Zoeken in collecties

Al in 1465 waren de dominicanen in Zwolle vertegenwoordigd. In 1580 besloot evenwel de toen hervormdgezinde raad van Zwolle dat de dominicanen de stad moesten verlaten, met achterlating van hun bezittingen, waaronder hun aan de H. Thomas van Aquino toegewijde klooster en kerk. In 1900 keerden ze echter in Zwolle terug, toen ze als compensatie voor het verlies van hun statie in Groningen van de aartsbisschop van Utrecht toestemming kregen in Zwolle een klooster te stichten. In 1900 werd aan de Assendorperstraat in Zwolle begonnen met de bouw van dit klooster, waarvoor het boerenechtpaar Van de Vegte-Beumer zijn erf afstond. In 1901 betrokken de dominicanen het klooster. De aanpalende kerk kwam eerst in 1902 gereed. Klooster en kerk werden, evenals dat ook ten aanzien van hun middeleeuwse klooster en kerk het geval was, aan de H. Thomas van Aquino toegewijd. Vanaf het begin was in het Zwolse klooster het filosoficum gevestigd. Begin 1933 brak een felle brand uit die de hele bovenverdieping van het klooster verwoestte. In zeven maanden tijd werd de schade hersteld. Tevens werd het gebouw toen van een extra verdieping voorzien. Na de Tweede Wereldoorlog werd tot uitbreiding van het klooster overgegaan om de toen grote aanwas van fraters-studenten te kunnen huisvesten. De openbare, bij het klooster behorende kerk werd in 1965 tot rectoraatskerk verheven. In 1966 werd het filosficum gesloten. De filosofiestudenten vertrokken toen naar het klooster Albertinum in Nijmegen. Vanaf toen werden grote delen van het klooster verhuurd. Thans wonen in het Zwolse klooster nog enkele dominicanen. Voorts biedt het huisvesting zowel aan een kleine gemeenschap van dominicanenessen als aan een oecumenische woongroep voor studenten