Zoeken in collecties

Voor de bouw van een missiehuis schonk Willem van Iersel in 1920 aan de congregatie van de Missionarissen van het Goddelijk Woord een stuk grond aan de Udenhoutseweg in Helvoirt. Eerder al had hij deze grond aangeboden aan de kapucijnen, die van dit aanbod echter geen gebruik maakten en zich in Biezenmortel vestigden. In 1920 werd begonnen met de bouw in Helvoirt van het missiehuis, dat in 1923 gereed kwam. In dit naar Sint Lambertus, bisschop van Maastricht van 670 tot 706, vernoemde missiehuis vestigde voormelde congregatie het noviciaat van zowel fraters als broeders. Voor de fraters duurde het noviciaat twee jaar. Vervolgens volgden ze, ook in Helvoirt, één jaar filosofie. Daarna vertrokken ze naar het missiehuis Franciscus Xaverius in Teteringen, om daar hun studie te vervolgen. In 1929 werd het Helvoirtse missiehuis uitgebreid. Een nieuwe kapel werd toen in gebruik genomen. In de Tweede Wereldoorlog verschafte Missiehuis Sint Lambertus onderdak aan Poolse theologanten, die in 1940 vanuit voornoemde Teteringense missiehuis naar Helvoirt uitgeweken waren. De missionarissen van het Goddelijke Woord verhuurden in 1954 het Helvoirtse missiehuis aan de Broeders van Barmhartigheid van Sint Johannes de Deo die het, behalve dat ze er hun provincialaat, noviciaat en tehuis voor rustende broeders vestigden, voor een klein gedeelte voor ziekenverpleging in gebruik namen. In 1956 werd het huis, dat inmiddels de naam Misericordia had gekregen, aan onderhavige broeders verkocht. In 1989 vertrokken de broeders naar het woonzorgcentrum Akkers in Nuenen. Missiehuis Sint Lambertus werd toen verkocht aan de door het echtpaar Piet en Trude Derksen opgerichte Stichting Getuigenis van Gods Liefde die er met christelijke vorming en bezinning als doelstelling het Conferentieoord Emmaus vestigden. Na het overlijden van Piet en Trude Derksen werd het conferentieoord gekocht door Stichting De Heliand, die het onder de naam Bezinningscentrum Emmaus voortzette