Waarschijnlijk afkomstig uit Oceanië

Deze zak werd onder de rok van het habijt gedragen bij de kloosterkleding van vóór 1960

Over de mouwloze jurk werd een bovenlijfje van dezelfde stof gedragen

Onderdeel van een serie: H. Gerardus, H. Alfonsus, H. Clemens Hofbauer, zie VW-P039-009 t/m 011

Onderdeel van een serie: H. Gerardus, H. Alfonsus, H. Clemens Hofbauer, zie VW-P039-009 t/m 011

Onderdeel van een serie: H. Gerardus, H. Alfonsus, H. Clemens Hofbauer, zie VW-P039-009 en VW-P039-011

Een zelfgemaakte pop van een zuster in habijt met een lezenaar en muziek voor zich

Met het Jezusmonogram IHS

Op tafel stond een schaaltje, met een klein lepeltje erin, met zout

Een wit habijt en kap met zwart kruisje, gedragen samen met een zwart strikje, een riem, een rozenkrans en een halskettinkje. Aan de hals van het habijt is een kraagje bevestigd dat verwijderd kan worden

Met bijbehorend scapuliertje dat facultatief gedragen kon worden. Het habijt en de losse boordjes van de machetten zijn gemerkt met 'I.4'. Het scapuliertje, met opgespelde witte boord, kan met behulp van drukknoopjes aan de zijkanten om de middel worden vastgemaakt. Op de rug is een rits aangebracht

Bij de intrede in het noviciaat kreeg elke novice een zilveren kruis. De priester geeft het kruis met de woorden: "Neem het kruis aan, doe afstand van U zelf en volg Christus, dan zult ge rust vinden voor uw ziel en het eeuwig leven bezitten". Vervolgens geeft de priester de sluier, zeggend: "Neem de gewijde sluier aan. Ga leren de wereld te versmaden en Christus te beminnen met heel uw hart". Dan krijgt de novice haar nieuwe religieuze naam, waarbij de priester zegt: "Uw nieuwe naam is .... Ge stelt u onder de bescherming van heiligen, die ge trouw moet vereren, opdat ze voor U een voorspraak mogen zijn bij God en U altijd door mogen beschermen". Daarna ontvangt elke novice de regel van de congregatie, terwijl de priester zegt: "Met liefde onderhouden moet gij deze Regelen volgen: al wie deze Regelen volgen, vrede daalt op hen neer, en ontferming van God". Vgl. 'Plechtigheden bij de kleding der zusters van de Congregatie van J.M.J. Voorlopige bewerking - juli 1962', pp. 8-9 en Ceremoniaal

Werd door de zusters gedragen bij hun zilveren professiefeest

Het zilveren hart kreeg een zuster bij haar eerste professie. Bij het Tweede Vaticaans Concilie is het dragen van het hart in onbruik geraakt. Aan de ene zijde is Maria met kind afgebeeld. Links een bloemguirland van rozen, rechts van lelies, die van oudsher staan voor maagdelijkheid. Aan de andere zijde is de Goede Herder afgebeeld met de spreuk 'Vive Jesus et Marie'. Alle zusters droegen het hart aan een ketting; het hart kwam net uit onder de guimpe. In het hart zat een in hartvorm (voorgeknipt) papier, waarop iedere zuster de avond vóór haar geloften de eeuwige gelofte, geënt op de regel van de H. Augustinus, met eigen hand schreef. Sommige zusters droegen in het hart ook een of meer relikwieën die iets voor haar betekende(n). Bij de intrede van de laatste twee zusters was het mogelijk om zelf de geloftetekst te schrijven; deze moest wel voor correctheid aan de overste worden voorgelegd. De avond voor oudejaar, of op oudejaarsavond zelf, werden alle harten ingenomen (inhoud eruit) en naar de 'roberie' gebracht. Daar werden ze gepoetst en gereinigd en op Nieuwjaarsdag kreeg iedere zuster een ander hart terug. Achtergrond was dat men zich niet aan dingen hoorde te hechten

