Zoeken in collecties

Voor de rooms-katholieken in de Enschedese wijk Dolphia werd in 1929 aan de Gronaustraat door de parochie Onze Lieve Vrouw van de Heilige Rozenkrans uit Glanerbrug overgegaan tot de bouw van de Sint Bernadettekerk. In 1935 namen kapucijnen de zielzorg in voornoemde wijk op zich. De Sint Bernadettekerk, met de bediening waarvan zij toen belast werden, ging toen als hulpkerk van voornoemde parochie fungeren. Van deze parochie wisten de kapucijnen in 1935 drie hectare bij voormelde kerk gelegen grond met het daarop staande huis “Mon Refuge” te verwerven. Op deze grond lieten ze een klooster met een kerk bouwen, die beide in 1937 gereed kwamen. De kloosterkerk, die achter de Sint Bernadettekerk gesitueerd was, kwam met deze kerk in directe verbinding te staan, zodat de in de Sint Bernadettekerk gehouden diensten vanuit de kloosterkerk konden worden gevolgd. Het kleinseminarie, dat in het klooster ondergebracht werd, strekte tot het ontlasten van het overvolle kleinseminarie van de kapucijnen in Langeweg. In 1943 werd het klooster door de Duitse Wehrmacht in beslag genomen. De studenten van het kleinseminarie verhuisden toen naar het seminarie in Langeweg. De kapucijnen mochten tot maart 1944 blijven wonen in het hiervoor reeds vermeld huis “Mon Refuge”, dat ze echter toen ook moesten verlaten. Na de bevrijding betrokken Canadezen onderhavige gebouwen, die vervolgens in januari 1946 vrijgegeven werden, zodat de kapucijnen er konden terugkeren. In 1946 werd het Enschedese klooster noviciaatshuis, dat in 1966 naar het kapucijner klooster in ‘s-Hertogenbosch overgebracht werd. In 1972 werd de communiteit aan Gronaustraat opgeheven, waarvan de meeste leden al in 1971 naar de pastorie van de Sint Jozefparochie in Enschede waren verhuisd. Het klooster werd verkocht. Het doet thans met de kloosterkerk dienst als bedrijfsverzamelgebouw. Het huis “Mon Refuse” werd afgebroken. In 1992 werd de Bernadettekerk onttrokken aan de eredienst en is nu als pannenkoekrestaurant in gebruik.