Zuster José van Duivenvoorden vertelt dat dit kazuifel nooit gedragen of gebruikt is. Het is in Indonesië gemaakt als gift aan de Nederlandse provincie, omdat daar missiezusters vandaan kwamen. Naar de missie gingen zusters 'voor altijd'. Toen na Vaticanum II religieuzen op verlof konden gaan, was het voor velen een schok dat zij naar huis 'moesten'. Voor velen bracht dat ook verdriet van aanpassingsproblemen aan de communiteit in Nederland, waar het religieus leven leek te hebben 'stilgestaan', na het opbouwende werk dat in Indonesië was gedaan