De erepenning werd gegeven aan de zusters in de persoon van zuster Angela van Mil, de overste van het klooster in Sittard naar aanleiding van hun vertrek uit de stad in oktober 1967. Op de medaille de tekst: "Aan Priorin B.E. v. Mil O.S.M. wegens onbaatzuchtige arbeid op soc.char. terrein, 18-10-'67". Aan de keerzijde het oude stadswapen van Sittard dat tot 1982 is gebruikt

De erepenning werd aan de zusters uitgereikt naar aanleiding van het vertrek van de zusters uit Valkenswaard in 1962. Op de medaille de tekst: "Uit erkentelijkheid voor de grote verdiensten der Zusters Augustinessen van St. Monica". Op de keerzijde het oude wapen van Valkenswaard met afbeelding van een valk en van de H. Nicolaas, vergezeld van een kuip met drie kinderen. Gedurende de zes jaar dat de zusters in Valkenswaard hebben gewoond, hielden zij zich bezig met sociaal-charitatief werk: clubwerk, kinderopvang en huisbezoeken

De eremedaille werd aan de zusters toegekend bij gelegenheid van hun vertrek uit de Leculenstraat van Sint Monica in 1996. Op de penning het opschrift: "Zusters Augustinessen van Sint Monica. Klooster Moeder gods Maastricht, 1962-1996". Certificaat van echtheid (zilver) bijgesloten. De zusters zijn 34 jaar in Maastricht werkzaam geweest voor opvang van vrouwen, meisjes en kinderen, voor opleiding tot kinderverzorgster, voor clubwerk en huisbezoek

Met benodigdheden om bij een zieke thuis de communie en de ziekenzalving te brengen. Het koffertje is aan de bovenzijde voorzien van een handgreep en een deksel met scharnier. Onder het deksel bevinden zich meerdere vakken met daarin: twee stola's, twee lege flessen, een geborduurd tafelkleed met strik- en bloemmotieven, twee kaarsen en zeven boekjes met de tekst van de ziekenzalving, te weten: vijf exemplaren van "De bediening" ('s-Hertogenbosch, 1928, uitgave Geert Groote Genootschap nr. 267), een exemplaar van "Bidden voor de zieken" (Hilversum, 1962) en een exemplaar van "De Sacramenten der zieken" (Hilversum, 1962). Middels twee klemmen kan de bodem van het koffertje worden losgemaakt. Op de bodem zijn twee kaarsstandaarden en een kruis met corpus bevestigd. In de bodem zijn verder twee ronde gaten gefreesd

Het kleedje werd op het laken gelegd van de in bed gelegen zieke als deze ter communie ging. Die communie werd bezorgd door een pater geflankeerd door twee zusters met kaarsen. Op het kleedje zijn twee herten geborduurd en het woord 'sitio' (ik heb dorst)

De doosjes met vergulde binnenzijde worden gebruikt om om de heilige communie naar een zieke of stervende te brengen. In de doos met de afbeelding van het Lam Gods (1) kunnen meerdere hosties worden meegenomen. Het randschrift van het doosje op een schaal (2) luidt 'Ecce panis Angelorum, factus cibus viatorum' ('Zie, het brood der Engelen, wordt de spijs van aardse pelgrims'), ontleend aan de sequens van Sacramentsdag. Op de bovenzijde van het achthoekige doosje (3) is een portret van Christus aangebracht met daar omheen vier engelenkopjes. Het kan net als een zakhorloge geopend worden en kan eventueel ook aan een ketting gedragen worden

Het etui bevat een kleine pyxis en een vingerdoekje. De pyxis is gebruikt om een geconsacreerde hostie naar een zieke zuster te brengen. Op het dekseltje van de pyxis is een drinkend hert gegraveerd. Op de binnenzijde van het etui zijn geborduurd: het christusmonogram XP met daaromheen het Lam Gods, een pelikaan met jongen, een kelk met hostie en een mand met brood en vissen

Het ziekenbusje wordt gebruikt voor het bewaren van heilige olie en onderin voor geconsacreerde hosties. De letters O.I. staan voor O.I.: Oleum Infirmorum, olie voor de ziekenzalving

In de beurs kon de priester een ziekendoosje en oliedoosje meenemen naar de zieken