen en de postulante ontvangen op de linkerarm het samengevouwen kloosterkleed. De priester bidt: "De Heer trekke u den nieuwen mensch aan, die naar God geschapen is in rechtvaardigheid en ware heiligheid". De postulante ontvangt een brandende kaars en verlaten de kerk. Nadat zij hun kloosterkleed hebben aangetrokken, keren zij terug in de kerk, nu als novice

Werd gedragen voorafgaand aan het ontvangen van het habijt; de overgang van postulaat naar noviciaat. De jurk heeft aan voorzijde een knoopsluiting en wordt gedragen met een lint om het middel

De bruidsjurk werd door de postulante gedragen op de dag dat ze officieel in de kloostergemeenschap werd opgenomen. Het postulaat, de proefperiode, werd dan afgesloten en het noviciaat begonnen. De bruidskleding verwees naar de symboliek van de zuster als bruid van Christus. Tijdens het ritueel van de inkleding ontving de zuster haar habijt en haar kloosternaam. De bruidsjurk werd ook wel eens gedragen bij een processie in de tuin