Zoeken in collecties

Dat kapucijnen zich in 1874 in Slikgat vestigden, kwam voort uit een vraag daartoe van de bevolking van dit onder de tegenwoordige gemeente Moerdijk vallend dorp, dat vanaf 1910 Langeweg ging heten. Ondanks de gecompliceerde kerkelijke constellatie ter plaatse -het dorp viel destijds onder drie parochies en onder twee bisdommen- stemden uiteindelijk alle betrokkenen ermee in dat de kapucijnen in Slikgat tot de bouw van een klooster met een kerk zouden overgaan. Daartoe werd aan de tegenwoordige Kloosterlaan grond gekocht. Hier lieten de kapucijnen een noodkerk bouwen, die in 1874 in gebruik genomen werd. Meteen werd daar toen ook begonnen met de bouw van de eigenlijke, aan het Heilig Hart van Jezus toegewijde kerk die in 1876 geconsacreerd werd. Enkele maanden later konden de kapucijnen het bij de kerk gebouwde klooster betrekken. Vooralsnog fungeerde het klooster als assistentieklooster. In 1887 openden de kapucijnen er echter een kleinseminarie, het”Seraphijns Seminarie”, dat in 1890 ondergebracht werd in een daarvoor speciaal gebouwde vleugel van het klooster, dit in latere jaren menig keer verder vergroot werd. Toen West-Brabant in 1944 frontgebied werd, kwam Langeweg in de vuurlinie te liggen. De kloosterkerk en een groot deel van de klooster- en seminariegebouwen werden in puin geschoten. Besloten werd toen het seminarie niet in Langeweg maar in Oosterhout voort te zetten. Een klein gedeelte van het Langewegse klooster werd na herstel van de schade door de kapucijnen weer betrokken, maar werd in 1971 door de Stichting Emmaus in gebruik genomen als woon-/werkgemeenschap en kringloopwinkel. De overgebleven kapucijnen verhuisden toen naar de in 1972 nieuw gebouwde pastorie. Ze waren belast met de bediening van de kerk, die in 1951 herbouwd was. Langeweg werd in 1960 aangewezen als rectoraat, dat in 1978 verheven werd tot parochie, die vanaf 2005 deel ging uitmaken van de in Zevenbergen gevestigde Immanuelparochie. De laatste kapucijn vertrok in 1994 uit Langeweg