Zoeken in collecties

Op verzoek van de deken van Amsterdam en van de pastoor van de Amsterdamse parochie van Onze Lieve Vrouw Onbevlekte Ontvangenis, beter bekend als ‘De Posthoorn’ in de Haarlemmerstraat, besloten de kapucijnen in 1910 zich in de Jordaan te vestigen. In deze, in het centrum van Amsterdam gelegen wijk, waar toen grote armoede heerste, had het merendeel van de katholieken die daar woonden zich van de kerk afgekeerd. De hoop was er op gevestigd, dat juist de kapucijnen dit ten goede zouden kunnen keren. Na toestemming van de bisschop van Haarlem werd overgegaan tot de aankoop op de hoek Lijnbaansgracht/Tichelstraat van een stuk bebouwde grond. Voor de bouw ten behoeve van de kapucijnen van een klooster en kerk op deze grond, moesten vijftien deels leegstaande panden worden afgebroken. De in 1911 begonnen bouw van zowel het klooster als de kerk kwam een jaar later gereed. De kerk werd toen door de bisschop van Haarlem geconsacreerd. Enkele weken later volgde de canonieke oprichting van het klooster. Tot 1951 fungeerde de aan Sint Antonius van Padua toegewijde kerk, die in de volksmond Tichelkerk genoemd werd, als rectorale hulpkerk van de Posthoornparochie. In 1951 werd onderhavig rectoraat, dat de noordelijke Jordaan en een deel van Oud-West omvatte, tot zelfstandige parochie verheven en bleef dit tot 1970. De Tichelkerk ging toen weer als kloosterkerk dienst doen. In 2004 werd de Tichelkerk aan de eredienst onttrokken. Ook werd toen het klooster gesloten. Kerk en klooster werden in 2005 verkocht aan de Russisch-orthodoxe parochie Nikolaas van Myra, die deze gebouwen in 2006 in gebruik nam