Na ca. 1948 kwam er een scheiding in kleding binnen de congregatie. Door postulanten en oblaten werd het korte zwarte habijt gedragen, met daarop een riem en een paarse stopdas met speld. In de kapel kwam hier overheen een korte zwarte pellerine en een korte paarse sluier. De pellerine werd door de zusters ook wel 'apejasje' genoemd. Buitenshuis droegen de postulanten en oblaten een zwarte jas met hoed (en later een kapje met paars randje). Door de novicen en (tijdelijk) geprofeste zusters werd het lange zwarte habijt gedragen, met daarop een riem en een zwart sluiertje met een groen randje (het aanwezige exemplaar van de habijt is tot ca. 2000 gedragen (4)). Ook droegen ze een soort gekleurde halsdoek met daarover een zwarte capuche zonder kap. Deze is later vervangen door een zwarte capuche (eveneens zonder kap) met gekleurde rand om de hals. Buitenshuis droegen de novicen en (tijdelijk) geprofeste zusters het korte zwarte habijt, een sluiertje en een zwarte jas. Vanaf ca. 1965/1970 droegen de zusters van 1 mei tot 1 oktober witte habijten, zowel in huis als in de kapel. Buitenshuis droegen ze hierop een lichte mantel en later korte lichte jasjes. Het witte habijt is door de jaren heen verschillende keren aangepast. Het eerste model was een simpel en recht habijt (7) en is gelabeld met de naam "Marie-Jacques". Een van de witte habijten (9-11) is volgens een ingenaaid label van "Zr. A. van Dijk, Monicahof Huize Witven" geweest. Een ander wit habijt (12-14) is van "Nic" geweest. De losse capuche met paarse 'doek' is volgens een ingenaaid label van "Helena" geweest

Half lang zwart habijt of jurk. Gedragen met riem, paarse stropdas met daarop een speld. Buitenshuis werd hierop een pellerine en zwarte hoed gedragen. In de kapel werd een witte koormantel over het habijt gedragen met op het hoofd een paarse sluier. Een habijt met plooien aan de voorzijde (1), twee habijten zonder plooien aan de voorzijde, een zonder zakje op de linkerborst (2) en een met zakje op de linkerborst (3). De habijten zonder plooien hebben verstelbare uiteinden van de mouwen

Vermoedelijk vervaardigd voor het 70-jarige jubileum van de congregatie van de zusters Augustinessen van Heemstede in 2004. Drie poppen zijn aangekleed als zusters uit de beginperiode: de kleding binnenshuis (1), de kleding buitenshuis (2) en de kleding tijdens het koorgebed in de kapel (3). De vierde pop (4) is gekleed zoals de zusters tijdens het koorgebed in de periode rond 1948-1950. En de vijfde pop is gekleed zoals de zusters tijdens het koorgebed in de periode van 1950 tot 2009

Tot ca. 1957 droegen de zusters Augustinessen van Sint Monica een zwarte hoed met brede rand (1) als zij zich buiten het klooster begaven. Na ca. 1948 droegen de postulanten en oblaten op de hoed een paars randje, de novicen en (tijdelijk) geprofeste zusters een groen randje. Als het buiten regende werd de hoed vervangen door een regenhoedje (2), dat tot ca. 1950 is gebruik. In de kapel droegen de zusters op het hoofd een korte paarse sluier. Op feestdagen werd de heldere paarse sluier (3) vervangen door een donkere magentapaarse (4). Na ca. 1948 (tot ca. 1957) droegen alleen de postulanten en oblaten de paarse sluiers in de kerk